Ένα μάθημα Γλώσσας (Η φίλη μας η Αργυρώ, Α’ τεύχος, σελ. 32) έγινε η αφορμή για να αποκαλυφθεί όχι μόνο το ποιητικό ταλέντο της Μαρίας, αλλά και ο τρόπος που τα παιδιά της τάξης βλέπουν τον Άρη, ένα παιδί στο Φάσμα του Αυτισμού που δεν έχει προφορικό λόγο, δεν αλληλεπιδρά μαζί τους και εμφανίζει έντονες στερεοτυπίες.
Στο μικρό χωριό της Μαρίας και του Άρη, όπου δεν υπάρχουν ειδικά σχολεία, κανένα παιδί δεν περισσεύει... Όλα τα παιδιά μοιράζονται το ίδιο σχολείο, την ίδια παιδική χαρά και την ίδια καθημερινότητα.
Η άσκηση ήταν απλή.
Γράψτε ένα ποίημα για έναν από τους συμμαθητές σου που αγαπάτε πολύ. Η Μαρία, έγραψε για τον διπλανό της στο θρανίο, τον Άρη...
Ο Άρης γελάει
Ο Άρης χοροπηδάει
Ο Άρης παίζει με τα τρένα του
Και χαμογελάει.
Ο Άρης φοβάται τις φωνές
Και τις μύγες τις ζωηρές
Ο Άρης στην αυλή τρέχει
Και στη δασκάλα του πάει για αγκαλιές.
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου