Γράφει η Φοίβη Γλύστρα στο mama365
Μπορεί να τυχαίνει να είστε λίγο θερμόαιμοι ή μπορεί να έχετε την τάση να λέτε το πρώτο πράγμα που σας κατεβαίνει στο μυαλό. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, όλοι κάνουν λάθη -πολλά, σημαντικά και μικρά. Αν τυχαίνει να συνδυάζετε τις ιδιότητες του θερμόαιμου τύπου ανθρώπου και του γονιού, τότε πρέπει να είστε σε θέση να ζητάτε συγγνώμη. Για αρκετούς λόγους...
Ένας γονιός που απολογείται, διδάσκει στο παιδί να ζητάει συγγνώμη
Όλοι οι γονείς θέλουν να βλέπουν τα παιδιά τους να εξελίσσονται σε ενήλικες ευγενικούς και γενναιόδωρους, με αυτογνωσία, ωριμότητα και ταπεινότητα. Προκειμένου να αναθρέψει κανείς ένα παιδί που θα γίνει αυτό που, χοντροκομμένα, λέγεται «καλός άνθρωπος», πρέπει να είναι πάντοτε διαθέσιμος να κουβεντιάσει και να εξηγήσει, να είναι ψύχραιμος και ισορροπημένος και, κυρίως, να είναι ο ίδιος όλα όσα θέλει να γίνει το παιδί του. Αν οι τόνοι ανέβουν και η συμπεριφορά σας γίνει άδικη ή επιθετική, πρέπει να βρείτε το θάρρος να απολογηθείτε ειλικρινά. Είναι ο καλύτερος και ταυτόχρονα ο αποτελεσματικότερος τρόπος να μάθετε στο παιδί να παραδέχεται τα λάθη του και να αναγνωρίζει την ανάγκη της απολογίας.
Ένας γονιός που απολογείται, γίνεται καλύτερος άνθρωπος
Ένας άνθρωπος που ξέρει να ζητά "συγγνώμη" είναι εν γένει ένας άνθρωπος ταπεινός -με την έννοια της απλής παραδοχής των λαθών του και της σωστής τοποθέτησης του εαυτού του σε οποιοδήποτε άλλο σημείο εκτός από το κέντρο του σύμπαντος. Η ειδοποιός διαφορά του γονιού που παραδέχεται το σφάλμα του στο παιδί του, με τον οποιοδήποτε άνθρωπο είναι ότι η σχέση γονιού-παιδιού είναι αναγκαστικά, σχέση εξουσίας. Και το να παραδέχεται κανείς το λάθος του ενώ είναι η "αυθεντία", ο "δυνατότερος" στη σχέση, χτίζει ταπεινότητα, ειλικρίνεια και σεμνότητα. Κάνεις λάθος - σκύβεις το κεφάλι - το παραδέχεσαι. Χωρίς εγωισμούς και υπεκφυγές.
Ένας γονιός που απολογείται, δείχνει στο παιδί ότι το σέβεται
Το να βάλει ένας γονιός στη ζωή του την ειλικρινή απολογία, όταν έχει κάνει κάποιο λάθος είναι ένας τρόπος να θεμελιώσει σχέση αμοιβαίου σεβασμού και ειλικρίνειας με το παιδί. Καμιά φορά οι γονείς ζητούν απ' τα παιδιά τους να τους σέβονται, ξεχνώντας ότι ο σεβασμός κερδίζεται μέσα από προσπάθεια και επιμονή και δεν είναι προϊόν παραγγελίας ή συμφωνίας. Λέγοντας στο παιδί "Συγγνώμη, έκανα λάθος", ο γονιός αποδεικνύει έμπρακτα στο παιδί ότι υπολογίζει τα συναισθήματά του και δεν το αντιμετωπίζει σαν πλάσμα υποδεέστερο απ' τον ίδιο. Όπως ο δάσκαλος πρέπει με εντιμότητα να παραδέχεται την άγνοιά του λέγοντας "Αυτό δεν το ξέρω. Όμως θα το ψάξω και θα σου πω αύριο.", έτσι και ο γονιός πρέπει να είναι σε θέση να πει "Ήμουν λάθος, συγγνώμη. Θα προσπαθήσω να μην το ξανακάνω.".
Ένας γονιός που απολογείται, «κάνει ειρήνη» με τον εαυτό του
Η ειλικρινής απολογία -ή καλύτερα: η ικανότητα για ειλικρινή απολογία- κάνει τους ανθρώπους να συμφιλιώνονται με την αντιπαθητική και σκοτεινή πλευρά τους. Αν δεν τυχαίνει να είστε ένα αναίσθητο παχύδερμο, έχετε πολλάκις νιώσει τύψεις για πολλούς και διάφορους λόγους (επειδή είπατε κάποιο ψέμα ή επειδή χειριστήκατε μια κατάσταση με τρόπο που θεωρητικά δεν εγκρίνετε). Ένα "συγγνώμη" μπορεί να δράσει καταπραϋντικά. Ιδίως, αν κανείς το ζητάει θαρραλέα και ειλικρινά απ' τον εαυτό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου