Ημερίδα στη Θεσσαλονίκη : «Πως παρεμβαίνουμε με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες.»

Ενα «φινλανδικό» σχολείο στην ακριτική Φλώρινα!

Tην ώρα που η καινοτομία αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, στην ακριτική Φλώρινα οι μαθητές της Στ΄ τάξης του 2ου Πειραματικού Δημοτικού σχολείου ζουν εδώ και δύο χρόνια τη δική τους «τεχνολογική επανάσταση». Ψηφιακά βιβλία, διαδραστικός πίνακας, φορητοί υπολογιστές, είναι μερικά μόνο από τα «εργαλεία» που έχουν στη διάθεσή τους στη διάρκεια του μαθήματος. Δεν ζουν όμως μόνο σε μια «εικονική πραγματικότητα».

Το εκπαιδευτικό σύστημα «πνίγει» τους εφήβους

Τα καταθλιπτικά συμπτώματα πληθαίνουν και τα ποσοστά απόπειρας αυτοκτονίας διπλασιάστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια μεταξύ παιδιών που ξυπνούν και κοιμούνται κάθε μέρα στον ρυθμό του ρομπότ με μοναδικό στόχο την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και μόνιμη ηχώ στ΄ αφτιά τους: «Πρέπει να τα καταφέρεις!»

Η εκπαίδευση της αμάθειας

Είμαστε, λοιπόν, προσοντούχοι αγράμματοι;
Κούτσουρο απελέκητο, τούβλο, κουμπούρας, τενεκές ξεγάνωτος! Μη μου πείτε ότι δεν τα είχατε ακούσει. Από εκείνον τον στριμμένο δάσκαλο που προτιμάτε να ξεχάσετε. Μπορεί να μην απευθυνόταν σ' εσάς, αλλά στον Γιωργάκη του τελευταίου θρανίου. Ή το άλλο, το ανεκδιήγητο, που με τόση ευκολία ξεστόμιζαν μερικοί αχαρακτήριστοι: «Το παιδί σας δεν τα παίρνει τα γράμματα, να το πάτε να μάθει μια τέχνη» ή «Εσύ δεν κάνεις για το σχολείο, θα γίνεις σκουπιδιάρης». Πού να 'ξεραν ότι τώρα ο υπάλληλος καθαριότητας χρειάζεται... βύσμα!

Παιδιά χαμένα στο... Διαδίκτυο

Εβδομήντα παιδιά εθισμένα στο Ιnternet παρακολουθούνται από επιστήμονες της Β Δ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών

«Oταν ήμουν μικρός, έπαιζα άπειρες ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Υπήρχαν φορές που δεν πήγαινα στο σχολείο διότι δεν είχε τελειώσει ένα παιχνίδι. Το χειρότερο ήταν όταν κανονίζαμε LΑΝ (Local Αrea Νetwork). Ξεχνούσα ακόμη και να φάω. Εννοείται ότι δεν έδινα σημασία στους γονείς μου όταν μου φώναζαν ότι θα με πονέσουν τα μάτια μου και το κεφάλι μου τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Δεν άκουγα κανέναν και το κακό έγινε. Μια μέρα βρέθηκα στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Το κεφάλι μου ήταν “καζάνι” ύστερα από έξι μέρες LΑΝ». Η μαρτυρία αυτή ανήκει σε έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος ήταν εθισμένος στο Ιnternet όταν ήταν 16 ετών. Σήμερα, τρία χρόνια μετά, συνειδητοποιεί ότι επί δύο έτη ήταν καθημερινά με τρεις ώρες ύπνο... Οπως λέει, κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα με τη βοήθεια των ειδικών και απέκτησε νέα ενδιαφέροντα. Αρχισε να παίζει μπάσκετ, βόλεϊ και να ασχολείται με τους υπολογιστές, από άλλη θέση αυτή τη φορά. Είναι πλέον σπουδαστής Πληροφορικής. «Ωστόσο στο κομπιούτερ μου δεν βάζω παιχνίδια διότι φοβάμαι ακόμη και σήμερα μην “κολλήσω”. Σε LΑΝ συμμετέχω σπανίως, κι αυτό σε ξένο υπολογιστή ώστε να μην καθήσω πολλή ώρα. Πλέονστεναχωριέμαι όταν βλέπω νέους ανθρώπους να παίζουν με τις ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Δεν είμαι κατά των παιχνιδιών, αλλά πιστεύω ότι για όλα υπάρχει μέτρο» προσθέτει.

Υγιέστερα παιδιά μεγαλώνουν οι μητέρες που εργάζονται «part-time»

Νέα έρευνα από την Αυστραλία δείχνει ότι οι μητέρες που εργάζονται «part-time» μεγαλώνουν υγιέστερα παιδιά σε σύγκριση τόσο με τις μητέρες που δουλεύουν «full-time» όσο και με τις μητέρες που δεν εργάζονται!

Τα σοφά παιδιά: Η δυσκολία του να είσαι ευφυής

Αρχίζουν να περπατούν και να μιλούν πολύ νωρίς. Μαθαίνουν να διαβάζουν χωρίς να τα έχει διδάξει κανείς. Κάνουν περίεργες ερωτήσεις για την ηλικία τους και επιδίδονται σε πολύπλοκους συλλογισμούς. Βαριούνται εύκολα, αντιδρούν έντονα, αμφισβητούν τα πάντα. Μένουν στο περιθώριο...

Χαρισματικά παιδιά. Αντιστοιχούν στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζονται από σύνθετο τρόπο σκέψης, ποικιλία ταλέντων, έντονη κριτική διάθεση, ιδιαίτερο χιούμορ, πολύ υψηλό δείκτη IQ και συχνά παρουσιάζουν συναισθηματική ανάπτυξη ξένη προς την ηλικία τους. Μερικά απ' αυτά διαπρέπουν. Τα περισσότερα, όμως, δεν επιβραβεύονται ούτε από την οικογένεια ούτε από το εκπαιδευτικό σύστημα και μέχρι την εφηβεία σταματούν το σχολείο και περιθωριοποιούνται. Αντί να θεωρούνται ευλογία για την κοινωνία, εξοστρακίζονται ή εντάσσονται στη χορεία των χρυσών μετριοτήτων.