Η δυσπραξία είναι πολύ λιγότερο κατανοητή από τα πολύ γνωστά ξαδέρφια της, τη δυσλεξία και το Σύνδρομο Asperger.
«Στα 19 μου υπέφερα από κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή και ήμουν πολύ κοντά στο να παρατήσω το πανεπιστήμιο». Φανταστείτε ότι είστε ένα υγιέστατο νεαρό άτομο με καλό βαθμό πανεπιστημίου, το οποίο δυσκολεύεται να πιεί ένα ποτό χωρίς να το χύσει, να καθοδηγήσει ανθρώπους σε ένα κτίριο ή να θυμηθεί τι του είπαν την αμέσως προηγούμενη στιγμή. Αυτή είναι η τυπική εικόνα ενός ατόμου με δυσπραξία. Η δυσπραξία ή αλλιώς η αναπτυξιακή διαταραχή του συντονισμού (developmental co-ordination disorder, DCD) επηρεάζει το συντονισμό, την αίσθηση του χώρου και την αισθητηριακή αντίληψη. Βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα των Ειδικών Μαθησιακών Διαταραχών που ορίζονται ως (μη τυπικές) διαφοροποιήσεις των ικανοτήτων του ατόμου, καθώς και προβλήματα στη συγκέντρωση και τη βραχύχρονη μνήμη.