Όποιος με παρακολουθεί καιρό θα ξέρει το κόλλημά μου με τη δεκαετία του '80. Θα ξέρει όμως πως πάντα αυτοϋπονομεύω τη νοσταλγία μου, εξηγώντας υπομονετικά πώς, όχι, δεν ήταν καλύτερα τα πράγματα τότε - απλώς έτυχε να είμαι παιδί στα '80ς και να γνωρίζω τον κόσμο για πρώτη φορά. Βρίσκω εκνευριστικούς αυτούς που λένε "δε γράφονται τέτοια τραγούδια σήμερα", "εμείς παλιά διασκεδάζαμε πραγματικά" κλπ. Είναι χαρακτηριστικό της κάθε γενιάς να θεωρεί την εποχή της δική της νεότητας την καλύτερη, μόνο που το ίδιο έκανε και η προηγούμενη απ' αυτήν γενιά, και η πρόπροηγούμενη κ.ο.κ. Ακόμα και στην Χρυσή Εποχή του Περικλή γραφόταν συχνά από ηλικιωμένους σοφούς ότι πάνω-κάτω η Χρυσή Εποχή ήταν χάλια σε σχέση με τότε που μεγάλωναν αυτοί.
Διαβάστε τη συνέχεια στη LIFO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου