Ακόμα και τα πιο καλοπροαίρετα σχόλια μπορούν να κάνουν ένα παιδί με δυσλεξία να αισθανθεί ανεπαρκές. Μιλήσαμε με τον Ben Foss, συγγραφέα του βιβλίου “The Dyslexia Empowerment Plan”και μας εξήγησε πόσο πολύ μπορεί να πληγώσουν τα λόγια μας ένα παιδί με δυσλεξία.
Διαβάστε τις φράσεις που πρέπει να αποφεύγουμε.
1) «Αν προσπαθήσεις περισσότερο, θα διαβάζεις καλύτερα»: Φανταστείτε να ζητάτε από έναν μαθητή με κινητική αναπηρία (δυσκολία στην κίνηση) να ανεβεί τις σκάλες χωρίς βοήθεια. Θα φτάσει στην κορυφή, αλλά – όπως είναι λογικό και αναμενόμενο- θα του πάρει περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους συμμαθητές του. Θα σκεφτόσασταν ποτέ ότι δεν προσπάθησε αρκετά; Φυσικά και όχι. Τα παιδιά με δυσλεξία ήδη δουλεύουν πιο σκληρά από τους συμμαθητές τους κάθε φορά που διαβάζουν, ακόμα και όταν αποδίδουν οριακά. Αν το παιδί σας δυσκολεύεται, μπορείτε να του πείτε «Ξέρω ότι είναι δύσκολο να πρέπει να δουλεύεις πάντα τόσο σκληρά στην ανάγνωση. Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω και να αισθανθείς καλύτερα;»
2) «Τα άλλα παιδιά δεν χρειάζεται να ξέρουν για τη δυσλεξία σου»: Η δυσλεξία είναι μια σημαντική πλευρά της ταυτότητας του παιδιού σας. Είναι κομμάτι του, όπως είναι η αίσθηση του χιούμορ ή το χρώμα των μαλλιών του. Όταν το ενθαρρύνετε να κρύβει τη δυσλεξία από τα άλλα παιδιά είναι σαν να του λέτε ότι είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ντρέπεται. Προτιμήστε μια φράση του τύπου «Οι φίλοι σου μπορούν να δουν πόσο δημιουργικός και καλός είσαι σε τόσα πράγματα. Αν τους πεις για τη δυσλεξία σου, θα καταλάβουν ακόμα καλύτερα ποιος είσαι».
3) «Ίσως πρέπει αντί για πανεπιστήμιο να σκεφτούμε κάποιες εναλλακτικές όπου η ανάγνωση δεν θα παίζει καθοριστικό ρόλο»: Πολύ συχνά οι άνθρωποι έχουν χαμηλές προσδοκίες για τους μαθητές με προβλήματα μάθησης και προσοχης. Αλλά τα παιδιά με δυσλεξία (και με άλλες δυσκολίες) μπορούν να πετύχουν σπουδαία πράγματα να τους δοθεί η κατάλληλη υποστήριξη και επενδύσουν στα δυνατά τους σημεία. Μπορείτε να τους πείτε: «Πιστεύω ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Αν θες να πας στο πανεπιστήμιο, θα βρούμε μια σχολή που θα σου παρέχει την υποστήριξη και τις ευκαιρίες που θα σε βοηθήσουν να πετύχεις τους στόχους σου».
4) «Αν δεν μάθεις να διαβάζεις, δεν θα πετύχεις τίποτα στη ζωή σου»: Κάθε παιδί με δυσλεξία θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να μάθει να διαβάζει με τα μάτια του. Αλλά αν αυτό είναι αδύνατο, ίσως είναι καιρός μα κοιτάξετε άλλες μεθόδους. Το μήνυμα που πρέπει να περάσετε στο παιδί είναι το εξής: «Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να διαβάζει κανείς. Μερικοί άνθρωποι διαβάζουν με τα μάτια τους. Πολλοί τυφλοί χρησιμοποιούν την μέθοδο Braille και διαβάζουν με τα δάχτυλά τους. Εσύ μπορείς να διαβάζεις με τα αυτιά σου – πχ ακούγοντας audiobooks. Θα βρούμε έναν τρόπο να διαβάζεις που θα ταιριάζει με τα δυνατά σου σημεία».
5) «Το να χρησιμοποιείς λογισμικό για την διόρθωση των ορθογραφικών λαθών είναι σαν να κλέβεις»: Θα λέγατε ποτέ σε ένα άτομο που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο ότι το να χρησιμοποιεί ράμπα είναι σαν να κλέβει; Φυσικά και όχι! Το βασικό στοιχείο αυτού του παραλληλισμού είναι ότι τόσο οι σκάλες όσο και τα γραπτά κείμενα είναι συχνά κατασκευασμένα με ακατάλληλο τρόπο για συγκεκριμένες ομάδες ατόμων. Η υποστηρικτική τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να αναπτύξουν/εκμεταλλευτούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις δυνατότητές τους. Μπορείτε να εξηγήσετε ότι «Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να διευκολύνονται στη διαδικασία της μάθησης. Κάποιοι φορούν γυαλιά. Άλλοι ακουστικά βαρηκοϊας. Κάποιοι χρησιμοποιούν υπολογιστή. Θα σου διδάξουμε πώς να χρησιμοποιείς κάποια εργαλεία προκειμένου να γίνεις πιο ανεξάρτητος».
Απόδοση του άρθρου 5 Things Not to Say to Your Child About Dyslexia της Peg Rosen
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου