Κάποια πράγματα που αναμένουμε από τα παιδιά μας είναι μάλλον πολύ καλά για να είναι αληθινά.
Κατά την ανατροφή των παιδιών μας δεν είναι ασυνήθιστο να έχουμε κάποιες… υψηλές προσδοκίες που όμως τελικά δεν ανταποκρίνονται στο ελάχιστο με ό,τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Το γεγονός αυτό δεν είναι απίθανο να απογοητεύει και τις δυο πλευρές, μιας και αυτό που αναμένουμε, δεν εκπληρώνεται ποτέ.
Είναι σημαντικό λοιπόν να καταστεί σαφές το τι δεν πρέπει να περιμένουμε από τα παιδιά μας, μιας και αποτελούν καθαρά δικές μας και όχι δικές τους, επιθυμίες.
4 πράγματα που δεν πρέπει να περιμένουμε απ’ τα παιδιά μας
#1 Να συμπεριφέρονται όπως κάποια άλλα
Κάποια παιδιά είναι εξωστρεφή, άλλα πάλι όχι. Κάποια τολμηρά, κάποια όμως όχι. Γενικά, ως ενήλικες έχουμε την τάση να συγκρίνουμε ασυνείδητα τα παιδιά μεταξύ τους και προφανώς και τα δικά μας, με άλλα.
Αυτό μπορεί να είναι εν μέρει φυσιολογικό, αλλά μερικές φορές, ο τρόπος με τον οποίο το κάνουμε μπορεί να κάνει κακό στα παιδιά.
Οι συγκρίσεις για παράδειγμα μεταξύ αδελφών έχουν αρνητικές συνέπειες για το παιδί που κρίνεται ως λιγότερο ικανό. Επιπλέον, όταν συγκρίνουμε τα παιδιά μας με άλλα, είτε τους προκαλούμε την ανασφάλεια πως δεν είναι αρκετά καλά, είτε συναισθήματα υπεροψίας.
Επειδή το κάθε παιδί, όπως και ο κάθε άνθρωπος, είναι μοναδικό, θα πρέπει να αποφεύγουμε τις συγκρίσεις.
Τα παιδιά αναπτύσσονται πολύ καλύτερα αν δεν περιμένουμε από εκείνα πράγματα που δεν μπορούν καν να προσεγγίσουν. Αντιθέτως, είναι σημαντικό να τους δείχνουμε πως περιμένουμε το καλύτερο από αυτά και πως μπορούν, με προσπάθεια και επιμονή, να το επιτύχουν.
#2 Να συμπεριφέρονται πάντα… άψογα
Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τα παιδιά μας να συμπεριφέρονται σαν… αγγελούδια όλη την ώρα. Όλοι μας άλλωστε έχουμε τις καλές μα και τις κακές μας μέρες. Μερικές φορές δεν έχουμε τη διάθεση να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να έχουμε τέτοιες προσδοκίες «τελειότητας» απ’ τα παιδιά;
Θα ήταν προτιμότερο να τα αφήσουμε να κάνουν ένα «διάλειμμα», να πάρουν το χρόνο τους και σταδιακά να επανέλθουν.
#3 Να δείχνουν ωριμότητα
Μερικές φορές, περιμένουμε από τα παιδιά μας να συμπεριφέρονται σα να ήταν μεγάλα, ξεχνώντας την ηλικία τους και το αναπτυξιακό τους στάδιο.
Τα παιδιά μπορούν να είναι πολύ ήρεμα το ένα λεπτό και το επόμενο να μας «τρελάνουν». Μπορεί επίσης να είναι περίεργα, ομιλητικά ή να κάνουν «ανοησίες». Κι όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά. Γιατί τα παιδιά είναι παιδιά και ως τέτοια, συμπεριφέρονται.
Κι αν κάποια παιδιά συμπεριφέρονται με μεγαλύτερη ωριμότητα, αυτό δεν τα κάνει ενήλικες.
Οφείλουμε λοιπόν να σεβόμαστε όλες αυτές τις πτυχές της παιδικότητας.
#4 Να είναι σαν εμάς
Μπορεί να είναι μια υποσυνείδητη ανάγκη που δεν μπορούμε ακριβώς να εξηγήσουμε. Φαίνεται λοιπόν, πως πολλές φορές, επιθυμούμε διακαώς τα παιδιά μας να είναι σαν εμάς.
Αν και είναι αλήθεια πως τα παιδιά μαθαίνουν απ’ τις συμπεριφορές μας, είναι ξεχωριστές προσωπικότητες και δεν είναι ωφέλιμο να τους λέμε πως πρέπει να ενεργήσουν ή πως πρέπει να είναι κάθε φορά, ανάλογα με το τι θα κάναμε εμείς.
Αντ’ αυτού, μπορούμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας ώστε να κατευθύνουμε το παιδί μας προς τις σωστές συμπεριφορές και επιλογές, όντας εμείς το καλό παράδειγμα, χωρίς περαιτέρω λόγια ή και πιέσεις.
Απ’ την άλλη πλευρά…
Φυσικά και είναι απαραίτητο να έχουμε προσδοκίες και να περιμένουμε από τα μικρά μας να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, αλλά όχι για να ικανοποιήσουν εμάς ή να βγουν πιο «μπροστά» από τους συμμαθητές και τους φίλους τους, μα για τον εαυτό τους.
Επομένως, μην ξεχνάτε να αφήνετε το κάθε παιδί να είναι ο εαυτός του χωρίς να του επιβάλλεστε. Αντ’ αυτού, μιλήστε με τις πράξεις σας, θέστε τα απαραίτητα όρια και σε κάθε περίπτωση δείξτε του πως πάντοτε είστε εκεί γι’ αυτό.
Φαίη Βακρινου
Πηγή: imommy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου