Όταν μιλάς για πιτσιρικάκια 5-6 ετών, σου έρχεται η εικόνα αθώων λιλιπούτειων σίφουνων αγάπης, χαράς και ενέργειας που ομορφαίνουν με τα καμώματά τους τη ζωή σου. Αθώες υπαρξούλες αγγελικά πλασμένες που το μυαλό τους δεν ξέρει το κακό, τον πόνο, την καταστροφή...
Η Μαρινούλα είναι ένα μελαχρινό νηπιάκι με 2 κοτσιδάκια και ροζ κοκαλάκια – πεταλουδίτσες. Την στιγμή που όλοι οι συμμαθητές της έκαναν βιαστικές μουτζουρίτσες στο χαρτί («δεινόσαυρους», «πολεμιστές», «ανοιξιάτικα τοπία»), η ίδια καθόταν υπομονετικά και ολοκλήρωνε πραγματικά αριστουργήματα τέχνης. Ρεαλιστικές απεικονίσεις με έμφαση στις λεπτομέρειες, αλλά λίγο παράξενη θεματολογία. Το καλλιτεχνικό ντεμπούτο της στο νηπιαγωγείο το έκανε ζωγραφίζοντας ένα μνήμα (με σταυρό, λουλούδια, καντηλάκι και αναμένα κεράκια) και μια μαυροντυμένη κυρία να κλαίει (μέχρι και τα δάκρυα που έπεφταν είχε ζωγραφίσει, προκαλώντας ένα μικρό νευρικό κλονισμό στη νηπιαγωγό της τάξης). Η χρονιά συνεχίστηκε στο ίδιο μοτίβο με μπόλικες δόσεις θανατικού και δυστυχίας, αλλά με μια τρομερή ψυχραιμία και αντικειμενικότητα που θα ζήλευαν ακόμα και μεγάλοι φιλόσοφοι.
Σε μια άλλη γωνιά της πόλης, περιτριγυρισμένος από συμμαθητές του της Α’ Δημοτικού είναι ο Θανασάκης, ένας ξανθούλης αδύνατος τυπάκος με μπλε χοντρά γυαλιά. Με τέτοια φατσούλα που θα περίμενες να πρωταγωνιστεί σε αφίσα για τον σχολικό εκφοβισμό, αφού τα πάντα επάνω του φωνάζουν «μελλοντικός σπασίκλας»! Ο μικρός διηγείται το πώς πέρασε το Σαββατοκύριακό του (τέτοιες περιπέτειες θα ζήλευε και ο Indiana Jones) μέχρι που φτάνει στο σημείο της κορύφωσης: Σταματάει για λίγο, κοιτάζει τα άλλα παιδιά και δηλώνει πολύ σοβαρά ότι ο κακός δεν πέθανε απλώς, αλλά «ανθρωπόμορφα ζόμπι τού άνοιξαν το κρανίο, του ρούφηξαν τον εγκέφαλο και του έφαγαν τα μάτια». Μερικά πιτσιρικάκια φωνάζουν τρομαγμένα με γουρλωμένα μάτια, άλλα ανοίγουν το στόμα τους από έκπληξη, ενώ στο βάθος ακούγεται η φωνή της – πανικόβλητης- δασκάλας του «Θανασάκη, δεν είπαμε ότι δεν μιλάμε για ζόμπι και τέρατα στο σχολείο;»
Τελικά τα σημερινά παιδάκια παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από εμάς στην ηλικία τους! Και το σίγουρο είναι ότι οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί δεν πλήττουν ποτέ!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου