Οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που είναι κοινωνικά απομονωμένα έχουν δυσκολία στις σχέσεις με τους συνομηλίκους, είναι επιρρεπείς σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάθλιψη και άγχος .
Υπάρχουν πολλές στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τα παιδιά να ξεπεράσουν την τάση τους να αποσύρονται από τους άλλους. Θα προτείνουμε να δοκιμάσετε τις στρατηγικές που αναφέρονται παρακάτω για τουλάχιστον ένα μήνα και συνεχίζοντας με εκείνες που φαίνονται πολλά υποσχόμενες για το παιδί σας. Πολλές από τις στρατηγικές αξίζει να συνεχιστούν επ΄αόριστον…
Μιλήστε στο παιδί σας
Μερικές φορές η διαφωνία με έναν φίλο , η απώλεια μιας σημαντικής σχέσης ή παρόμοιες δυσκολίες μπορεί να προκαλέσουν τα παιδιά να αποσυρθούν. Αυτό είναι συχνά μια προσωρινή και φυσιολογική αντίδραση σε ένα δυσάρεστο γεγονός. Μιλώντας στο παιδί σας μπορεί να αποκαλύψετε την αιτία της απόσυρσης και να ελευθερώσετε την επιθυμία του παιδιού σας να είναι ενεργός συμμετέχων σε τυπικές κοινωνικές σχέσεις .
Κατανόηση των συναισθημάτων των παιδιών
Ένας τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά να αρχίσουν να ελέγχουν το φόβο τους για διάφορες κοινωνικές καταστάσεις είναι να δείξετε κατανόηση για τον φόβο τους. Εάν ένα παιδί αρνείται να συναναστραφεί με άλλα απιδιά , θα μπορούσατε να πείτε , «έχω την αίσθηση ότι ανησυχείς (νοιώθεις αμήχανα , ντροπαλός , φοβισμένος) για να γίνεις μέρος αυτής της ομάδας . Κι εγώ νοιώθω ανήσυχος, μερικές φορές πάρα πολύ , όταν δεν είμαι σίγουρος τι πρέπει να κάνω και οι άνθρωποι με παρακολουθούν». Με το να δείξετε κατανόηση του συναισθήματος του παιδιού σας, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθανθεί κατανοητό. Η ενσυναίσθηση βοηθά επίσης τα παιδιά να εντοπίσουν και να μιλήσουν για τα συναισθήματα που έχουν όταν βρίσκονται με τους άλλους .
Κάντε μοντέλο την εξωστρεφή συμπεριφορά
Το παιδί σας θα συμμετέχει πιο εύκολα σε κοινωνικές συναναστροφές αν εσείς συμμετέχετε εύκολα αντίστοιχα. Για παράδειγμα , όταν είστε έξω με το παιδί σας , κάντε μια προσπάθεια να είστε φιλικός και εξωστρεφής. Αυτό θα οδηγήσει το παιδί σας να δει ότι είναι εντάξει να μιλάει με τους άλλους.
Όταν το παιδί σας αλληλεπιδρά με τους άλλους , επαινέστε τη συμπεριφορά του και αφήστε το παιδί σας να ξέρει ότι είστε περήφανοι για την προσπάθεια του.
Μη βάζετε ταμπέλες
Υπάρχει πολλή αρνητικότητα για τη λέξη «ντροπαλός» και τα περισσότερα παιδιά που ακούν να τα σχετίζουν με αυτή τη λέξη, αισθάνονται λιγότερο θετικά.
Τα παιδιά που χαρακτηρίζονται ως ντροπαλά ή αποσυρόμενα αρχίζουν να βλέπουν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο και στη συνέχεια να εκπληρώνουν αυτήν την εικόνα, χωρίς καμία προσπάθεια για αλλαγή.
Διευκόλυνση της Ανεξαρτησίας
Ειδικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας , η επιθυμία για ανεξαρτησία είναι ένα ισχυρό κίνητρο. Η ανεξαρτησία αυτή καθώς και η συμπεριφορά του «μπορώ να το κάνω μόνος μου», βοηθά στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και της εμπιστοσύνης .
Προωθήστε την ανεξαρτησία, επιτρέποντας στο παιδί σας να έχει μεγαλύτερη ευθύνη. Διδάξτε στο παιδί σας πώς να πλένει τα ρούχα, να μοιράζεται την ευθύνη για το μαγείρεμα , και να βοηθάει με άλλους τρόπους.
Φυσικά, το ποσό της ευθύνης που δίνετε πρέπει να εξαρτάται από την ικανότητα του παιδιού να εκτελεί τα καθήκοντα, αλλά τίποτα δεν χτίζει την αυτοεκτίμηση των παιδιών περισσότερο από το να γνωρίζουν ότι οι γονείς τους τα εμπιστεύονται . Η αυτοεκτίμηση και η εμπιστοσύνη βάζει τα θεμέλια για την μετέπειτα αλληλεπίδραση τους με τους άλλους.
Φέρτε σε επαφή το παιδί σας με άλλους
Ένα απομονωμένο παιδί που κάνει έστω και ένα φίλο θα αισθάνεται επιτυχής και θα αλληλεπιδρά τελικά περισσότερο με τα άλλα παιδιά.
Φέρτε σε επαφή το παιδί σας κάθε φορά με ένα συνομήλικο του φιλικό παιδί. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να μιλήσουν για τα κοινά τους ενδιαφέροντα και τι θα ήθελαν να κάνουν μαζί. Στη συνέχεια, ρωτήστε τους πως πέρασαν το χρόνο τους μαζί. Στα παιδιά τους αρέσει να τραβάνε την προσοχή και ανταποκρίνονται θετικά όταν οι γονείς τους ενδιαφέρονται για αυτά .
Θέτουμε στόχους και μετράμε την πρόοδο
Πολλά απoσυρόμενα παιδιά εκτιμούν τη βοήθεια ώστε να έχουν πιο ενεργή συμμετοχή, και ένας τρόπος για να τα βοηθήσουμε είναι να καθορίσουμε τους στόχους που αποτελούν πρόκληση αλλά είναι και ρεαλιστικοί.
Για παράδειγμα λέμε τουλάχιστον μία λέξη σε ένα νέο πρόσωπο κάθε μέρα , συμμετέχοντας στο παιχνίδι με ένα άλλο παιδί , κάνουμε μία ερώτηση στο δάσκαλο , και μιλάμε μπροστά στην τάξη .
Μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να παρακολουθεί την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων που έχετε συμφωνήσει. Ο έπαινος , θα δώσει κίνητρα για να συνεχίσει την πορεία προς μια πιο κοινωνική συμμετοχή .
Ζητήστε βοήθεια
Μερικές φορές , οι προσπάθειες που κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να είναι λιγότερο απομονωμένο δεν είναι επιτυχείς . Σε αυτή την περίπτωση , θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο του παιδιού σας ή έναν παιδοψυχολόγο να σας βοηθήσει. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν το επίπεδο της κοινωνικής εμπλοκής επιδεινώνεται ή όταν έχετε σημάδια για κατάθλιψη , άγχος ή διάθεση για αυτοτραυματισμό.
Η αποτελεσματική αντιμετώπιση συνήθως βοηθά την κοινωνική απομόνωση και βάζει τα παιδιά πίσω στο δρόμο τους για να απολαύσουν την παιδική ηλικία τους και τους γύρω τους.
Dr. Kenneth Roberson
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου