Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Νέο τάμπλετ, νέοι μπελάδες...


Αγορά τάμπλετ σαν δώρο γενεθλίων από γονείς που δεν έχουν ιδέα από internet. Του το πήραν για το σχολείο.
Ο μικρός, Στ΄Δημοτικού, ήδη το χειρίζεται χωρίς δυσκολία... Και βλέπει όσα δεν μπορούσε να δει στην τηλεόραση...

Μην πυροβολείτε το Χαμόγελο ενός παιδιού

Οταν το 1995 ο μικρός Ανδρέας Γιαννόπουλος μιλούσε για χαμόγελα, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως σχεδόν 21 χρόνια μετά το όραμά του θα έδινε πίσω το χαμόγελο σε χιλιάδες απροστάτευτα παιδιά. Ούτε καν το ίδιο το κράτος, το οποίο αντιμετωπίζει το Χαμόγελο του Παιδιού ως κερδοφόρα επιχείρηση επιβάλλοντάς του δυσβάσταχτη φορολογία, παρότι ο οργανισμός ουσιαστικά καλύπτει τα κενά της Πολιτείας στην παιδική προστασία.

Πιο γερά οστά έχουν τα παιδιά που περπατάνε νωρίς

Τα παιδιά που αρχίζουν να βαδίζουν και να πηδάνε νωρίτερα, είναι πιθανότερο να έχουν πιο γερά οστά μετέπειτα στη ζωή τους, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Bone and Mineral Research». 

Πώς η Αλκη Ζέη έγινε μάθημα στη μειονότητα

Οταν το 1997 άρχισε η εφαρμογή του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανόπαιδων (ΠΕΜ) τα παιδιά της μειονότητας ολοκλήρωναν το δημοτικό σχολείο με ελλιπή έως ελλιπέστατη γνώση της ελληνικής γλώσσας. Το 2000 μάλιστα μόνο 35% ολοκλήρωνε το υποχρεωτικό γυμνάσιο. Τα χρόνια που έτρεξε το πιλοτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, οπότε ολοκληρώθηκε ο τέταρτος κύκλος, χιλιάδες παιδιά πέρασαν από τις πολλαπλές δραστηριότητες του ΠΕΜ. «Για να σας δώσουμε μια τάξη μεγέθους, τη χρονιά που το πρόγραμμα ήταν στην πληρέστερη δράση του περίπου 7.500 παιδιά προσχολικής ηλικίας επωφελήθηκαν» σημειώνει η επιστημονική υπεύθυνη Αννα Φραγκουδάκη. 

Είμαι 16 χρονών. Πριν πέντε μήνες έμαθα ότι βρίσκομαι στο καταληκτικό στάδιο του καρκίνου

Μετάφραση για το Νόστιμον Ήμαρ: Afterwords

Πλέον μετράω τον χρόνο σε διακριτά τμήματα, επικεντρώνομαι στα σπουδαία γεγονότα, τις διακοπές ή κάποιο πάρτυ. Αν και οι τελευταίοι μήνες ήταν έντονοι, προσπαθώ να μην το υπεραναλύω

Πριν από πέντε μήνες μου διέγνωσαν καρκίνο σε καταληκτικό στάδιο. Ήμουν 16 χρονών. Ήταν περίπου όπως φανταζόμουν τη μέρα που θα έβγαιναν τα αποτελέσματα των εξετάσεων απολυτηρίου (GCSE): πολύ στρες σε συνδυασμό με την αναμονή των εν δυνάμει κακών αποτελεσμάτων, αν και, όπως τελικά έγινε, η μέρα των αποτελεσμάτων των GCSE ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ωστόσο, όπως πολλοί που απογοητεύτηκαν από τους βαθμούς τους, το ξεπέρασα αργά ή γρήγορα. Νομίζω ότι είναι όλως παραδόξως εύκολο να προσαρμοστεί κανείς σε τέτοια νέα. Άλλωστε, αν και δεν αρνούμαι την προσωπική σημασία που έχει, στην πραγματικότητα δεν φέρνει και σημαντικές αλλαγές.

Η λευχαιμία και τα λεμφώματα στην παιδική ηλικία συζητηθήκαν διεξοδικά σε δύο παγκόσμια συνέδρια στην Αθήνα

Ιδιαίτερα σημαντικά θέματα συζητήθηκαν πριν από μερικές ημέρες στην Αθήνα για τον πιο ευαίσθητο ίσως τομέα της υγείας, την περίθαλψη των παιδιών και ειδικά εκείνων που δίνουν τη δική τους μάχη με τη λευχαιμία και τα λεμφώματα.

Συγκεκριμένα με τη συμμετοχή επιστημόνων από 49 χώρες του κόσμου διοργανώθηκαν στην Αθήνα από την Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας (ΕΕΠΑΟ) το 27o International BFM Study Group και το 10o Biennial Childhood Leukemia Symposium, δύο σημαντικά διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια, που συνδέονται μεταξύ τους και αφορούν τις συγκεκριμένες ασθένειες κατά την παιδική ηλικία.