Μετά από 7 έτη συλλογής δεδομένων, ολοκληρώθηκε η έρευνα για περιστατικά σχολικού ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού, που διεξήγαγε το Πολύχρωμο Σχολείο, σε 723 συμμετέχουσες-οντες (θύματα και παρατηρήτριες/-τές) από όλη την Ελλάδα.
Τα γκέι αγόρια αναφέρονται συχνότερα ως θύματα σε περιστατικά ομοφοβικού εκφοβισμού, γεγονός που έχει φανεί να συνδέεται με στερεότυπα αρρενωπότητας και αντιλήψεις σχετικά με την “αρμόζουσα” συμπεριφορά των ανδρών.
Τα περιστατικά ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού, σε αντίθεση με τον σχολικό εκφοβισμό γενικά, αυξάνονται στο γυμνάσιο και το λύκειο σε σχέση με το δημοτικό.
Ωστόσο, τα περιστατικά ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού του δημοτικού φαίνεται να έχουν ισχυρότερο αντίκτυπο, καθώς εμφανίζουν υψηλότερη επαναληψιμότητα και διάρκεια, και συχνότερα επικέντρωση στο διάβασμα, απομόνωση, προσπάθεια κομφορμισμού, κατάθλιψη και αυτοκτονικό ιδεασμό.
Συνολικά, σχετικά με τις επιδράσεις των περιστατικών ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού στη ζωή των εμπλεκόμενων, η απόκτηση κοινωνικών προβληματισμών, εμφανίζεται συχνότερα στους παρατηρητές, ενώ η απομόνωση, η κατάθλιψη, το μίσος προς το σχολείο, ο αυτοκτονικός ιδεασμός και η προσπάθεια να μη διαφέρουν εμφανίζονται συχνότερα στα θύματα (Jomar et. al, 2021; Moyano & Sánchez-Fuentes, 2020). Ωστόσο, αυτές παρουσιάζουν σταδιακή μείωση όσο αυξάνεται η ηλικία.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού υπήρχαν παρατηρήτριες/-τές παιδιά και συχνότερα οι παρατηρήτριε/-τές χαρακτηρίζονται ως αδιάφορες/-οι, πιθανόν λόγω του φόβου κοινωνικής μετάδοσης μη ετεροκανονικού σεξουαλικού προσανατολισμού. Ακόμη, οι παρατηρήτριες/-τές στις μικρότερες ηλικίες χαρακτηρίζονται συχνότερα ως εκφοβιστικές/-κοί και σπανιότερα ως υποστηρικτικές/-κοί.
Τα θύματα περιστατικών ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού τείνουν να αναφέρουν τα περιστατικά σπανιότερα σε γονείς, φίλους και εκπαιδευτικούς, σε σχέση με τους παρατηρητές, λόγω της πιθανής αποκάλυψης του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, που μπορεί να οδηγήσει σε διάρρηξη των, σημαντικών για τη διαχείριση των αρνητικών συνεπειών του ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού, κοινωνικών δεσμών.
Με βάση τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας προτείνεται η συμπεριληπτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, με στόχο να δημιουργηθεί ένα συμπεριληπτικό, χωρίς έμφυλα στερεότυπα, περιβάλλον, να αυξηθεί η κινητοποίηση των μαθητών και να μειωθεί η άγνοια και ο ιδιαίτερα έντονος, όπως διαφαίνεται στα θύματα, αντίκτυπος των πρώιμων περιστατικών ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού.
Ακόμη, για παιδιά άνω των 13-14 ετών, λαμβάνοντας υπόψη τη μέση ηλικία αποκάλυψης του σεξουαλικού προσανατολισμού των παιδιών στους συμμαθητές τους, προτείνεται η δημιουργία συμμαχιών μεταξύ γκέι και στρέιτ μαθητών. Οι συμμαχίες αυτές στοχεύουν στην ενίσχυση των διαπροσωπικών δεσμών μεταξύ μαθητριώ)-τών και προβλέπεται να μειώσουν τον φόβο κοινωνικής μετάδοσης και να αυξήσουν τις επεμβάσεις σε περιστατικά ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού και κατ’ επέκταση το αίσθημα της υπερηφάνειας και του ανήκειν των θυμάτων
Οι συμμαχίες μεταξύ γκέι και στρέιτ προτείνονται και ως μέσο ενίσχυσης της αναφοράς περιστατικών ομο/τρανσφοβικού εκφοβισμού σε άλλους, καθώς όπως είδαμε συχνά αυτά δεν αναφέρονται από τα θύματα, λόγω φόβου διάρρηξης των κοινωνικών τους δεσμών
Βασίλης Θανόπουλος
Πηγή: avmag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου