Διεθνής πολυκεντρική μελέτη διεξήχθη από το 2005 έως το 2015, με στόχο την εξερεύνηση της σχέσης των δεικτών υγείας και του τρόπου ζωής των ηλικιωμένων ατόμων που κατοικούν στη Μεσόγειο με το ιστορικό υγείας των γονέων τους.
Στη μελέτη έλαβαν μέρος οι επιστήμονες: Αλεξάνδρα Φωσκόλου, Σ. Τυροβολάς, Αντωνίας Ματάλα, Βασιλική Μπουντζιούκα, Δήμητρα Τυροβολά, Ε. Γκότσης, Γ. Μεταλληνός, Ε. ΠΟλυχρονόπουλος και Δ. Παναγιωτάκος από το Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας –Διατροφής της Σχολής Επιστημών Υγείας και Αγωγής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών, Χ. Λιονής και Κορνηλία Μακρή από την Κλινική Κοινωνικής και Οικογενειακής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Α. Μαριόλης από το Κέντρο Υγείας Αερόπολης και Γενικό Νοσοκομείο Σπάρτης και Α. ΖεΪμπέκης από το Κέντρο Υγείας Καλλονής και Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης.
Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 2.663 ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες από 20 νησιά της Μεσογείου και την αγροτική περιοχή της Μάνης. Να σημειωθεί ότι άτομα που διέμεναν για πάνω από 5 χρόνια μακριά από το νησί τους ή έμεναν σε κάποιο ίδρυμα ή είχαν ιστορικό κακοήθειας ή καρδιαγγειακής νόσου αποκλείστηκαν από τη μελέτη.
Η υγιής γήρανση αξιολογήθηκε μέσω ενός δείκτη 10 χαρακτηριστικών, ενώ κατώφλι μακροζωίας ορίσθηκαν τα 90 έτη ζωής. Ακόμα έγινε αξιολόγηση ανθρωπομετρικών, διατροφικών και κλινικών χαρακτηριστικών μέσω έγκυρων ερωτηματολογίων.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, ο επιπολασμός του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, της υπέρτασης και της υπερχοληστερολαιμίας στους ηλικιωμένους των οποίων η μητέρα δεν είχε ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου ήταν μικρότερος συγκριτικά με τους ηλικιωμένους των οποίων η μητέρα είχε ιστορικό. Το σκορ στο δείκτη υγιούς γήρανσης ήταν παρόμοιο και στις δύο ομάδες, όπως και η προσκόλληση στη μεσογειακή διατροφή. Αντίστοιχα, την ίδια τάση είχε ο επιπολασμός του διαβήτη, της υπέρτασης και της υπεροχοληστερολαιμίας συγκρίνοντας τους ηλικιωμένους των οποίων ο πατέρας είχε ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου και εκείνων χωρίς ιστορικό, ενώ, ο δείκτης υγιούς γήρανσης ήταν ελάχιστα αυξημένος στα άτομα των οποίων ο πατέρας είχε το εν λόγω ιστορικό.
Τέλος, αφού λήφθηκαν υπόψη διάφοροι συγχυτικοί παράγοντες φάνηκε πως οι ηλικιωμένοι των οποίων οι γονείς έζησαν πάνω από 90 χρόνια ήταν κατά 0.4 φορές πιθανό να έχουν αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Οι επιστήμονες συμπέραναν τελικά ότι η πορεία ζωής των γονέων μπορεί να αποτελέσει παράγοντα υγιούς γήρανσης και να διαμορφώσει την υγεία των απογόνων τους.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου