Με οδηγό τον οκτάχρονο Αλέξανδρο, μεταφερόμαστε στην Αθήνα του 1912 και γνωρίζουμε τον Καμπέρο. Τον άνθρωπο που όλοι μας έχουμε μνημονεύσει αποκαλώντας κάποιο παράτολμο «τρελοκαμπέρω». Ο τρελός- Καμπέρος, ο άφοβος, τολμηρός, παθιασμένος αεροπόρος ξεδιπλώνεται στις σελίδες του βιβλίου μέσα από τα μάτια του μικρού του θαυμαστή.
Με εξαίρεση τη χρονική μεταφορά (;) του ήρωά μας [ο μικρός Αλέξανδρος της ιστορίας είναι ο Αλέξανδρος Αυδής, μηχανικός αεροπλάνων και μαθητής του Δημήτριου Καμπέρου, γεννημένος το 1920) η συγγραφέας δίνει ιστορικά στοιχεία με σαφήνεια, απλότητα, συντομία και κυρίως χωρίς να ξεχωρίζουν μέσα στο κείμενο.