Σε μια φάση της ζωής μου δεν ήθελα να αποκτήσω παιδιά εξαιτίας της δυσλεξίας μου. Δεν ήθελα να πρέπει να διαβάζω στο παιδί μου. Έφταιγε η ανασφάλεια που ένιωθα. Χρόνια μετά, θυμάμαι μια φορά που διάβαζα στον γιο μου και δυσκολευόμουν στις λέξεις. Ένιωσα τόσο άβολα που άρχισα να λέω τις δικές μου λέξεις αντί να διαβάζω. Άρχισα να βάζω δικές μου λέξεις που ταίριαζαν με τα συμφραζόμενα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω ποια ήταν η γραμμένη λέξη. Ένιωθα τελείως χαζός όταν το έκανα.
Τότε ήταν που ανέπτυξα ένα σύστημα έτσι ώστε να μην κολλάω και να μην δυσκολεύομαι με τις λέξεις. Το να είσαι γονιός είναι μια πράξη που δεν χωράει εγωισμούς. Το να διαβάζω στο γιο μου ήταν πιο σημαντικό από τις ανασφάλειές μου. Ήθελα να διαβάζω στο γιο μου, να δημιουργώ όμορφες αναμνήσεις και να συνδέομαι μαζί του.