Ανάπτυξη της όρασης και πιθανά προβλήματα
Η καλή όραση είναι βασική προϋπόθεση για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Το οπτικό σύστημα αρχίζει να αναπτύσσεται από τη γέννηση και ωριμάζει στην ηλικία των 9-10 ετών. Οι οφθαλμοί δεχόμενοι την επίδραση των εξωτερικών ερεθισμάτων είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη του οπτικού συστήματος και συνεπώς της όρασης. Η ανάπτυξη της φυσιολογικής όρασης επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών, οπότε και αγγίζει τα επίπεδα ενός ενήλικα.
Εάν μέχρι να ωριμάσει το οπτικό σύστημα, δηλαδή κατά την ηλικία των 9 ετών, οι οφθαλμοί, εξαιτίας κάποιας ανώμαλης κατάστασης, δε μεταφέρουν στον εγκέφαλο την ίδια καθαρή εικόνα, τότε μπορεί να συμβεί μια μόνιμη, μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης. Η ελάττωση της όρασης συμβαίνει συνήθως στον οφθαλμό με τη χειρότερη όραση και καλείται αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι). Η αμβλυωπία σπανιότερα μπορεί να συμβεί και στα δύο μάτια.
Συχνές παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν αμβλυωπία είναι: ο στραβισμός, οι διαθλαστικές ανωμαλίες, ο συγγενής καταρράκτης, η πτώση βλεφάρου και οι όγκοι βολβού. Η αμβλυωπία και οι οφθαλμικές παθήσεις που την προκαλούν μπορούν να θεραπευτούν, όταν διαγνωστούν έγκαιρα. Η επιτυχία για αποκατάσταση της όρασης είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ηλικία του παιδιού. Μετά την ωρίμανση του οπτικού συστήματος, η θεραπεία της αμβλυωπίας είναι σχεδόν ακατόρθωτη.
Καθώς πολλά προβλήματα στα μάτια δε γίνονται έγκαιρα αντιληπτά από τους γονείς ή το περιβάλλον, παρά μόνο όταν τα παιδιά αρχίσουν το σχολείο, ο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος σε πολύ μικρότερες ηλικίες έχει ιδιαίτερα μεγάλη αξία.
Πότε πρέπει να γίνεται προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος και τι περιλαμβάνει;
1. Ο πρώτος οφθαλμολογικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται με τη γέννηση, όταν το νεογνό είναι ακόμη στην κλινική. Ο παιδοφθαλμίατρος θα κάνει μια γενική επισκόπηση των οφθαλμών (έλεγχο βλεφάρων, βολβού, ρόδινη ανταύγεια κόρης, βυθοσκόπηση).
Αν υπάρξει οποιαδήποτε παρέκκλιση από το φυσιολογικό ή το νεογνό είναι υψηλού κινδύνου (προωρότης, οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος, συγγενούς καταρράκτη, συγγενές γλαύκωμα), θα ζητηθεί λεπτομερής οφθαλμολογική εξέταση.
2. Σε όλα τα βρέφη από 6 έως 12 μηνών τα μάτια θα πρέπει να ελεγχθούν από παιδοφθαλμίατρο. Η εξέταση περιλαμβάνει έλεγχο κορικού αντανακλαστικού, παρακολούθηση αντικειμένων, ύπαρξη στραβισμού.
3. Στην ηλικία 2½ έως 4 ετών θα πρέπει να γίνει έλεγχος για στραβισμό και μέτρηση οπτικής οξύτητας για κάθε μάτι χωριστά.
4. Με την έναρξη της Α΄ τάξης του Δημοτικού και κατόπιν με την εμφάνιση συμπτωμάτων.
Πιο συγκεκριμένα, έως την ηλικία των 4 χρονών πρέπει να έχει γίνει μέτρηση της όρασης για κάθε μάτι ξεχωριστά.
Η καλή όραση είναι βασική προϋπόθεση για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Το οπτικό σύστημα αρχίζει να αναπτύσσεται από τη γέννηση και ωριμάζει στην ηλικία των 9-10 ετών. Οι οφθαλμοί δεχόμενοι την επίδραση των εξωτερικών ερεθισμάτων είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη του οπτικού συστήματος και συνεπώς της όρασης. Η ανάπτυξη της φυσιολογικής όρασης επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών, οπότε και αγγίζει τα επίπεδα ενός ενήλικα.
Εάν μέχρι να ωριμάσει το οπτικό σύστημα, δηλαδή κατά την ηλικία των 9 ετών, οι οφθαλμοί, εξαιτίας κάποιας ανώμαλης κατάστασης, δε μεταφέρουν στον εγκέφαλο την ίδια καθαρή εικόνα, τότε μπορεί να συμβεί μια μόνιμη, μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης. Η ελάττωση της όρασης συμβαίνει συνήθως στον οφθαλμό με τη χειρότερη όραση και καλείται αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι). Η αμβλυωπία σπανιότερα μπορεί να συμβεί και στα δύο μάτια.
Συχνές παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν αμβλυωπία είναι: ο στραβισμός, οι διαθλαστικές ανωμαλίες, ο συγγενής καταρράκτης, η πτώση βλεφάρου και οι όγκοι βολβού. Η αμβλυωπία και οι οφθαλμικές παθήσεις που την προκαλούν μπορούν να θεραπευτούν, όταν διαγνωστούν έγκαιρα. Η επιτυχία για αποκατάσταση της όρασης είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ηλικία του παιδιού. Μετά την ωρίμανση του οπτικού συστήματος, η θεραπεία της αμβλυωπίας είναι σχεδόν ακατόρθωτη.
Καθώς πολλά προβλήματα στα μάτια δε γίνονται έγκαιρα αντιληπτά από τους γονείς ή το περιβάλλον, παρά μόνο όταν τα παιδιά αρχίσουν το σχολείο, ο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος σε πολύ μικρότερες ηλικίες έχει ιδιαίτερα μεγάλη αξία.
Πότε πρέπει να γίνεται προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος και τι περιλαμβάνει;
1. Ο πρώτος οφθαλμολογικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται με τη γέννηση, όταν το νεογνό είναι ακόμη στην κλινική. Ο παιδοφθαλμίατρος θα κάνει μια γενική επισκόπηση των οφθαλμών (έλεγχο βλεφάρων, βολβού, ρόδινη ανταύγεια κόρης, βυθοσκόπηση).
Αν υπάρξει οποιαδήποτε παρέκκλιση από το φυσιολογικό ή το νεογνό είναι υψηλού κινδύνου (προωρότης, οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος, συγγενούς καταρράκτη, συγγενές γλαύκωμα), θα ζητηθεί λεπτομερής οφθαλμολογική εξέταση.
2. Σε όλα τα βρέφη από 6 έως 12 μηνών τα μάτια θα πρέπει να ελεγχθούν από παιδοφθαλμίατρο. Η εξέταση περιλαμβάνει έλεγχο κορικού αντανακλαστικού, παρακολούθηση αντικειμένων, ύπαρξη στραβισμού.
3. Στην ηλικία 2½ έως 4 ετών θα πρέπει να γίνει έλεγχος για στραβισμό και μέτρηση οπτικής οξύτητας για κάθε μάτι χωριστά.
4. Με την έναρξη της Α΄ τάξης του Δημοτικού και κατόπιν με την εμφάνιση συμπτωμάτων.
Πιο συγκεκριμένα, έως την ηλικία των 4 χρονών πρέπει να έχει γίνει μέτρηση της όρασης για κάθε μάτι ξεχωριστά.
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου