 |
| islabikes |
Όλα ξεκίνησαν το 2020, όταν άτομα με νανισμό επικοινώνησαν με την εταιρεία, για να ρωτήσουν την ποικιλία των παιδικών ποδηλάτων της, αναζητώντας ποδήλατα που θα ταίριαζαν στη σωματική τους διάπλαση. Έτσι, η Islabikes ξεκίνησε την έρευνα πώς να υποστηρίξει αναβάτες με περιορισμένη ανάπτυξη, καθώς τα παιδικά ποδήλατα που ήταν μια συμβιβαστική λύση δεν κάλυπταν τις ανάγκες των ατόμων με νανισμό.
Έγινε αντιληπτό από την εταιρεία ότι υπήρχαν άνθρωποι που ήθελαν ένα ποδήλατο, αλλά δεν μπορούσαν να βρουν αυτό που τους ταιριάζει. Ο διευθυντής της Islabikes, Ντέιβ Μπάουοτερ τόνισε ότι ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι με νανισμό είτε δεν απολάμβαναν το ποδήλατο όσο μπορούσαν, είτε δεν έκαναν καθόλου ποδήλατο.
«Αυτός είναι ένας από τους θεμελιώδεις λόγους που μας ώθησαν να σχεδιάσουμε τα ποδήλατα των παιδιών μας όταν ξεκινήσαμε την Islabikes», είπε ο Μπάουοτερ, «και επίσης μας ώθησε να προωθήσουμε την πιο προσιτή σειρά ποδηλάτων για ενήλικες τα τελευταία χρόνια».
Η έρευνα της εταιρείας με την υποστήριξη μέσω της ουσιαστικής ανατροφοδότησης από τα μέλη της Αθλητικής Ένωσης Νάνων Ηνωμένου Βασιλείου [Dwarf Sports Association UK (DSAUK) οδήγησε στη δημιουργία του Joni. Διατίθεται σε δύο μοντέλα τα χαρακτηριστικά των οποίων διαμορφώθηκαν έπειτα από συνομιλίες που είχε η Islabikes τα τελευταία δύο χρόνια με την DSAUK.
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για ακόμη ένα παιδικό ποδήλατο. Ο Μπάουοτερ εξηγεί ότι αυτό οφείλεται σε μερικούς πολύ πρακτικούς παράγοντες που σχετίζονται με την εφαρμογή και τη χρηστικότητα.
«Οι αναλογίες των παιδιών διαφέρουν από τα άτομα με δυσανάλογο νανισμό, και γι' αυτό είναι σημαντικό το ποδήλατο να έχει σχεδιαστεί ειδικά για τις αναλογίες του σώματός τους, ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι άνετα και μπορούν να ελέγχουν το ποδήλατο, καθώς και ότι χρειάζονται ένα πολύ χαμηλό βήμα για να τους επιτρέψει να ανέβουν."
Η συμμετοχή της DSAUK έγινε καθοριστική για την ανάπτυξη του Joni από την Islabikes και την καθιέρωση του σωστού σχεδιασμού.
Έχοντας συναντήσει την DSAUK σε μια από τις εκδηλώσεις του πριν από μερικά χρόνια και βλέποντας τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν τα μέλη με την οδήγηση ποδηλάτων που δεν είχαν προσαρμοστεί στις ανάγκες τους, η Islabikes άρχισε να αναπτύσσει πρωτότυπα ποδηλάτων που θα κάλυπταν την ανάγκη αυτή.
Αυτά τα πρωτότυπα δόθηκαν στην DSAUK. Ο Μπάουοτερ λέει ότι οι αναβάτες έδωσαν στη συνέχεια σχόλια στην Islabikes, η οποία ενημέρωσε τη διαδικασία σχεδιασμού.
Ο Μπάουοτερ λέει ότι ο σχεδιασμός του Joni είναι τελείως διαφορετικός από τα παιδικά του ποδήλατα, με σκοπό να κάνει πιο εύκολη την επιβίβαση και την αποβίβαση.
Το ποδήλατο διαφέρει από τα παιδικά ποδήλατα όσον αφορά το μέγεθος του τροχού, με μεγαλύτερους τροχούς 20 ιντσών ή 24 ιντσών.
Διαθέτει επίσης αναλογικά σχεδιασμένα εξαρτήματα. Αυτά περιλαμβάνουν ένα στενό τιμόνι, μοχλούς φρένων μικρής απόστασης, στρόφαλους 102 mm στην έκδοση 20 ιντσών και 117 mm στρόφαλους στην έκδοση 24 ιντσών, καθώς και ένα σύστημα μετάδοσης κίνησης 7 ταχυτήτων με μεγάλο εύρος.
Μια άλλη φαινομενικά μικρή αλλά σημαντική διαφορά μεταξύ των παιδικών ποδηλάτων της Islabikes και του Joni είναι η εμφάνιση. Οι αναβάτες που μίλησαν στην Islabikes είπαν ότι ήθελαν ένα ποδήλατο που να είναι ξεκάθαρα ποδήλατο για ενήλικες και όχι παιδικό. Ο Μπάουοτερ λέει ότι η αλλαγή του χρώματος του Joni ήταν ένας τρόπος για να γίνει σαφής αυτή η διάκριση.
«Αν και τα ποδήλατά μας δεν είναι «παιδικά», εξακολουθούν να έχουν χρώματα που σχετίζονται με τα παιδιά», λέει. Αλλά η αλλαγή του χρώματος καθιστά σαφή τη διάκριση μεταξύ των δύο τύπων ποδηλάτων.
Ο Μπάουοτερ συνοψίζει με απλό τρόπο: «Δεν είναι παιδικό ποδήλατο. Είναι ένα ποδήλατο ενηλίκων σχεδιασμένο για ενήλικες, χρησιμοποιώντας όλα τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε για τα άλλα ποδήλατα ενηλίκων μας."
«Θα ήθελα να χρησιμοποιώ παιδικό ποδήλατο;» ρωτάει ο Μπάουοτερ. «Όχι πραγματικά. Γιατί λοιπόν να πρέπει να το κάνουν αυτό;»
Αφού το εξήγησε αυτό, ο Μπάουοτερ λέει ότι το Joni παίρνει κάποιες ενδείξεις από τα παιδικά ποδήλατα της μάρκας, κυρίως γύρω από την απλότητα, τη λειτουργικότητα και την ευκολία συντήρησης, για να κάνει τη χρήση του Joni απλή.
Ένα άλλο ζήτημα που εμφανίστηκε, εξηγεί ο Μπάουοτερ, είναι ότι οι αναβάτες ήθελαν να έχουν πρόσβαση στην ποδηλασία με τρόπο που οι άλλοι θα έβρισκαν απολύτως φυσιολογικό.
«Θέλουν απλώς να μπορούν να πάνε σε έναν ιστότοπο ή να σηκώσουν το τηλέφωνο και να αγοράσουν ένα ποδήλατο. Θα μπορούσαν να πάρουν ένα προσαρμοσμένο ποδήλατο, αλλά στην πραγματικότητα δεν το θέλουν – θέλουν να είναι συνηθισμένο».
«Ακούγεται περίεργο γιατί δεν είναι ένα συνηθισμένο ποδήλατο», λέει ο Μπάουοτερ. «Αλλά θέλουν απλώς αυτή την εμπειρία που έχουν οι άλλοι, όπου μπορούν να πάνε σε έναν ιστότοπο, να κάνουν κλικ στην αγορά και να είναι αρκετό».
Με πληροφορίες από το bikeradar
Ευλαμπία Αγγέλου
Ανεξάρτητη ερευνήτρια
Διερμηνέας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου