Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017
Οι κίνδυνοι του sexting και η άγνοια των γονιών
Το απόγευμα εκείνο το κλίμα στο σπίτι βάρυνε απότομα. Η κόρη, μαθήτρια της Α΄ Λυκείου, ήταν απαρηγόρητη και χρειάστηκε πολύ μεγάλη προσπάθεια από τη μεγαλύτερη αδελφή της για να γίνει γνωστή η αιτία. Μια γυμνή φωτογραφία που είχε στείλει στον φίλο της μέσω ενός κοινωνικού δικτύου στο Ιντερνετ, έπεσε σε λάθος χέρια, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει κοροϊδία και εκφοβισμό στο σχολείο. Ακόμα πιο δύσκολο ήταν το επόμενο βήμα, να ενημερωθούν οι γονείς (και ο πατέρας!), ευτυχώς υπήρχαν γέφυρες επικοινωνίας. Από κει και πέρα υπήρξε γονική παρέμβαση και το θέμα έκλεισε χωρίς μεγάλα τραύματα.
To κοινωνικό πείραμα που πλεόν χαρακτηρίζεται ως το «ισλανδικό «θαύμα» που σώζει τους νέους
Η ιδέα γεννήθηκε πριν δεκαετίες στην Ισλανδία και ήταν να βρεθεί ένας τρόπος για να προστατευτούν οι έφηβοι από τους κινδύνους των ναρκωτικών, του αλκοόλ και του τσιγάρου. Και τα αποτελέσματα αυτού του πρωτότυπου κοινωνικού πειράματος ήταν τόσο θεαματικά ώστε βρήκε σύντομα μιμητές στην υπόλοιπη Ευρώπη - από τις βόρειες Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία έως τις νότιες Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα.
«Δεν δίνω κρέας στο παιδί μου γιατί το αγαπώ» – μια εκπαιδευτικός μπαίνει σε σκέψεις
Γράφει η Κατερίνα Πουρίδου
Κάθε εποχή έχει και τις μόδες της. Στο ντύσιμο, στο χτένισμα, στο life style,στο φαγητό. Τα πρώτα δε με απασχολούν ιδιαίτερα στο σχολείο, αλλά η διατροφή, ναι. Τόσο στο πρωινό όσο και στο ολοήμερο πρόγραμμα τα παιδιά «κουβαλούν» τις διατροφικές συνήθειες του σπιτιού στο σχολείο. Θα μου πείτε πού είναι το κακό σε αυτό; Δεν είναι κακό. Αλλά μερικές φορές είναι επίφοβο και κάποιες ακόμη κι επικίνδυνο.
Τεύκρος Μιχαηλίδης: Η μείωση της ύλης ενισχύει την παπαγαλία
«Τι γνωρίζετε για τη μάχη του Μαραθώνα; Ο μαθητής που απαντά “τίποτα” έχει απαντήσει ορθά και θα έπρεπε να βαθμολογείται με άριστα! Κι όμως, αυτό το είδος της ερώτησης τίθεται πολύ συχνά σε εξετάσεις. Γιατί; Η διατύπωσή της είναι νομικά κατοχυρωμένη για να υποχρεώνει το μαθητή να παπαγαλίζει το βιβλίο. Συνεπώς είναι και τελείως άχρηστη» λέει ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, σε μία αποστροφή της κουβέντας μας. Για όσους τον γνωρίζουν, η αφοσίωσή του στο σχολείο και η σχέση του με τους μαθητές του είναι στοιχεία μοναδικά. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την τάξη για δύο χρόνια, σκέφτηκα λίγο πριν από την υποβολή της αίτησης για ένα δεύτερο διδακτορικό, κάτι που θα μου εξασφάλιζε και δίχρονη άδεια. Και γι’ αυτό δεν την υπέβαλα» θυμάται και μου φέρνει στη μνήμη τους πολλούς πρώην και νυν μαθητές του, οι οποίοι δηλώνουν ενθουσιωδώς την αγάπη τους για τον δάσκαλό τους. «Ας είναι καλά τα παιδιά, ωστόσο κάποιο ελάττωμα θα έχω και εγώ» λέει, χαμογελά απλόχερα, και προσθέτει: «Από τις Λέσχες Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας της ομάδας Θαλής+Φίλοι αλλά και από τα τόσα χρόνια στην εκπαίδευση, ξέρω ότι υπάρχει σε ένα μέρος του εκπαιδευτικού κόσμου αυτό που λέμε πάθος. Υπάρχουν μερακλήδες δάσκαλοι που αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος από τον προσωπικό τους χρόνο για να οργανώσουν πρόσθετες πολιτιστικές δραστηριότητες ή να ασκήσουν εξατομικευμένη συμβουλευτική. Αυτό είναι που μετρά. Αλλά φυσικά γι’ αυτούς τους δασκάλους κανείς δεν μιλά».
Οι νέες οδηγίες της ΑΑΠ για την ασφάλεια στον ύπνο των βρεφών και το θηλασμό
Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία αναθεώρησε κάποιες από τις οδηγίες της για τον τρόπο πρόληψης του Συνδρόμου Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (SIDS) καθώς και για άλλους θανάτους που σχετίζονται με τον ύπνο, σε μια Δήλωση Πολιτικής που εξέδωσε στις αρχές Νοεμβρίου 2016.
Οι νέες οδηγίες επιβεβαιώνουν πολλές από τις προηγούμενες του 2011: Οι γονείς θα πρέπει να βάζουν τα μωρά για ύπνο σε ύπτια θέση και σε σταθερή επιφάνεια χωρίς μαλακά αντικείμενα, παιχνίδια, χαλαρά σεντόνια και σκεπάσματα. Είναι πιο ασφαλές για τα μωρά να κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς τους, αλλά όχι στο ίδιο κρεβάτι.
Αντώνης Λαγαρίας: "Υπερβαίνοντας την Οθόνη: Η Χαμένη Παιδικότητα & ο Miyazaki"
γράφει ο Αντώνης Λαγαρίας στον εξώστη
Απότομα ήρθε η νύχτα. Κατεβάζω την οθόνη του υπολογιστή μου. Ο κόσμος που είχα βυθιστεί πριν σβήνει και χάνεται. Στρέφομαι στον καθρέπτη: στο πρόσωπο μου διακρίνεται μια ανεξήγητη ένταση. Οι φλέβες πετάγονται. Είναι φυσική απόρροια της εγκεφαλικής λειτουργίας που αισθάνομαι να πολιορκεί άγνωστα φράγματα της σκέψης μου. Δημιουργεί ρήγματα. Ή ίσως είναι η συναισθηματική ένταση. Διότι, οι πιο λεπτές χορδές της ψυχής μου είναι τσιτωμένες, πάλλονται, αγγίζουν τα όρια τους και η κίνηση αυτή δημιουργεί πανίσχυρα ηχητικά πεδία μέσα μου. Αφήνομαι σε αυτά.
Μια 15χρονη υπέρβαρη μπαλαρίνα «γκρεμίζει» τα στερεότυπα
Μια μπαλαρίνα πρέπει να είναι αδύνατη, με ψηλά και λεπτά πόδια. Η άρνηση της Lizzy Ηowell να συμβιβαστεί με αυτά τα στερεότυπα έκανε τον κόσμο να μιλάει για εκείνη.
Μια 15χρονη χορεύτρια από το Deleware σπάει τα στερεότυπα. Η Lizzy Ηowell δεν είναι μια συνηθισμένη χορεύτρια. Είναι ένα κορίτσι που παρά το νεαρό της ηλικίας του επιδεικνύει τόλμη και δύναμη ψυχής. Πάσχει από μια σπάνια ασθένεια και ο χορός την κάνει να νιώθει καλύτερα. Πολλοί της λένε ότι δεν θα καταφέρει να γίνει χορεύτρια, ωστόσο εκείνη φοράει το κορμάκι της και τους αποδεικνύει ότι κάνουν λάθος.
Ημερίδα «Το παραμύθι: από την προφορική παράδοση στην εκπαίδευση»
Επιστημονική ημερίδα με τίτλο «Το παραμύθι: από την προφορική παράδοση στην εκπαίδευση», την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου (ώρα έναρξης 9:00), στο Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, στη Θεσσαλονίκη.
Παιδιά «υιοθετούν» τα γλυπτά της Αθήνας
Να και μια ωραία πρωτοβουλία από τον Δήμο της Αθήνας, με μακροπρόθεσμο όφελος για την πρωτεύουσα και τη χώρα: σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, 20 νηπιαγωγεία και δημοτικά της πόλης «υιοθετούν» δημόσια γλυπτά, μαθαίνουν την ιστορία τους και τη σημασία που έχουν για τη γειτονιά τους. Τα παιδιά ενημερώνονται για τη διαδικασία κατασκευής ενός αγάλματος, αλλά και για την αποκατάστασή του σε περίπτωση βανδαλισμού. Κάπως έτσι, εξ απαλών ονύχων, αρχίζει η αισθητική αγωγή για την προστασία του δημοσίου χώρου, αλλά γίνεται και συνείδηση πως η πόλη είναι ένα κοινό αγαθό. Τίτλος της δράσης: «Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία».
Έρευνα: Για ποιο λόγο τα μικρά παιδιά δένονται περισσότερο με τα κατοικίδια παρά με τα αδερφάκια τους
Τα μικρά παιδιά μπορεί να αισθάνονται πιο κοντά με τα κατοικίδια ζώα τους από ό,τι με τα αδέρφια τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο του Cambridge.
Συγκεκριμένα, η έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά αποκτούν μεγαλύτερη ικανοποίηση από την σχέση τους με τα κατοικίδια ζώα τους από ό,τι από την σχέση τους με τους αδελφούς ή/και τις αδελφές τους. Η στενή ποιότητα του δεσμού αυτού με τα κατοικίδια, καθώς και η διαθεσιμότητα της συντροφικότητας και της εμπιστοσύνης με αυτά, έχει θετική επίδραση στις κοινωνικές δεξιότητες και συναισθηματική υγεία των παιδιών.
Unicef: Τα παιδιά σε κρίση
Σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά σε κίνδυνο, καθώς συγκρούσεις και καταστροφές έχουν σαρώσει 48 χώρες.
Από τη Συρία, μέχρι την Υεμένη και το Ιράκ, από το Νότιο Σουδάν μέχρι τη Νιγηρία, τα παιδιά πλήττονται από αμείλικτες συγκρούσεις και ξεριζωμό καθώς και καταστροφές που προκλήθηκαν από φυσικές καταστροφές. Για να φθάσει σε αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, η UNICEF έχει απευθύνει έκκληση για 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει 81 εκατομμύρια ανθρώπους το 2017, μεταξύ των οποίων 48 εκατομμύρια παιδιά σε 48 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Πέντε σχολεία της Ηπείρου για περιγραφική αξιολόγηση μαθητών
Πέντε είναι τα σχολεία της Ηπείρου, εκ των οποίων ένα νηπιαγωγείο, δύο δημοτικά και δύο γυμνάσια, που επιλέχθηκαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής προκειμένου να συμμετάσχουν στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών και την πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης μαθητών στην υποχρεωτική εκπαίδευση.
Ολο και πιο πολλοί αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία στα θρανία
Οι δύο κοπέλες, γύρω στα 20, χτύπησαν την πόρτα του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Πειραιά τον Σεπτέμβριο. «Θέλουμε να μάθουμε να γράφουμε και να διαβάζουμε» είπαν δειλά στον διευθυντή, κ. Κωνσταντίνο Αναγνωστόπουλο. Δεν θα ήταν οι μόνοι αναλφάβητοι μαθητές που θα υποδέχονταν στο σχολείο του. Εδώ και πέντε χρόνια, ένα ποσοστό περίπου 5% των ανθρώπων που εγγράφονται στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πειραιά δεν ξέρει να γράφει και να διαβάζει, είτε γιατί δεν έχει πάει καθόλου σχολείο είτε γιατί έχει ολοκληρώσει μόνο λίγες τάξεις του Δημοτικού. «Ενώ όμως μέχρι πρόσφατα το φαινόμενο αφορούσε ενήλικες μέσης και μεγάλης ηλικίας, τελευταία παρατηρούμε ότι όλο και περισσότεροι είναι νέα παιδιά», λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος στην «Κ».
Βραβείο Καθηγητή Γερμανικών, 2017
Διαγωνισμός για την απονομή Βραβείου Καθηγητή Γερμανικών 2017
Για το διαγωνισμό του 2017, οι ενδιαφερόμενοι καθηγητές Γερμανικής καλούνται να επιλέξουν οι ίδιοι το θέμα με το οποίο θα συμμετάσχουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)