Γράφει η Δέσποινα Τραπεζανλίδου, Ειδικός Προσχολικής Αγωγής
Η παιδική χαρά αποτελεί έναν επιπλέον χώρο κοινωνικοποίησης του παιδιού ιδιαίτερα κατά τη νηπιακή ηλικία.
Το παιδί έχει την ευκαιρία να συναναστραφεί αυθόρμητα με άλλα παιδιά και γιατί όχι να αποκτήσει και έναν καινούριο φίλο.
Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν
Η παιδική χαρά αποτελεί έναν επιπλέον χώρο κοινωνικοποίησης του παιδιού ιδιαίτερα κατά τη νηπιακή ηλικία.
Το παιδί έχει την ευκαιρία να συναναστραφεί αυθόρμητα με άλλα παιδιά και γιατί όχι να αποκτήσει και έναν καινούριο φίλο.
Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν
Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που ενώ το δικό μας παιδί επιθυμεί να παίξει με τ' άλλα παιδιά, εκείνα δε το αποδέχονται;
Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν. Ωστόσο δεν είναι βέβαιο πως το κάθε παιδί που βρίσκεται εκεί είναι και κατάλληλο να συντροφεύσει το δικό μας παιδί στο παιχνίδι του.
Το γεγονός αυτό εξαρτάται από:
την ηλικία: Μέχρι και τα 2 χρόνια το παιδί προτιμά να παίζει μόνο του. Από τα 3 και μετά ξεκινά το ομαδικό-συντροφικό παιχνίδι.
Επομένως λαμβάνοντας υπόψη μας την ηλικία του παιδιού μας αρχικά, αναζητούμε και τη πιθανή του παρέα.
το χαρακτήρα: Στο χώρο της παιδικής χαράς βλέπουμε κάποια παιδιά να παρουσιάζουν έναν σχετικά ήπιο χαρακτήρα και κάποια άλλα λίγο πιο έντονο. Έχουμε τη δυνατότητα να προσελκύσουμε και τους δύο τύπους παιδιών αλλά η προσέγγισή τους σίγουρα δε θα μας φανεί εύκολη υπόθεση. Ένα παιδί με έντονο χαρακτήρα, προφανώς να είναι ικανό να δεχτεί εύκολα τη πρότασή μας να γίνει ο αρχηγός στο ομαδικό μας παιχνίδι. Αντίθετα ένα συνεσταλμένο παιδί έχει ανάγκη την ενθάρρυνσή μας ώστε να καταφέρει να συνεργαστεί.
το φύλο: Από 3 - 5 χρόνων τα παιδιά συνηθίζουν να παίζουν σε μεικτές ομάδες (αγόρια-κορίτσια).
Από τα 5 και πάνω αναζητούν παρέες του ίδιου φύλου.
Με ποιους τρόπους όμως είναι δυνατόν να γίνει το παιδί μας αποδεκτό από τη μικρή κοινωνία της παιδικής χαράς;
Αυτό σίγουρα εξαρτάται από τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του κάθε γονιού.
Πριν φύγουμε απ' το σπίτι θα ήταν καλό να σκεφτούμε μαζί με το παιδί μας τρόπους για να προκαλέσουμε κάποιο παιδί απ΄την παιδική χαρά να παίξει μαζί του.
Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που ένα παιδικό μυαλό μας εκπλήσσει με τις ιδέες του!
Μπορούμε να έχουμε μαζί μας μία μπάλα ώστε να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον άλλων παιδιών και να προτείνουμε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι (ποδόσφαιρο, ποιος θα κλωτσήσει πιο μακριά τη μπάλα κ.λ.π).
Εναλλακτικά να παίξουμε κυνηγητό (πιάσε με αν μπορείς),
ή και κρυφτό αν πρώτα κρίνουμε το χώρο κατάλληλο ώστε οι πιθανές κρυψώνες να επιτρέπουν την επίβλεψη του παιδιού, αποφεύγοντας πιθανή ανησυχία μας για το πού μπορεί να έχει κρυφτεί!
Επισημαίνουμε πόσο πιο όμορφα περνάμε όταν παίζουμε με παρέα.
Κάποιες φορές μπορούμε να πάμε στη παιδική χαρά μαζί με παιδιά φίλων ή συγγενών μας διευκολύνοντας τη κατάσταση.
Είναι σημαντικό τέλος, να εξηγήσουμε στο παιδί μας πως δε χρειάζεται να κερδίζει τη συμπάθεια και την αποδοχή όλων των άλλων παιδιών αφού δεν είναι δυνατόν να ταιριάζει με όλους το ίδιο.
hamomilaki.blogspot.gr via newsnow
Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν. Ωστόσο δεν είναι βέβαιο πως το κάθε παιδί που βρίσκεται εκεί είναι και κατάλληλο να συντροφεύσει το δικό μας παιδί στο παιχνίδι του.
Το γεγονός αυτό εξαρτάται από:
την ηλικία: Μέχρι και τα 2 χρόνια το παιδί προτιμά να παίζει μόνο του. Από τα 3 και μετά ξεκινά το ομαδικό-συντροφικό παιχνίδι.
Επομένως λαμβάνοντας υπόψη μας την ηλικία του παιδιού μας αρχικά, αναζητούμε και τη πιθανή του παρέα.
το χαρακτήρα: Στο χώρο της παιδικής χαράς βλέπουμε κάποια παιδιά να παρουσιάζουν έναν σχετικά ήπιο χαρακτήρα και κάποια άλλα λίγο πιο έντονο. Έχουμε τη δυνατότητα να προσελκύσουμε και τους δύο τύπους παιδιών αλλά η προσέγγισή τους σίγουρα δε θα μας φανεί εύκολη υπόθεση. Ένα παιδί με έντονο χαρακτήρα, προφανώς να είναι ικανό να δεχτεί εύκολα τη πρότασή μας να γίνει ο αρχηγός στο ομαδικό μας παιχνίδι. Αντίθετα ένα συνεσταλμένο παιδί έχει ανάγκη την ενθάρρυνσή μας ώστε να καταφέρει να συνεργαστεί.
το φύλο: Από 3 - 5 χρόνων τα παιδιά συνηθίζουν να παίζουν σε μεικτές ομάδες (αγόρια-κορίτσια).
Από τα 5 και πάνω αναζητούν παρέες του ίδιου φύλου.
Με ποιους τρόπους όμως είναι δυνατόν να γίνει το παιδί μας αποδεκτό από τη μικρή κοινωνία της παιδικής χαράς;
Αυτό σίγουρα εξαρτάται από τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του κάθε γονιού.
Πριν φύγουμε απ' το σπίτι θα ήταν καλό να σκεφτούμε μαζί με το παιδί μας τρόπους για να προκαλέσουμε κάποιο παιδί απ΄την παιδική χαρά να παίξει μαζί του.
Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που ένα παιδικό μυαλό μας εκπλήσσει με τις ιδέες του!
Μπορούμε να έχουμε μαζί μας μία μπάλα ώστε να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον άλλων παιδιών και να προτείνουμε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι (ποδόσφαιρο, ποιος θα κλωτσήσει πιο μακριά τη μπάλα κ.λ.π).
Εναλλακτικά να παίξουμε κυνηγητό (πιάσε με αν μπορείς),
ή και κρυφτό αν πρώτα κρίνουμε το χώρο κατάλληλο ώστε οι πιθανές κρυψώνες να επιτρέπουν την επίβλεψη του παιδιού, αποφεύγοντας πιθανή ανησυχία μας για το πού μπορεί να έχει κρυφτεί!
Επισημαίνουμε πόσο πιο όμορφα περνάμε όταν παίζουμε με παρέα.
Κάποιες φορές μπορούμε να πάμε στη παιδική χαρά μαζί με παιδιά φίλων ή συγγενών μας διευκολύνοντας τη κατάσταση.
Είναι σημαντικό τέλος, να εξηγήσουμε στο παιδί μας πως δε χρειάζεται να κερδίζει τη συμπάθεια και την αποδοχή όλων των άλλων παιδιών αφού δεν είναι δυνατόν να ταιριάζει με όλους το ίδιο.
hamomilaki.blogspot.gr via newsnow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου