Η διαδικασία κοινωνικοποίησης των παιδιών συμπεριλαμβάνει και το φαγητό έξω, με άλλους. Πως όμως μπορούμε να μάθουμε τα παιδιά μας να τρώνε σωστά σε ένα περιβάλλον με πολλές λιχουδιές και χωρίς να φέρνουμε προβλήματα πίσω στο σπίτι;
Η αλήθεια είναι ότι όπως στρώσεις θα κοιμηθείς και όταν μια οικογένεια έχει βάλει ένα σωστό πλαίσιο αναφορικά με το φαγητό στο σπίτι τα πράγματα είναι σχετικά εύκολα. Οι βασικοί κανόνες ισχύουν και στο φαγητό έξω. Υπάρχουν όμως αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος που φέρνει ένα αίσθημα ελευθερίας και διαφοροποίησης.
Αφού βολέψουμε τον κάθε ένα του στο κάθισμα του (ανάλογα με την ηλικία του και το ύψος του) μπορείτε να ξεκινήσετε να απολαμβάνετε το γεύμα σας έχοντας κατά νου τα παρακάτω:
Μαχαιροπίρουνα, ποτήρια και οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει αίμα δάκρυα και πόνο σε ασφαλή θέση μέχρι να έρθει το φαγητό. Ναι είμαστε εκτός σπιτιού και όλα μπορεί αν είναι λίγο πιο χαλαρά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει τα νεαρότερα μέλη της οικογένειας να διασκεδάσουν με τα σερβίτσια.
Επιλογή φαγητού μαζί με τα παιδιά. Οι κατάλογοι έχουν περιεχόμενο αλλά πολλές δελεαστικές φωτογραφίες.
Τα παιδιά μπορεί να διαλέξουν κάτι με βάση την εικόνα και όχι το περιεχόμενο. Είναι καλό να εμπιστεύεστε το ένστικτο μιας μητέρας σχετικά με την παραγγελία των παιδιών. Ζει από πρώτο χέρι και πιο κοντά από όλους τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών, τις παραξενιές τους και ξέρει πολύ καλά πόσο και τι μπορούν να φάνε. Αφήστε την να τα καθοδηγήσει και να τα βοηθήσει να καταλάβουν τι είναι αυτό που τους τράβηξε το ενδιαφέρον και τι περιέχει.
Δεν είναι κακός ο πειραματισμός σε νέες γεύσεις αλλά ένα πολύ ιδιαίτερο φαγητό ή με έντονη γεύση μπορεί να μη τους αρέσει. Παρόλα αυτά επειδή πολλά παιδιά ζουν σε ένα γαστρονομικό σύμπαν φτιαγμένο από μακαρόνια, μπιφτέκια και κοτόπουλο σουβλάκι δοκιμάστε κάποιο νέο πιάτο που μπορεί να μεταφερθεί και στο οικογενειακό τραπέζι.
Έχετε το νου στις μερίδες. Αν και πολλά εστιατόρια έχουν υιοθετήσει τις παιδικές / μισές μερίδες, πολλά ακόμα προσφέρουν ένα ενιαίο κατάλογο. Ίσως είναι καλύτερο μια μεγάλη μερίδα φαγητού να την μοιραστεί το παιδί (αν είναι πολύ μικρό) μαζί με ένα γονιό.
Φαγητό χωρίς οθόνη. Η ώρα του φαγητού είτε είναι στο σπίτι είτε είναι εκτός είναι χρόνος συνεύρεσης. Και μπορεί οι μεγάλοι αν είναι παρέα να μιλάνε μεταξύ τους αυτό δεν σημαίνει ότι οι μικροί του τραπεζιού θα πρέπει να απασχολούνται στο κινητό ή στο tablet.
Και φυσικά ξεκινάμε με τη σαλάτα. Ο κατάλογος συνήθως περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές επιλογές που μερικές φορές διατροφικά είναι ένα πλήρες γεύμα. Προσπαθήστε να αποφύγετε το σκόπελο της υπερβολής και επιλέξτε σαλάτες με πολλά και διαφορετικά λαχανικά και όσο το δυνατόν λιγότερα λιπαρά. Προσοχή στις βούτες με το ψωμί. Μια σαλάτα με πολλά λαχανικά αλλά και πολύ λάδι δεν διαφέρει και πολύ (θερμιδικά) από κάποια άλλη με μαγιονέζα
Και με τους πειρασμούς / απαγορευμένα τι γίνεται;
Μπορεί στο σπίτι, το τραπέζι να έχει μόνο σαλάτα και φαγητό, ο κατάλογος όμως στην ταβέρνα και τα εστιατόρια περιλαμβάνει και την ενότητα ορεκτικά. Που συνήθως είναι μικρές διατροφικές βόμβες με τη μορφή λιχουδιάς.
Διατροφικά δεν είναι ότι και το καλύτερο μιας και το τηγάνισμα μάλλον είναι η κύρια μέθοδος παρασκευής και η περιεκτικότητα σε λιπαρά είναι πάνω από το συνηθισμένο. Λογικό είναι να μην αποτελούν τη πρώτη μας επιλογή αλλά η επιμονή των παιδιών πολλές φορές λυγίζει την αντίστασή μας. Στον συμβιβασμό κρύβεται η χρυσή τομή. Όλοι μπορούν να “απολαύσουν” τον απαγορευμένο καρπό αλλά σε μικρότερο μέγεθος. Τα (συνήθως) 4 κομμάτια μπορούν να κοπούν στη μέση σε μικρότερα και η μεγάλη παρέα να τις γευτεί. Προσοχή Δεν είναι θέμα οικονομίας ή μιζέριας, είναι καθαρά θέμα επιλογής του να μην καταναλωθεί το ορεκτικό σαν κύριο γεύμα.
Όσο για το γλύκισμα που παραδοσιακά σερβίρεται στο τέλος, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να καταναλωθεί στο βαθμό που το μέγεθός του είναι μικρό και το ένα κομμάτι θα είναι ένα κομμάτι.
Μερικές ακόμα χρήσιμες λεπτομέρειες.
Μην ξεχνάτε ότι οι μερίδες του φαγητού πολλές φορές είναι μεγάλες. Ακόμα και για τους ενήλικες. Και η διαχείρισή τους μέσα στο πιάτο είναι δύσκολη γα ένα μικρό παιδί. Βοηθήστε το να κόψει σε μικρές μπουκιές το φαγητό του και μεριμνήστε να συνοδεύεται από λαχανικά.
Πολλές φορές τα παιδιά μεταξύ τους να αναπτύσσουν ένα αόρατο είδος ανταγωνισμού / συναγωνισμού στο θέμα του φαγητού. Κάνουν ένα αόρατο αγώνα ποιο θα αδειάσει όλο το πιάτο ή ποιο θα τελειώσει πρώτο. Όταν λοιπόν έρθει η ώρα της παραγγελίας μία διευκρίνιση για το πόσο μεγάλη είναι η μερίδα από τον σερβιτόρο ή τι ακριβώς περιλαμβάνει το πιάτο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο. Όπως επίσης και η επίβλεψη για το πόσο γρήγορα ή πόσο τρώνε.
Να θυμάστε πάντα ότι τα παιδιά αντιγράφουν και ενσωματώνουν δικές μας διατροφικές συμπεριφορές. Μια πού χαλαρή συμπεριφορά στο εκτός σπιτιού γεύμα μπορεί να αποτελέσει για αυτά ένα λάθος πρότυπο. Η κατανάλωση αλκοόλ ή διαφορετική συμπεριφορά συμπεριφορά στο τραπέζι κλπ μπορεί να μην είναι ξεκάθαρο που οφείλεται και να αποτελέσει ένα λάθος πρότυπο.
Για το τέλος
Μετά από ένα γεύμα δώστε λίγο χρόνο για περπάτημα και δραστηριότητα. Σίγουρα δεν θα “κάψει” όλες τις θερμίδες που καταναλώσατε αλλά σίγουρα θα σας βοηθήσει να μην “βαρύνετε” πιο πολύ.
Και μην ξεχνάτε. Αυτός που οδηγεί δεν πίνει αλκοόλ.
Μανώλης Μανωλαράκης, διαιτολόγος- διατροφολόγος
Πηγή: iatropedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου