Τι κάνει ένα μαθητή «χαρισματικό»;

Διαβάστε μια μελέτη που υποστηρίζει ότι έχουμε λανθασμένες αντιλήψεις για το συγκεκριμένο θέμα.

Όταν ένα σχολείο έχει ξεχωριστά τμήματα/τάξεις για «χαρισματικούς» μαθητές, μια από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις που καλείται να απαντήσει είναι σχετικά με το ποια παιδιά θα πρέπει να μπαίνουν σε αυτά τα τμήματα και ποια μπορούν πραγματικά να ωφεληθούν από έναν τέτοιο διαχωρισμό. Πρέπει η επιλογή των μαθητών να γίνεται με βάση το Δείκτη Νοημοσύνης (ΔΝ, IQ), ο οποίος έχει διαπιστωθεί ότι σχετίζεται στενά με τη φυλή και το εισόδημα της οικογένειας; Ή θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν και άλλοι παράγοντες;

Λ. Παπαδημητρίου: Συγκεντρώσου!

Ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γέιλ, Τόμας Μπράουν, κορυφαίος ειδικός στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), μιλάει για ένα πρόβλημα που αφορά και ενηλίκους

Πριν από 35 χρόνια, αν έπασχες από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) ήσουν το «φρικιό» (ή ο παρίας) του σχολείου. Σήμερα μπορεί να είσαι ένας απολύτως «ενταγμένος» ενήλικος. Κάτι σαν τον ιδρυτή και CEO των αμερικανικών αερογραμμών Jet Blue, Ντέιβιντ Νίλμαν, ο οποίος όχι μόνο «βγήκε από την ντουλάπα» αλλά παραδέχθηκε ότι το ηλεκτρονικό αεροπορικό εισιτήριο (το οποίο αποτελεί δική του επινόηση) το συνέλαβε ο εγκέφαλός του εξαιτίας ενός βασικού συμπτώματος ADHD (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder): μονίμως έφτανε στο αεροδρόμιο χωρίς εισιτήριο. 

Πώς είπα στον 7χρονο γιο μου ότι έχει σύνδρομο Down

Μερικές εβδομάδες νωρίτερα, έδινα συνέντευξη σε ένα τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. Την μέρα που θα ερχόντουσαν στο σπίτι μας, είχα ξυπνήσει από τις 02:48 τα χαράματα, πεπεισμένη ότι θα πάθαινα κρίση πανικού. Μέρος της συνέντευξης ήταν το να μιλήσουμε για το σύνδρομο ντάουν.

Γιατί ξύπνησα σε αυτή την κατάσταση; Ο σύζυγός μου και εγώ δεν είχαμε πει ποτέ στον 7χρονο γιο μας πως έπασχε από σύνδρομο ντάουν. 

Λάθη στη χορήγηση φαρμάκων

Σχεδόν 700.000 παιδιά κάτω των 6 ετών έλαβαν λάθος φάρμακο ή λάθος δόση το διάστημα μεταξύ 2002 και 2012 από τους γονείς ή τους φροντιστές τους, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα. Μάλιστα, το ένα στα τέσσερα παιδιά ήταν κάτω του ενός έτους, ενώ όσο μειωνόταν η ηλικία των παιδιών τόσο αυξανόταν η πιθανότητα λάθους. Επίσης, αν και το 94% των επεισοδίων δεν απαιτούσε ιατρική περίθαλψη, παρ’ όλα αυτά σημειώθηκαν 25 θάνατοι και περίπου 1.900 επείγουσες εισαγωγές στα νοσοκομεία.

Τα παιδιά που πηγαίνουν στο φεγγάρι

Τα αδέρφια των αυτιστικών παιδιών

ψάχνουν κι εκείνα μια θέση στο φεγγάρι

Της Έλενας Κρητικού στο pathfinder

Όλοι έχει τύχει να μιλήσουμε κάποια στιγμή για τα αυτιστικά παιδιά, χωρίς να τα έχουμε γνωρίσει. Χωρίς να έχουμε παρατηρήσει το βλέμμα τους, χωρίς να έχουμε δει πώς κινούνται στον χώρο, πώς μοιράζονται πράγματα, πώς είναι όταν χάνονται σε ονειροπολήσεις. Μόνο οι γονείς που τα μεγαλώνουν, τα αδέλφια που μοιράζονται την ίδια καθημερινότητα μαζί τους, μπορούν να μιλήσουν για τα παιδιά που ζουν με αυτισμό.

Ένα παιδί πεθαίνει ανά πέντε λεπτά

Η έκθεση επισημαίνει ότι σχεδόν το 75% των περίπου 345 βίαιων θανάτων σημειώνονται καθημερινά σε χώρες όπου υπάρχει ειρήνη.

«Ανακαλύπτουμε το γεγονός ότι τα παιδιά βιώνουν υπερβολική βία στην καθημερινή τους ζωή, παντού», δήλωσε στο Ίδρυμα Thomson Reuters η Σούζαν Μπίσελ, η επικεφαλής του διεθνούς τμήματος προστασίας των παιδιών της οργάνωσης.

Διαγωνισμός για παιδιά Δημοτικού «που τους αρέσουν τα ρομπότ»

Εικόνες από την πόλη τους καλούνται να αναπαραστήσουν με προγραμματιζόμενες ρομποτικές κατασκευές παιδιά του Δημοτικού σχολείου σε ομάδες τριών έως έξι μαθητών που θα δηλώσουν συμμετοχή στον πρώτο διαγωνισμό ρομποτικής στην Ελλάδα για παιδιά 9 έως 12 ετών. Όταν τα παιδιά αναλύσουν και σχεδιάσουν την ιδέα τους ομαδικά, θα κληθούν να την υλοποιήσουν με μια κατασκευή από τουβλάκια LEGO, στα οποία συνδέονται μοτέρ, αισθητήρες κλίσης και απόστασης που προκαλούν την εκτέλεση εντολών που έχουν γράψει τα παιδιά σε Scratch. 

Δωρίστε τα μαλλιά σας για να γίνουν περούκες για καρκινοπαθή παιδιά

Μπορεί η Δαλιδά να πήρε τη δύναμη του Σαμψών, κόβοντας τα μαλλιά του, όμως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επιλέγουν να κόψουν τα μαλλιά τους για να δώσουν δύναμη σε παιδιά που έχασαν τα δικά τους στη μάχη με τον καρκίνο...

Μία 24χρονη φοιτήτρια από τη Θεσσαλονίκη είναι η "ψυχή" αυτής της πρωτοβουλίας, που ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες, με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών, για την αποστολή και δωρεά των μαλλιών τους, σε διεθνείς οργανισμούς που κατασκευάζουν και δωρίζουν περούκες σε παιδιά.

Βιονικό χέρι που «χαρίζει» τις δυνάμεις του Iron Man σε παιδιά με αναπηρία!

Τη δύναμη του Iron Man θα μπορούν να «αποκτήσουν» τα παιδιά με αναπηρία, χάρη στο βιονικό χέρι που ανέπτυξε ο Αμερικανός επιστήμονας «Pat Starace». Το τεχνητό προσθετικό μέλος, αν και παραπέμπει στη στολή του χαρακτήρα της αμερικανικής εκδοτικής εταιρίας κόμικς «Marvel» και ήρωα της μεγάλης οθόνης, προορίζεται για μικρούς ήρωες της πραγματικής ζωής πού έχουν χάσει τα άνω άκρα τους.

Ένα βραβείο που μας κάνει περήφανους

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να διαθέτει πληθώρα μνημείων και αρχαιολογικών χώρων έτοιμων να ικανοποιήσουν τα αυξανόμενα κύματα τουριστών που κατακλύζουν ειδικά τον τελευταίο καιρό την πόλη, όμως δυστυχώς λίγοι από αυτούς έχουν προνοήσει για την προσβασιμότητα μιας σημαντικής ομάδας επισκεπτών, των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει η Ερευνητική Ομάδα Συστημάτων Μεταφοράς του Α.Π.Θ., που στα πλαίσια του ερευνητικού έργου του Α.Π.Θ. «PROSPELASIS» πραγματοποίησε παρεμβάσεις βελτίωσης της φυσικής και αντιληπτικής προσβασιμότητας από Άτομα με Αναπηρίες σε κάποια από τα κύρια μνημεία της πόλης, αποσπώντας διεθνή διάκριση στο Διαγωνισμό της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) «Friendly Spaces».