Τα παιδιά με αυτισμό συχνά
περιγράφονται ως «οπτικοί τύποι» και λέγεται ότι «σκέφτονται
με εικόνες». Κατά συνέπεια, οι δάσκαλοι και οι θεραπευτές δημιουργούν συστήματα
επικοινωνίας που βασίζονται σε εικόνες σε μια προσπάθεια να στηρίξουν τους
μαθητές τους.
Ωστόσο, τα ευρήματα μιας μελέτης
που δημοσιεύτηκε στο Journal of Autism
and Developmental Disorders έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα, δημιουργώντας
προβληματισμό για την χρήση τέτοιου είδους συστημάτων. Στο πείραμα, παιδιά με αυτισμό,
παιδιά με αναπτυξιακή καθυστέρηση και τυπικώς αναπτυσσόμενα παιδιά κάθισαν
μπροστά από έναν υπολογιστή που παρακολουθούσε τις κινήσεις των ματιών των υποκειμένων
σε μια σειρά απλών, καθημερινών αντικειμένων.
