Τα παιδιά που τζογάρουν, συνήθως έχουν πιο πολλά ποσοστά εθισμού
Διαδικτυακά παιχνίδια, διαδικτυακά στοιχήματα, διαδικτυακή πορνογραφία, άγνωστοι εικονικοί «φίλοι», αντικοινωνικότητα και απομόνωση, η νέα πραγματικότητα των παιδιών στα κυπριακά σπίτια
Η Επιτροπή Εφηβείας της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου θα ενημερώσει συνδέσμους γονέων και άλλους φορείς για τα ευρήματα της έρευνας
Ναι, ανήλικοι μαθητές παίζουν ηλεκτρονικό τζόγο με τα χρήματα των γονιών τους -και κρυφά, βέβαια, από αυτούς- και εκατοντάδες είναι εθισμένοι στο διαδίκτυο, τόνισε με έμφαση στη «Σ» η παιδίατρος Δέσποινα Οικονόμου, μέλος της Επιτροπής Εφηβικής Υγείας της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου και μια από τις δύο ερευνήτριες που, σε συνεργασία με τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το ΤΕΠΑΚ, διεξήγαν σχετική έρευνα σε Γυμνάσια και Λύκεια της Κύπρου, τη σχολική χρονιά 2009-2010.
Αργοπορημένοι στο σχολείο
Η Δρ Οικονόμου επιβεβαίωσε τα στοιχεία της έρευνας, που η «Σ» δημοσίευσε την περασμένη Κυριακή, σύμφωνα με τα οποία, σχεδόν το 35% των παιδιών ηλικίας 14-16 χρόνων στην Κύπρο, συμμετείχαν στα διαδικτυακά παιχνίδια τύχης, δηλαδή καταπιάνονται με τον τζόγο στο διαδίκτυο. Μας είπε ότι η πλειοψηφία αυτών δήλωσαν ότι η κύρια τοποθεσία πρόσβασης στο διαδίκτυο ήταν τα Internet cafe. Άλλο εύρημα είναι ότι υπάρχουν παιδιά που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στο σπίτι, άλλα στο Internet cafe και άλλα παιδιά και στα δυο. Ανέφερε ότι «τα παιδιά που παίζουν και στο σπίτι και στο Internet cafe, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι εθισμένα. Τα παιδιά που ασχολούνται με ηλεκτρονικό τζόγο, συνήθως έχουν πιο πολλά ποσοστά εθισμού και βέβαια δεν ασχολούνται με το διαδίκτυο για να μορφωθούν και να μάθουν».
Αναφερόμενη σε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, μας είπε ότι μια μητέρα τής εκμυστηρεύτηκε ότι ο γιος της ξυπνούσε στη 1 και 2 μετά τα μεσάνυχτα και έπαιζε τζόγο στο διαδίκτυο μέχρι το πρωί. Η ίδια η Δρ Οικονόμου διαπίστωσε μια μέρα που βρισκόταν σε Λύκειο, στα πλαίσια της έρευνας, την αργοπορημένη είσοδο 17χρονου μαθητή στην τάξη (στις 10 π.μ.), λόγω του εθισμού του στο διαδίκτυο που τον «κρατούσε» ξύπνιο μεγάλο μέρος της νύχτας. «Έχει προκύψει από την έρευνα», μας είπε, «ότι αυτοί που είναι εθισμένοι, παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια. Και τα παιχνίδια είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένα, που δεν αφήνουν τα παιδιά να σταματήσουν».
Η Δρ Οικονόμου, που κατάγεται από τα Κονιά της Πάφου και είναι παντρεμένη στο Παραλίμνι, μας είπε ότι στην έρευνα συμμετείχαν 1100 μαθητές από Γυμνάσια και Λύκεια όλων των επαρχιών -Λευκωσίας, Λεμεσού, Πάφου, Λάρνακας και ελεύθερης Αμμοχώστου- τα οποία επισκέφθηκε με τη δεύτερη ερευνήτρια, επίσης παιδίατρο, Νόνη Παλαιομυλίτου.
Διαδικτυακή κοινωνικοποίηση, μια αυταπάτη
«Με απασχόλησε πολύ», μας είπε, «η επαναλαμβανόμενη κουβέντα των παιδιών «έχω χίλιους φίλους» ή «δύο χιλιάδες φίλους» ή «πεντακόσιους φίλους». Μα τι σημαίνει φίλος; Πώς μπορεί να προκύψει μια φιλία και μια κοινωνικοποίηση μπροστά σε μια οθόνη, πιέζοντας απλώς κάποια πλήκτρα, συνομιλώντας με ανθρώπους που πιθανόν δεν έχεις δει ποτέ και που μπορεί τα στοιχεία τους να είναι ψεύτικα; Η διαδικτυακή κοινωνικοποίηση, δυστυχώς, είναι μια αυταπάτη. Από τη στιγμή που δεν βλέπεις τον άλλο πρόσωπο με πρόσωπο και δεν δημιουργείς μια πραγματική σχέση και φιλία, είναι μια εικονική σχέση».
Η Δρ Οικονόμου τόνισε ότι η Επιτροπή Εφηβείας της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου θα επιδιώξει από τη νέα σχολική χρονιά 2011-2012 να ενημερώσει συνδέσμους γονέων και άλλους φορείς για τα ευρήματα της έρευνας, αφού, όπως είπε, η πληροφόρηση είναι κρίσιμης σημασίας για την πρόληψη του προβλήματος.
Κουβεντιάστε με τους εφήβους
ΔΕΣΠΟΙΝΑ Οικονόμου: «Οι γονείς πρέπει να αφιερώσουν χρόνο στα παιδιά τους, να αφήσουν για λίγο τις διάφορες ασχολίες τους, να μάθουν πράγματα για το διαδίκτυο, να βγάλουν τα κομπιούτερ από τα δωμάτια των παιδιών. Αν ένας γονιός δεν έχει καλή σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί του από μικρή ηλικία, είναι δύσκολο να το πείσει ή να βάλει όρια και κανόνες, όταν φτάσει στην εφηβεία του.
Οι γονείς έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των παιδιών από την κακή χρήση του διαδικτύου. Σε περίπτωση που διαπιστώσουν ότι κάποιο παιδί παρουσιάζει συμπτώματα εθισμού, τότε θα πρέπει να ζητήσουν βοήθεια. Πρέπει οι γονείς ν’ αφιερώνουν χρόνο και ν’ ασχολούνται με το διαδίκτυο μαζί με τα παιδιά τους, να συζητούν με τους εφήβους τα χρονικά όρια καθημερινής ενασχόλησης με το διαδίκτυο (να μην ξεπερνά τις δέκα ώρες εβδομαδιαίως) και να τους ενημερώνουν για τα φαινόμενα εθισμού και παρενόχλησης. Η χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες, χωρίς όμως υπερβολές και παράλογες απαγορεύσεις, έχει θετικό αποτέλεσμα.
»Βασικός κανόνας για να προστατεύονται τα παιδιά είναι να μάθουν να μην εμπιστεύονται οποιαδήποτε πληροφορία ή δραστηριότητα του διαδικτύου και να μην ανέχονται μηνύματα με προσβλητικό ή απειλητικό περιεχόμενο. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουν πού μπορούν ν’ αποταθούν σε περίπτωση που οι ίδιοι ή άλλα φιλικά τους πρόσωπα χρειάζονται βοήθεια».
Η ζωή στον εικονικό κόσμο
ΗΔΗ από το Μάιο 2009 που εξαγγέλθηκε στα ΜΜΕ η έναρξη της έρευνας από την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου, σε συνεργασία με το ΤΕΠΑΚ και τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι ερευνητές είχαν μια πρώτη επαφή με παιδιά Γυμνασίου της Λευκωσίας και αποκάλυψαν ότι οι Κύπριοι μαθητές είναι εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο αλλά αγνοούν παγίδες του, όπως την παιδοφιλία και την κυβερνοαυτοκτονία.
Οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι η υπερβολική χρήση του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιγνιδιών από παιδιά και εφήβους μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό και σε σοβαρά ψυχοπαθολογικά προβλήματα. Τόνισαν ότι τα άτομα που εθίζονται, ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με το διαδίκτυο, απομονώνονται και μελαγχολούν, ζουν σε έναν εικονικό κόσμο, γίνονται βίαια, συχνά μένουν χωρίς ύπνο, νερό ή φαγητό, διακόπτουν το σχολείο και αδυνατούν να περιορίσουν τη χρήση. Ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι «αν η εξάρτηση δεν εντοπιστεί έγκαιρα και δεν ακολουθηθεί η αναγκαία θεραπευτική αγωγή και στήριξη, τότε τα παιδιά ενδέχεται να εμφανίσουν βαριά κατάθλιψη, διατροφικές διαταραχές και άλλα προβλήματα υγείας, για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτείται ψυχοθεραπεία και ίσως ενδονοσοκομειακή φροντίδα».
Αντικοινωνικότητα
ΑΠΟ τα ευρήματα της έρευνα προκύπτει ότι οι λόγοι αύξησης των διαδικτυακών παιχνιδιών είναι:
1. Πολλές επιλογές. Υπάρχουν πάνω από 1700 διαδικτυακά είδη στοιχημάτων (εικονικά καζίνο, λοταρίες κ.λπ).
2. Υπάρχει δυνατότητα να παίξουν στοιχήματα 24 ώρες με ευκολία από το σπίτι.
3. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πρόσβασης από παιδιά.
4. Η απορρόφηση από το διαδίκτυο οδηγεί τον άνθρωπο στο να χάσει την αίσθηση του χρόνου και την αίσθηση της αξίας των μετρητών, με αποτέλεσμα οι παίκτες να ξεχνούν ότι ξοδεύουν πραγματικά λεφτά.
Ένα άλλο εύρημα είναι ότι οι έφηβοι που ασχολούνται με διαδικτυακά στοιχήματα, συνδέονται με πράξεις παραβατικότητας και εγκληματικότητα, διαταραχές στις οικογενειακές, φιλικές και εργασιακές τους σχέσεις, ενώ έχουν σχολική αποτυχία.
Οι συνολικές ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, οι συναισθηματικές δυσκολίες, η υπερκινητικότητα, είναι στατιστικά υψηλότερες στους «εθισμένους» εφήβους στη χρήση του διαδικτύου σε σχέση με τους υπόλοιπους.
Αύξηση διαδικτυακών στοιχημάτων ανηλίκων
ΣΧΕΔΟΝ το 3% του δείγματος είχαν εθισμό, ενώ 27% ήταν ένα βήμα πριν από τον εθισμό. Δεν υπήρχε ουσιαστική διαφορά στα αγόρια από τα κορίτσια. Το 3,4% των παιδιών ήταν εξαρτημένοι, σύμφωνα με το όριο της χρήσης του διαδικτύου και ξόδευαν πάνω από 20 ώρες εβδομαδιαίως.
Σύμφωνα με την έρευνα, 4% των αγοριών 16-24 χρονών και 4-7% των αγοριών 11-18 χρονών, παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια.
4-8% των εφήβων έχουν σοβαρό πρόβλημα «εθισμού και 10-14% των εφήβων, σήμερα, κινδυνεύουν να αναπτύξουν διαδικτυακό πρόβλημα.
Παραδοσιακοί «εθισμοί» είναι τα διαδικτυακά παιχνίδια, η διαδικτυακή πορνογραφία, τα διαδικτυακά στοιχήματα (καζίνο, ποδόσφαιρο, ποντάρισμα στη διάρκεια άλλων παιχνιδιών), τα chartrooms, τα email και η κοινωνική δικτύωση (facebook κλπ). Τα παιχνίδια είναι εθιστικά γιατί είναι ελκυστικά, έχουν ποικιλία θεμάτων, παρέχουν ανεξαρτησία στην επιλογή, κυριαρχία, συμμαχίες κλπ.
Πηγή: sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου