Τι σχέση μπορεί να έχει ο αινιγματικός και γνωστός για τις δυστοπικές ιστορίες του, όπως η «Δίκη» και η «Μεταμόρφωση», Φραντς Κάφκα με τα παιδιά; Το Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Εβραϊκό Μουσείο της πόλης και την εταιρεία πληροφορικής Digital Innovations επιχειρούν με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης να ρίξουν φως σε μια όχι ιδιαίτερα γνωστή πτυχή της προσωπικότητας του χαρισματικού Τσέχου συγγραφέα. Ο εβραϊκής καταγωγής Κάφκα ζωντανεύει ψηφιακά και μας συστήνει μια υποφωτισμένη πλευρά του, ευαίσθητη και συμπονετική, βασισμένη σε μια ιδιαίτερη ιστορία. Μια ιστορία που προέρχεται από τα απομνημονεύματα της τελευταίας συντρόφου του Κάφκα, Dora Dymant και του βιογράφου του, Reiner Stach, στο βιβλίο του: Kafka, The years of insight και αφορά στη συνάντηση του συγγραφέα σε ένα πάρκο με ένα λυπημένο κοριτσάκι που κλαίει, καθώς μόλις έχει χάσει την κούκλα του. Η ιστορία αυτή μάλιστα έχει αποτυπωθεί στο βιβλίο «Ο Κάφκα και η κούκλα» της Larissa Theule (εικονογράφησης της Rebecca Green) και γίνεται -σε ελεύθερη διασκευή- το εφαλτήριο από όπου εκκινεί το φιλόδοξο εγχείρημα των δύο μουσείων, το οποίο θα είναι έτοιμο τον Σεπτέμβριο, στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, προκειμένου να υποδεχθεί τους μαθητές. Με δεδομένο δε ότι έχει περάσει ένας αιώνας από τον θάνατο του Κάφκα και το 2024 έχει οριστεί ως Έτος Κάφκα, δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη στιγμή για το συγκεκριμένο πρότζεκτ.
Η ιστορία του Κάφκα και της κούκλας
Η ιστορία -η αυθεντικότητα της οποίας δεν έχει εξακριβωθεί 100% και έχει γίνει αντικείμενο διαφορετικών αφηγήσεων- έχει ως εξής: Ο Κάφκα σε έναν περίπατό του σε πάρκο του Βερολίνου, λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, συναντά ένα κορίτσι που κλαίει, γιατί έχει χάσει την κούκλα του. Μάταια την αναζητούν και οι δύο, με αποτέλεσμα ο Κάφκα να σκαρφιστεί μια ιστορία για να παρηγορήσει το μικρό κορίτσι. Κάθε μέρα επιστρέφει στο πάρκο παρουσιάζοντάς του ένα γράμμα, το οποίο υποτίθεται ότι το έχει στείλει η κούκλα -αλλά στην πραγματικότητα το έχει γράψει ο ίδιος- όπου αφηγείται μια περιπέτεια από τα ταξίδια της, που είναι και ο λόγος της απουσίας της. Στην τελευταία τους συνάντηση ο Κάφκα ανακοινώνει στο κορίτσι ότι η κούκλα έχει επιστρέψει και βγάζει από την τσάντα του αυτή που ο ίδιος έχει αγοράσει, με το κορίτσι να του αποκρίνεται πως δεν της μοιάζει και τον συγγραφέα να διαβάζει το τελευταίο γράμμα της κούκλας με την εξής φράση: «τα ταξίδια μου με άλλαξαν». Μάλιστα, λέγεται πως όταν το κορίτσι μεγάλωσε, βρήκε σε μια σοφίτα την παλιά αυτή κούκλα και μέσα της ένα ακόμα γράμμα που έγραφε: «Ό,τι αγαπάς μάλλον θα χαθεί, αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με άλλο τρόπο».
Το AI στην υπηρεσία του Κάφκα
Πώς όμως θα πάρει πνοή ο Κάφκα με το AI; Η φωτογραφία του Τσέχου συγγραφέα, τοποθετημένη σε μια εγκατάσταση σαν… κορνίζα -που θα βρίσκεται μόνιμα και στα δύο μουσεία- θα ζωντανέψει ψηφιακά, δίνοντάς του λόγο και κίνηση. Ο Κάφκα θα κάνει μια μικρή εισαγωγή στην ιστορία ως αφηγητής και στη συνέχεια τη θέση του θα παίρνουν κούκλες από τη συλλογή του Παιδικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, κάθε μία από διαφορετική χώρα και περιοχή, μαζί με τις οποίες θα προβάλλονται και τα αντίστοιχα γράμματα και ένα μικρό animation από τα ταξίδια τους. Μάλιστα, η αφήγηση θα συνοδεύεται και από οπτικοακουστικές καρτποστάλ με τις περιοχές από όπου προέρχονται οι κούκλες. Απώτερος δε στόχος είναι να δημιουργηθεί σε επόμενη φάση ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και τα παιδιά να αναζητούν τη γνώση μέσα από τις κούκλες.
Για την υλοποίηση του πρότζεκτ ο Νίκος Πάχτας, επικεφαλής της Digital Innovations, συνεργάζεται με τη μουσειολόγο του Παιδικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Σούλα Πρωτοψάλτη -που είχε και την αρχική έμπνευση- αλλά και με την επιστημονική υπεύθυνη του Εβραϊκού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Δρα Ξένια Ελευθερίου.
Πηγή: voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου