(Ζητήσαμε από τους γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ να μοιραστούν τις δικές τους αλήθειες για την ΔΕΠΥ και να αναφέρουν τι θα ήθελαν να γνωρίζει, να κατανοεί και να σέβεται ο νευροτυπικός κόσμος όταν συναντά τα παιδιά τους. Διαβάστε μερικά από τα μηνύματά τους).
1) Η ΔΕΠΥ είναι αόρατη, αλλά υπαρκτή (δεν είναι επινόηση).
“Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι γονείς, θα ήθελα η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠΥ, ΔΕΠ) να γίνει αποδεκτή σαν μια επίσημη διάγνωση αντί να αντιμετωπίζεται ως δικαιολογία για να είσαι τεμπέλης ή για να έχεις διευκολύνσεις στο σχολείο. Όταν το παιδί μου επιστρέφει στη δασκάλα ένα φυλλάδιο χωρίς να έχει απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις, δεν σημαίνει ότι τις αγνόησε συνειδητά, αλλά μπορεί να μην τις είδε/πρόσεξε”.