Ενδοσχολική Βία - Σχολικός Εκφοβισμός. Μύθος και Πραγματικότητα

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαϊας στις 6 Μαρτίου 2010, διοργανώνει ημερίδα με θέμα:

"Ενδοσχολική Βία- Σχολικός Εκφοβισμός" 

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Ζωντανή μετάδοση: Πολιτικό πλαίσιο της κυβέρνησης για τη μετάβαση στο Νέο Σχολείο

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 04-03-2010, Αθήνα, Αττικής 

Το πολιτικό πλαίσιο της κυβέρνησης για τη μετάβαση στο Νέο Σχολείο θα παρουσιασθεί από την Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, στο Υπουργικό Συμβούλιο την Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010 και ώρα 16:00.

Η συνεδρίαση θα μεταδοθεί ζωντανά από την δημόσια τηλεόραση, ενώ θα αναμεταδοθεί στο διαδίκτυο από τους ιστοτόπους του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου (www.sch.gr) και του Υπουργείου Παιδείας (www.ypepth.gr)

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου, από τη διεύθυνση http://www.sch.gr/rts 

Προβολή ταινίας: "Κάθε παιδί είναι διαφορετικό"

Προβολή ταινίας για γονείς και παιδιά, ειδικούς, φοιτητές και εκπαιδευτικούς με θέμα: 

"Every child is special" ("Κάθε παιδί είναι διαφορετικό" )

το Σάββατο 6/3/2010, ώρα 17.30 - 19.00, στο Αμφιθέατρο Ινστιτούτου Γκαίτε, Βασ. Όλγας 66, Θεσσαλονίκη.

Η ταινία είναι ινδικής παραγωγής και παρουσιάζει την ζωή ενός δυσλεκτικού παιδιού στο σπίτι και στο σχολείο. Με ελληνικούς υπότιτλους.

Κόστος συμμετοχής: 10 ευρώ.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Μπάρου Γεωργία
Χρυσ. Σμύρνης 29, Καλαμαριά 55132 Θεσ/νίκη
Τηλ.: 2310449554 | Fax: 2310453543
Χαλάτσογλου Λία
Αγγελοπούλου 58, Α. Τούμπα 54352, Θεσ/νίκη
Τηλ.: 2310935352 | Ε-mail: milionilia@yahoo.gr

Δείτε το δημιουργό της ταινίας να μιλάει για τη διαφορετικότητα κάθε παιδιού.

Παράσταση: Οι ηθοποιοί τραγουδούν για την "ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ"

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Συνδρόμου Down (21/3/2010) η «Ηλιαχτίδα» - Ένωση Γονέων και Φίλων Ατόμων με σύνδρομο Down, σας προσκαλεί σε μια μουσική παράσταση - ευγενική χορηγία του συνθέτη Στέφανου Κόκκαλη, τη Δευτέρα 22/3/2010, ώρα 21:00, στο ΚΥΤΤΑΡΟ (Ηπείρου 48 & Αχαρνών, τηλ.: 2108224134), με τίτλο: "Οι ηθοποιοί τραγουδούν για την ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ»".

Οι αγαπημένοι ηθοποιοί Γιάννης Αϊβάζης, Βασιλική Ανδρίτσου, Μαρία Κορινθίου, Αντώνης Λουδάρος, Ματθίλδη Μαγγίρα, Νίκος Μουτσινάς, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Φαίη Ξυλά, Αθηνά Οικονομάκου, Γιάννης Τσιμιτσέλης και η Κάρμεν Ρουγγέρη, θα τραγουδήσουν αφιλοκερδώς. Την παράσταση θα παρουσιάσει η Κατερίνα Καραβάτου και τα έσοδα θα διατεθούν αποκλειστικά για τους σκοπούς της Ηλιαχτίδας.

Προπώληση εισιτηρίων:

ΙΑΝΟΣ, Σταδίου 24, τηλ. 2103217917

ΚΥΤΤΑΡΟ, Ηπείρου 48 & Αχαρνών, τηλ. 2108224134

Φωτεινή Λαμπροπούλου, τηλ. 6937431999 (και κρατήσεις θέσεων)

Τιμή εισόδου: 20 ευρώ (συν 5 ευρώ το ποτό).

Περισσότερα: http://www.iliaktida.gr/

Ο δυσλεξικός ημίθεος έρχεται να αναπληρώσει το κενό που άφησε ο διοπτροφόρος μαθητευόμενος μάγος

Τώρα που δεν υπάρχει πια Χάρι Πότερ, πρέπει να επανεφεύρουμε έναν. Μπορεί η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ να ονειρεύτηκε την ιστορία του διοπτροφόρου μαθητευόμενουμάγου το 1990 κατά τη διάρκεια ενός κουραστικού ταξιδιού με τρένο από το Μάντσεστερ στο Λονδίνο, η ίδια όμως ούτε στον ύπνο της δεν μπορούσε να δει την τεράστια επιτυχία που θα σημείωνε το πρώτο βιβλίο της σειράς επτά χρόνια αργότερα. Τέτοια (εκδοτικά) θαύματα συμβαίνουν όλο και πιο σπάνια στις ημέρες μας. Εκτός αν κάποιος είναι αρκετά αποφασισμένος να κατασκευάσει ένα, παραλλάσσοντας ελαφρώς την επιτυχημένη συνταγή: παίρνουμε ένα δωδεκάχρονο αγόρι με προβλήματα προσαρμοστικότητας στο σχολείο, που το εκπαιδευτικό σύστημα αποδίδει στη δυσλεξία του. Οι συνομήλικοί του τον κοιτούν παράξενα, ως τη στιγμή που ένα τυχαίο γεγονός θα του αποκαλύψει ότι ο λόγος για τον οποίο δεν ταιριάζει με το σύνολο είναι επειδή έχει γεννηθεί για να ξεχωρίζει. «Πώς καταφέρνεις να κρατάς τόση ώρα την αναπνοή σου;» ρωτά κάποιος σαστισμένος τον Πέρσι. «Δεν ξέρω... Απλώς μου αρέσει να βρίσκομαι μέσα στο νερό...» απαντά εκείνος. Οταν αργότερα θα εξαερώσει κατά λάθος έναν καθηγητή του, όλα τα σημάδια θα αρχίσουν να δείχνουν ότι πρόκειται για τον ημίθεο γιο του Ποσειδώνα. Και κάπως έτσι ένα νέο παιδί-θαύμα έρχεται να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε πίσω του ο Χάρι Πότερ...

Πηγή: Το Βήμα

Προσβάσιμες πόλεις

Άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή" δημοσιεύει τα αποτελέσματα έρευνας των 15 αυτοκινητιστικών συλλόγων της Ευρώπης, υπο την αιγίδα του γερμανικού συλλόγου ADAC.

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 23 πόλεις διαπιστώνει μία ποικιλία ποιότητας στη δημόσια πληροφόρηση, τους χρόνους αναμονής και τις τιμές για τους επισκέπτες και τους μόνιμους κατοίκους.

Σύμφωνα με την έρευνα μόλις εννέα πόλεις προσφέρουν αποδεκτές συγκοινωνιακές συνθήκες και επισημαίνει ότι πρέπει να ληφθούν αρκετά μέτρα προκειμένου οι δημόσιες συγκοινωνίες να γίνουν μία ελκυστική εναλλακτική στο αυτοκίνητο μέσα στην πόλη.

Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι μόλις το 1/3 από τις 23 πόλεις διαθέτουν σήμανση για τους τυφλούς στις στάσεις και μόλις το 1/5 προσφέρει πρόσβαση για τα άτομα με αναπηρία.

Παρότι αρχικά είχε σχεδιαστεί να μπει στη σχετική λίστα και η Αθήνα, ωστόσο η έρευνα δεν πραγματοποιήθηκε καθώς ομάδα που έφθασε στην ελληνική πρωτεύουσα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο της. Κύριες αιτίες ήταν η έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών για τις υπηρεσίες που προσφέρει οι εταιρείες αστικών συγκοινωνιών. Επιπλέον, όπου υπήρχε ενημέρωση ήταν μόνο στα ελληνικά, κάτι που δυσκολεύει τους επισκέπτες που φθάνουν στην πόλη.

Για την Ελλάδα, από τον Ιούλιο του 2009 το υπουργείο Εσωτερικών είχε ζητήσει από τους δήμους να ενημερώσουν εγγράφως σχετικά με τις ενέργειες που έκαναν για την διευκόλυνση της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία στις πόλεις. "Η ενημέρωση είχε ως στόχο από την πλευρά του υπουργείου να αναπτυχθεί ένα διετές πρόγραμμα με στόχο τη δημιουργία προσβάσιμης αλυσίδας στα ΑμεΑ και γενικά στα εμποδιζόμενα άτομα, η οποία θα συνδέει με προσβάσιμα πεζοδρόμια και διαβάσεις, κατά μήκος μιας συγκεκριμένης διαδρομής, τις προσβάσιμες εγκαταστάσεις και υποδομές. Από όλους τους δήμους της χώρας μόλις 70 απέστειλαν στοιχεία. Μεταξύ των 70 – ευτυχώς – και ο δήμος Τρικκαίων. Βέβαια ευνοϊκές οι συνθήκες στα Τρίκαλα για την κυκλοφορία των ατόμων με αναπηρία δεν είναι. Κάθε άλλο." (Πηγή: Η Έρευνα)

Οι 10οι χειμερινοί παραολυμπιακοί στον Καναδά

Οι 10οι χειμερινοί παραολυμπιακοί αγώνες ανοίγουν στις 12 Μαρτίου τις πύλες τους σε 600 περίπου αθλητές με αναπηρία από 44 χώρες, στις εξαιρετικές εγκαταστάσεις όπου διεξήχθησαν και οι ολυμπιακοί στο Βανκούβερ και το Γουίστλερ του Καναδά. Αναμένονται μεγάλες στιγμές υψηλού ανταγωνισμού από τους σπουδαίους παραολυμπιακούς αθλητές στα 5 εντυπωσιακά των χειμερινών παραολυμπιακών αθλήματα (αλπικό σκι, δίαθλο, κέρλινγκ με αμαξίδιο, σκι αντοχής, χόκεϊ επί πάγου με έλκηθρο). Το παρών θα δώσουν και δύο Έλληνες αθλητές, ο Γιάννης Παπαβασιλείου και η Βιβή Χριστοδουλοπούλου, αμφότεροι στο αλπικό σκι.

Η επίσημη παρουσίαση της ελληνικής παραολυμπιακής αποστολής γίνεται 3 Μαρτίου, λίγο πριν την αναχώρηση για το Βανκούβερ. Αφορμής δοθείσης, λοιπόν, παραθέτουμε κάποιες βασικές πληροφορίες για την διοργάνωση. Καταρχάς, είναι η δεύτερη φορά που ο Καναδάς φιλοξενεί παραολυμπιακή διοργάνωση, είχε προηγηθεί το Μόντρεαλ 34 χρόνια πριν. Πέραν των 600 αθλητών οι καναδοί θα φιλοξενήσουν και περίπου 700 συνοδούς, αμφότεροι οι αριθμοί αποτελούν νέο ρεκόρ για χειμερινή παραολυμπιακή διοργάνωση. Ρεκόρ αποτελεί και ο αριθμός των δημοσιογράφων απ’ όλο τον κόσμο που θα καλύψουν τους αγώνες, αναμένονται περίπου 2000 και από δαύτους. 9 πολύ γεμάτες μέρες συνθέτουν το αγωνιστικό πρόγραμμα των αγώνων, η επίσημη τελετή λήξης των οποίων είναι προγραμματισμένη για τις 21 Μαρτίου.

Δύο λόγια για την ελληνική εκπροσώπηση: Ο γιαννιώτης στρατιωτικός μας Γ. Παπαβασιλείου, στα τριάντα του χρόνια μοιάζει να έχει όλο το αθλητικό μέλλον μπροστά του.Επιδιώκει να επιτύχει τέτοιες επιδόσεις που θα του εξασφαλίσουν δικαιωματικά την συμμετοχή σε όλες τις επόμενες μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Λιτή η σχετική με την συμμετοχή του στους αγώνες δήλωση, προαναγγέλει το “ό,τι καλύτερο, το μέλλον είναι μπροστά”. Λαμβάνει μέρος σε δύο αγωνίσματα του αλπικού σκι (γιγαντιαίο σλάλομ και σλάλομ) στην κατηγορία Standing LW6. Η σαρανταεπτάχρονη Βιβή Χριστοδουλοπούλου απ’ την πλευρά της, εκπροσωπεί το μέλλον υπό μια διαφορετική σε σχέση με τον συναθλητή της έννοια. Είναι η πρώτη γυναίκα-αθλήτρια απ’ την χώρα μας που μετέχει σε χειμερινούς παραολυμπιακούς. “Νιώθω ότι ανοίγω τον δρόμο για παραπέρα ανάπτυξη των χειμερινών παραολυμπιακών αθλημάτων στην χώρα μας και για συμμετοχές και άλλων γυναικών στο μέλλον” η δική της δήλωση αιχμής. Η Χριστοδουλοπούλου μετέχει στο γιγαντιαίο σλάλομ του αλπικού σκι στην κατηγορία Standing LW2. Η τελευταία κουβέντα για τον προπονητή. Και τους δύο αθλητές μας προπονεί ο Κωνσταντίνος Ζιντζόβας, στον οποίο πιστώνεται – όπως άπαντες οι γνωρίζοντες ομολογούν – σημαντικό μερίδιο από την αλματώδη εξέλιξή τους τα τελευταία χρόνια.

Αφήσαμε για το τέλος μια σχετικά εκτενή αναφορά στο παραολυμπιακό αλπικό σκι, πιθανότατα το εντυπωσιακότερο των αθλημάτων των χειμερινών παραολυμπιακών. Τα βασικά σχετικά με αυτό στοιχεία μας παρατίθενται από την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή και αυτούσια τα δημοσιοποιούμε: 

ΙΣΤΟΡΙΑ: Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε συστηματική ανάπτυξη του σκι για τα άτομα με αναπηρία, καθώς πολλοί τραυματίες πρώην στρατιώτες, θέλησαν να επιστρέψουν στο άθλημα που αγαπούσαν. Το 1948, δημιουργήθηκαν οι πρώτες σχολές που προσέφεραν μαθήματα για σκιέρ με αναπηρία.

Αγώνες Αλπικού Σκι για αθλητές με αναπηρία λάμβαναν χώρα όπου υπήρχαν χιονισμένα βουνά από τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, οι εν λόγω αγώνες περιορίζονταν σε σκιέρ που μπορούσαν να σταθούν, ή είχαν προβλήματα όρασης. Η εφεύρεση του μόνο-σκι – ένα ειδικό κάθισμα μονταρισμένο πάνω σε μια βάση με προσαρμοσμένο ένα σκι - άνοιξε το άθλημα και σε αθλητές που δε μπορούσαν να σταθούν ή να ισορροπήσουν στα σκι (αθλητές με παραπληγία, πολιομυελίτιδα κ.λ.π). Οι αθλητές που αγωνίζονται με μόνο-σκι ή σιτ-σκι είναι εξοπλισμένοι με αουτρίγγερς (ειδικές πατερίτσες προσαρμοσμένες με δύο πολύ κοντά σκι προσαρμοσμένα στη βάση τους και τα οποία χρησιμοποιούνται για την ισορροπία και την αλλαγή διεύθυνσης). Τα αγωνίσματα του Σλάλομ και του Γιγαντιαίου Σλάλομ εισήχθησαν κατά την πρώτους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Örnsköldsvik το 1976. Η κατάβαση προστέθηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Ίνσμπρουκ, και το Super-G προστέθηκε το 1994 στο Lillehammer. Το Μονο-σκι εντάχθηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ναγκάνο το 1998.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ: Στο Παραολυμπιακό αλπικό σκι, οι σκιέρ μπορούν να φθάσουν ταχύτητες άνω των 100 χιλιομέτρων την ώρα, κατεβαίνοντας μια πίστα με διαφορά υψόμετρου που κυμαίνεται από 120 έως 800 μέτρα. Πέραν της μεγάλης κλίσης της πίστας οι αθλητές πρέπει να περάσουν από μια σειρά πύλες στρίβοντας στα κατάλληλα σημεία γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολή την κατάβαση.

Στο αλπικό σκι, οι αθλητές κατατάσσονται σε αγωνιστικές κατηγορίες οι οποίες συνοψίζονται σε τρεις βασικές ομάδες: όρθιοι σκιέρ, καθιστοί σκιέρ και σκιέρ με μερική η ολική απώλεια όρασης. Οι αθλητές συναγωνίζονται πάντοτε με αθλητές με ίδια ή παρόμοια αναπηρία. Σκιέρ με μερική ή ολική απώλεια όρασης χρησιμοποιούν τον ίδιο εξοπλισμό όπως αρτιμελείς σκιέρ χρειάζονται όμως την καθοδήγηση ενός βλέποντα οδηγού σκιέρ. Σκιέρ με κινητικές αναπηρίες μπορεί να χρησιμοποιήσουν τον ίδιο εξοπλισμό με αθλητές χωρίς αναπηρία και επιπλέον τεχνητά μέλη (άνω ή κάτω άκρου) και σταθεροποιητές(outriggers), σε αντικατάσταση των μπατόν (σταθεροποιητές είναι ένα είδος δεκανίκι με ένα μικρό σκι στο κάτω μέρος). Αθλητές που αγωνίζονται καθιστοί χρησιμοποιούν ειδικό κάθισμα μονο-σκι/σιτ-σκι.

Τα αγωνίσματα του Αλπικού σκι για τους άνδρες και τις γυναίκες περιλαμβάνουν: την κατάβαση, το σλάλομ, το γιγαντιαίο σλάλομ, το σούπερ G και το συνδυασμένο αγώνισμα. 

Αντί επιλόγου μιά επιπρόσθετη παρατήρηση: Στις λεγόμενες προηγμένες (και αθλητικά) δυτικές χώρες, προβλέπεται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα παρακολουθήσουν (τηλεοπτικά ή διαδικτυακά) τους 10ους χειμερινούς παραολυμπιακούς, θα αγγίξει – καλά διαβάζετε - το 1.000.000.000. Κάθε σύγκριση με την αναμενόμενη ελληνική εκδήλωση ενδιαφέροντος είναι μάλλον αποκαρδιωτική...

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Κινητό που θα διαβάζει τα χείλη

Τέλος στην ενοχλητική, θορυβώδη επικοινωνία υπόσχεται να δώσει μια νέα τηλεφωνική συσκευή, ο «ήχος της σιωπής», που παρουσιάστηκε χθες στην ευρωπαϊκή έκθεση τεχνολογίας CeBIT στο Αννόβερο.

Η συσκευή, την οποία κατασκεύασαν επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καρλσρούης (ΚΙΤ), χρησιμοποιώντας την τεχνική της ηλεκτρομυογραφίας, ανιχνεύει τις μικροσκοπικές κινήσεις των χειλιών μας και χωρίς να απαιτείται ήχος, τις μετασχηματίζει σε ηλεκτρονική φωνή, η οποία μεταφέρεται ως ομιλία στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Με την ίδια τεχνολογία μπορεί να γίνει αυτόματη μετάφραση μιας «σιωπηλής» ομιλίας, καθιστώντας πολύγλωσσο τον χρήστη της. Οι κατασκευαστές της υπολογίζουν ότι μέσα στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, η συσκευή θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καθημερινή βάση.

Πηγή: Καθημερινή

Παιδιά και εγκεφαλικά

Όχι μόνο οι μεγάλοι, αλλά και τα παιδιά μπορεί να πάθουν εγκεφαλικό και μάλιστα τα επεισόδια να είναι επαναλαμβανόμενα, συνήθως μέσα σε διάστημα ενός μηνός το πρώτο από το δεύτερο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα αμερικανών νευρολόγων και παιδιάτρων. Δυστυχώς, όπως επεσήμαναν, τα εγκεφαλικά περνάνε απαρατήρητα την πρώτη φορά, με συνέπεια το παιδί να μην παίρνει κάποια φαρμακευτική θεραπεία πριν συμβεί το νέο εγκεφαλικό. Η έρευνα, υπό τη νευρολόγο-παιδίατρο Ρεβέκα Άϊκορντ του νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, που παρουσιάστηκε σε διεθνή συνδιάσκεψη για τα εγκεφαλικά στο Τέξας, κάλυψε τις περιπτώσεις 90 παιδιών με μέση ηλικία έξι ετών, που θεραπεύτηκαν για εγκεφαλικό μεταξύ των ετών 2003-2009. Δώδεκα παιδιά (13% του συνόλου) εμφάνισαν επαναλαμβανόμενα εγκεφαλικά μέσα σε αυτή την χρονική περίοδο, τα περισσότερα μέσα σε ένα μήνα από το πρώτο επεισόδιο. Στα μισά από αυτά τα παιδιά δεν είχε διαγνωστεί καν το πρώτο εγκεφαλικό, μέχρι να συμβεί το δεύτερο. Τα εγκεφαλικά, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί να πλήξουν ακόμα και νήπια, γι' αυτό επεσήμαναν την αναγκαιότητα της έγκαιρης διάγνωσης. Τα εγκεφαλικά μπορεί να εμφανιστούν ακόμα σε πολύ μικρά παιδιά ως επιπλοκή άλλων ασθενειών, όπως της δρεπανοκυτταρικής νόσου που προκαλεί προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, ή λόγω κάποιας καρδιοπάθειας που δεν έχει διαγνωστεί. Τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού στα παιδιά μοιάζουν με αυτά σε έναν ενήλικο και περιλαμβάνουν κυρίως ξαφνική απώλεια διαφόρων νευρολογικών λειτουργιών, όπως η όραση, ο λόγος, η αστάθεια στο βάδισμα, η αδυναμία σε μια πλευρά του προσώπου ή του σώματος κ.α. Απλώς στα παιδιά τα συμπτώματα είναι πιο ανεπαίσθητα, ενώ τα ίδια δεν έχουν την ικανότητα ενός ενηλίκου στην περιγραφή του τι νιώθουν. Εξάλλου, στην ίδια διεθνή συνδιάσκεψη, παρουσιάστηκε μια νέα έρευνα επιστημόνων από τα πανεπιστήμια του Οχάιο και του Κεντάκι, σύμφωνα με την οποία όλο και περισσότερα νεαρά άτομα παθαίνουν εγκεφαλικό, ενώ αντίθετα φαίνεται να λιγοστεύουν τα περιστατικά στους ηλικιωμένους. Ενδεικτικά, ο μέσος όρος ηλικίας όσων έπαθαν εγκεφαλικό στις ΗΠΑ το 2005, ήταν τρία χρόνια μικρότερος σε σχέση με το 1993. Το 2005 η μέση ηλικία του πρώτου εγκεφαλικού ήταν τα 71,3 έτη, το 1999 τα 70,9 έτη και το 2005 τα 68,4 έτη. Επιπροσθέτως, το ποσοστό ατόμων ηλικίας 20-45 ετών που έπαθαν εγκεφαλικό το 2005, ήταν 7,3% του συνόλου των εγκεφαλικών έναντι 4,5% το 1993. Για "πολύ ανησυχητικά και τρομακτικά" στοιχεία έκαναν λόγο οι ερευνητές, υπό τον καθηγητή νευρολογίας Μπρετ Κισέλα. Τα εγκεφαλικά έχουν επί χρόνια θεωρηθεί ασθένεια της τρίτης ηλικίας, αλλά αυτή η εικόνα πλέον φαίνεται να ανατρέπεται. Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι πού οφείλεται αυτή η τάση, αλλά υποθέτουν ότι η επέκταση του διαβήτη, της υπέρτασης και της παχυσαρκίας σε νεαρότερες ηλικίες συμβάλλει σε αυτό.

Πηγή: ΑΝΑ