Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι μια νέα θεραπεία για παιδιά με συχνούς εφιάλτες μείωσε τον αριθμό των «κακών» ονείρων και τη δυσφορία που προκαλούσαν και αύξησε τον αριθμό των νυχτών με ήρεμο και αδιατάρακτο ύπνο.
Ένα στα έξι παιδιά με κάποια μορφής ψυχικό τραύμα, υποφέρει από χρόνιους εφιάλτες. Πρόκειται για μια κατάσταση που υποετκιμάται, καθώς σπάνια συμπεριλαμβάνεται στον κλινικό έλεγχο ρουτίνας. Ακόμα, όμως, και όταν το τραύμα αντιμετωπιστεί, όπως στην περίπτωση παιδιών με μετατραυματικό στρες, οι εφιάλτες δεν μειώνονται πάντα.
Υπό αυτό το πρίσμα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα και το Πανεπιστήμιο της Τούλσα δημιούργησαν και δοκίμασαν μια εναλλακτική θεραπεία που στοχεύει ειδικά τους εφιάλτες, ανεξάρτητα από τις συννοσηρότητες ενός παιδιού. Όπως παρατήρησαν, η συγκεκριμένη θεραπεία κατάφερε να μειώσει τον αριθμό των εφιαλτών και τη δυσφορία που προκαλούσαν. Η συγκεκριμένη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Sleep, είναι και η πρώτη κλινική δοκιμή που εξετάζει μια θεραπεία για εφιάλτες σε παιδιά, ανοίγοντας το δρόμο για την αντιμετώπιση των εφιαλτών ως ξεχωριστή διαταραχή και όχι αποκλειστικά ως σύμπτωμα ενός άλλου προβλήματος ψυχικής υγείας.
«Υπάρχει έλλειψη έρευνας σχετικά με τους παιδικούς εφιάλτες, καθώς οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει σε ενήλικες. Ο στόχος μας ήταν να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος, διότι όταν τα παιδιά υποφέρουν από εφιάλτες, φοβούνται να κοιμηθούν, γεγονός που τα κάνει κουρασμένα και ευερέθιστα κατά τη διάρκεια της ημέρας και συνεπώς πιο επιρρεπή σε προβλήματα συμπεριφοράς. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να επηρεάσουν δραστηριότητά τους στο σχολείο και σε άλλους τομείς της ζωής τους» εξηγεί η ψυχίατρος παιδιών και εφήβων Δρ. Tara Buck, M.D., αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Σχολή Κοινοτικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα στην Tulsa και επικεφαλής της μελέτης.
Η συνδυαστική θεραπεία για «όνειρα γλυκά»
Στη θεραπεία περιλαμβάνονται εναλλακτικές πρακτικές και όχι φαρμακευτικές παρεμβάσεις, εκπαιδεύοντας δημιουργικά τα παιδιά μέσα από την ανάπτυξη καλών συνηθειών ύπνου: «Η θεραπεία χρησιμοποιεί γνωστική συμπεριφορική θεραπεία αλλά ενσωματώνει επίσης στρατηγικές χαλάρωσης, ενσυνειδητότητα, διαχείριση του στρες και οπτικοποίηση, προκειμένου να αλλάξει η δομή των ονείρων. Τους βοηθάμε επίσης να δημιουργήσουν ένα σχέδιο που θα χρησιμοποιήσουν αν έχουν εφιάλτες, ώστε να μπορέσουν να ξανακοιμηθούν. Στον πυρήνα του μοντέλου βρίσκεται η αυτοαποτελεσματικότητα. Κάθε ενότητα τους διδάσκει ότι μπορούν να είναι οι ίδιοι ο σκηνοθέτης των ονείρων τους. Υποθέτουμε ότι αυτός είναι ο αποτελεσματικός μηχανισμός της αλλαγής» εξήγησε η Δρ. Lisa Cromer , Ph.D., καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Tulsa και επικεφαλής της μελέτης.
Στη δοκιμή συμμετείχαν 46 παιδιά από όλη την Οκλαχόμα, ηλικίας από 6 έως 17 ετών, με μέσο όρο ηλικίας τα 12 έτη, που είχαν επίμονους εφιάλτες για τουλάχιστον έξι μήνες ή και χρόνια. Κάθε παιδί έλαβε ταχυδρομικά ένα κουτί με αντικείμενα που θα χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια της μελέτης, όπως ένα σετ γυαλιών, που δείχνουν πώς η έλλειψη ύπνου επηρεάζει τη σκέψη, καθώς και μια μαξιλαροθήκη και μαρκαδόρους για να ζωγραφίσουν εικόνες που θα τους βοηθούν να κοιμούνται πιο ήρεμα. Η θεραπεία σχεδιάστηκε έτσι ώστε να είναι διαδραστική και κατάλληλη για την ηλικία των παιδιών.
Τα παιδιά χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: μία που έλαβε τη θεραπεία των πέντε εβδομαδιαίων συνεδριών και μία ομάδα ελέγχου που απλώς παρακολουθούσε τους εφιάλτες της. Μετά τη δοκιμή, τα παιδιά της ομάδας ελέγχου συμμετείχαν και αυτά στη θεραπεία. Εκτός από τη μείωση των εφιαλτών, οι ερευνητές εξέτασαν και την παρουσία αυτοκτονικών σκέψεων που συνδέονται με αυτούς. Στη συγκεκριμένη έρευνα, πέντε παιδιά από κάθε ομάδα ανέφεραν αυτοκτονικές σκέψεις στην αρχή της δοκιμής. Στο τέλος, μόνο ένα παιδί από την ομάδα θεραπείας συνέχιζε να έχει τέτοιες σκέψεις, σε σύγκριση με τέσσερα παιδιά από την ομάδα ελέγχου.
Στο μέλλον, οι ερευνήτριες σχεδιάζουν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για μια μεγαλύτερη δοκιμή της θεραπείας, παρακολουθώντας τα παιδιά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. «Συχνά μιλάμε για τρόπους αντιμετώπισης του άγχους στα παιδιά κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης, αλλά τώρα αρχίζουμε να ασχολούμαστε άμεσα με τους εφιάλτες», ανέφερε η Δρ. Cromer. «Οι εφιάλτες μπορούν να παγιδεύσουν τα παιδιά σε έναν φαύλο κύκλο: τα κρατούν σε εγρήγορση, αποφεύγουν την ώρα του ύπνου και τελικά δεν ξεκουράζονται αρκετά. Αυτό αυξάνει το άγχος τους και την πιθανότητα νέων εφιαλτών. Είναι ενθαρρυντικό να έχουμε μια θεραπεία που μειώνει σημαντικά τους εφιάλτες και το άγχος που τους συνοδεύει» κατέληξε.
Πηγή: ygeiamou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου