Νέα δεδομένα φέρνουν δικαστικές αποφάσεις σε υποθέσεις γονικής επιμέλειας, διατροφής των παιδιών αλλά και επικοινωνίας των χωρισμένων γονέων μαζί τους, «βάζοντας στο παιχνίδι» και κάθε μέσo σύγχρονης τεχνολογίας, ώστε να μιλάνε οπωσδήποτε και μέσω Skype, με tablets, κινητά κ.λπ.
Ακολουθώντας περίπου τη λογική «τα πάντα για το παιδί», η δικαιοσύνη, μέσα από «προχωρημένες» αποφάσεις, δέχεται ότι οι γονείς πρέπει να τα δώσουν όλα, ακόμα και να πουλήσουν ή να νοικιάσουν την ακίνητη περιουσία τους ή να μετακομίσουν σε φθηνότερο σπίτι, για να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους για διατροφή των παιδιών.
Παράλληλα, θεωρώντας υποχρεωτική την ανεμπόδιστη επικοινωνία κάθε γονέα με το παιδί του, η Θέμις, έχοντας τα μάτια ανοιχτά στις εξελίξεις της τεχνολογίας, επιβάλλει να γίνεται -εν ανάγκη- και μέσω Διαδικτύου, με χρήση Skype όταν ζουν σε διαφορετική πόλη ή χώρα, ώστε να είναι πιο συχνή, άμεση και σταθερή η επαφή τους, χωρίς ο άλλος γονιός να μπορεί να την παρεμποδίσει.
Στις ίδιες πρωτοποριακές αποφάσεις η δικαιοσύνη «πιέζει» και τους δύο γονείς όχι μόνο να πληρώνουν για τη διατροφή ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις ισομερώς, αλλά και να εξασφαλίζουν στο παιδί ανατροφή και εκπαίδευση ανάλογη με τις συνθήκες ζωής του, συμπεριλαμβάνοντας σε κάθε περίπτωση ξένες γλώσσες, αθλητικές δραστηριότητες, ψυχαγωγία κ.λπ.
Επίσης δέχεται ότι η υποχρέωση διατροφής συνεχίζεται και μετά την ενηλικίωση και για μεταπτυχιακά, βάζοντας ωστόσο ένα «χαλινάρι» εφόσον διαπιστωθεί ότι το παιδί μπορεί να δουλέψει, έστω και ευκαιριακά, συμβάλλοντας στα έξοδα.
Κινούμενος στο πνεύμα της εποχής και της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας οι δικαστικές αποφάσεις όλων των βαθμών συνυπολογίζουν την κρίση, την ανάγκη διατήρησης ψυχικών δεσμών και με τους δύο γονείς, «ξεσκονίζουν» περιουσιακά στοιχεία, αμφισβητώντας συχνά την «καθαρότητα» των φορολογικών δηλώσεων, καθώς οι έντονες έριδες και διενέξεις των χωρισμένων γονέων αποκαλύπτουν κρυμμένα εισοδήματα.
Ταυτόχρονα, με «προχωρημένες» θέσεις αντιμετωπίζουν περίπου ως «ιερό» δικαίωμα τις καλοκαιρινές διακοπές του παιδιού αλλά και δικαιολογημένη την περίπου διετή καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών σπουδών...
Θυσία και τα ακίνητα
Μετά από 20ετή σχεδόν έγγαμη συμβίωση, ζευγάρι χώρισε συναινετικά, με τη γυναίκα να κρατά τα δύο ανήλικα παιδιά. Η οικονομική κρίση, μία απόλυση και οι προστριβές για την επικοινωνία τους έφεραν στα δικαστήρια και για τη διατροφή των παιδιών. Η γυναίκα, άνεργη στο πρόγραμμα επιδότησης του ΟΑΕΔ και με αίτηση συμμετοχής σε κοινωνικό παντοπωλείο, αξίωσε διατροφή 2.000 ευρώ από τον τέως σύζυγο για να συνεχίσουν τα παιδιά ξένες γλώσσες, πολεμικές τέχνες (τάε κβον ντο) και την ψυχαγωγία τους, πέραν των αναγκαίων για τροφή και ένδυση.
Το Πρωτοδικείο δέχθηκε ότι οι ανάγκες αυτές κυμαίνονται περίπου σε 1.500 ευρώ, επιβαρύνοντας τον πατέρα κατά τα 2/3, ενώ τα υπόλοιπα επιβάρυναν τη μητέρα, με ένα μέρος του ποσού να καλύπτεται με τη φροντίδα και συνεισφορά της ακόμα και σε είδος (με τη συγκατοίκηση). Συνεκτιμώντας το ότι οι γονείς διαθέτουν από δύο ακίνητα (διαμερίσματα, οικόπεδο), το δικαστήριο έκρινε ότι ο καθένας τους πρέπει να πουλήσει ή να νοικιάσει το ακίνητό του ή και να μετακομίσει σε μικρότερο νοίκι για να περισσέψουν χρήματα ώστε να είναι συνεπής στη διατροφή.
Επικοινωνία μέσω Διαδικτύου
Σε άλλη περίπτωση μετά 8ετή αρμονική σχέση, ζευγάρι βρέθηκε σε διάσταση. Εκείνος έφυγε στο εξωτερικό για να βρει δουλειά φιλοξενούμενος σε συγγενικό σπίτι, ενώ η γυναίκα παρέμεινε με το παιδί και τη δουλειά της σε τράπεζα.
Ο πατέρας από το εξωτερικό διεκδίκησε δικαστικά δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του ζητώντας να του το στείλει και για κάποιο διάστημα. Η γυναίκα «απάντησε» με αγωγή, για να πάρει την επιμέλεια του παιδιού και να τον υποχρεώσει σε διατροφή 550 ευρώ μηνιαίως.
Το δικαστήριο δεν ενέκρινε το ταξίδι σε σπίτι τρίτου όπου φιλοξενείται ο πατέρας, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ακόμα δουλειά. Ωστόσο, θεωρώντας απόλυτα αναγκαία για την ομαλή ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου και της προσωπικότητας του παιδιού, την άμεση επικοινωνία και μαζί του (αφού συνδέεται με αισθήματα αγάπης και στοργής και με τους δυο γονείς), το δικαστήριο έκρινε ότι πατέρας και παιδί πρέπει να επικοινωνούν τρεις φορές την εβδομάδα, μέσω Skype σε συγκεκριμένες βραδινές ώρες (και όποτε δεν είναι δυνατή η χρήση Διαδικτύου, μέσω σταθερού τηλεφώνου).
Πρόσθεσε μάλιστα ότι γι’ αυτόν τον λόγο χάρισε και ένα tablet στο παιδί του ώστε να εξασφαλίζεται επικοινωνία άμεση με εύκολη διαδικτυακή εφαρμογή χωρίς παρεμπόδιση από τη μητέρα.
Ομως, τον υποχρέωσε να συμμετέχει με 150 ευρώ μηνιαίως στη διατροφή, αφού η αγορά του tablet και η πολύμηνη παραμονή στο εξωτερικό δημιουργούν ερωτηματικά για το αν είναι τελείως άνεργος.
Παράλληλα καθόρισε ημερομηνίες μέσα στις γιορτές και το καλοκαίρι, όπου με το σύστημα μονών - ζυγών (ανάλογα με το έτος) θα βλέπει το παιδί του όταν έρχεται στην Ελλάδα.
Eυθύνη και του παιδιού
Η κόρη που διέμενε σε ένα από τα καλύτερα αθηναϊκά προάστια σε σπίτι 200 τ.μ. με τη μητέρα της, μόλις ενηλικιώθηκε έκανε αγωγή στον πατέρα της αξιώνοντας συνέχιση της διατροφής κατά την εξακολούθηση των σπουδών της.
Η κοπέλα τελείωσε το πανεπιστήμιο στην Αθήνα με συνεισφορά του πατέρα (περίπου 1.000 από τα απαιτούμενα 1.400 ευρώ) μετά από σχετικές αγωγές της, αξιώνοντας διατροφή και για μεταπτυχιακά στην Αγγλία. Ο πατέρας (έχοντας αρκετά ακίνητα αναξιοποίητα) «κόντραρε» τη νέα διατροφή, αλλά το δευτεροβάθμιο δικαστήριο τον υποχρέωσε να πληρώσει.
Ωστόσο, ο ΑΠ ανέτρεψε την απόφαση, γιατί η κοπέλα ήταν πλέον 24 ετών όταν ξεκινούσε τα μεταπτυχιακά, έχοντας από τον παππού της ως κληρονομιά ένα οικόπεδο αξίας 60.000 ευρώ. Ετσι κρίθηκε ότι πρέπει να ερευνηθεί αν μπορεί να το πουλήσει ώστε να καλύψει η ίδια τις ανάγκες της ή να εξασφαλίσει μέρος της διατροφής της δουλεύοντας, αφού είναι πτυχιούχος ΑΕΙ, γνωρίζει ξένες γλώσσες και δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα υγείας...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου