Είχαμε αναφερθεί ξανά στο παρελθόν στο 2ο Επαγγελματικό Λύκειο Γαλατσίου. Τότε είχαμε κάνει λόγο για την πολυπολιτισμικότητα στην πράξη. Από το σύνολο των 196 μαθητών για το σχολικό έτος που πέρασε, το 55% προερχόταν από τη λεγόμενη «δεύτερη γενιά μεταναστών». Είναι δηλαδή παιδιά που είτε έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα (η πλειονότητα) είτε έχουν έρθει από τις πατρίδες τους σε πολύ μικρή ηλικία και σε κάθε περίπτωση έχουν περάσει από το δημοτικό και το γυμνάσιο σε ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Από το σύνολο αυτό, το 45% προέρχεται από την Αλβανία και το άλλο 10% από όλες τις άλλες κοινότητες των μεταναστών.
Η συμβίωση των παιδιών - μαθητών γίνεται με απολύτως ομαλό τρόπο, οι καθηγητές έχουν εξοικειωθεί πλήρως με την υπάρχουσα πληθυσμιακή σύνθεση του σχολείου και ουδέποτε υπήρξε στο σχολείο κάποιο πρόβλημα με «εθνικό» χρώμα. Όπως μας είχε πει και τότε και μας επαναλαμβάνει ο διευθυντής τους σχολείου Σεραφείμ Κερασιώτης, «ουδέποτε είχαμε προβλήματα στο σχολείο μας σε ό,τι αφορά την παρουσία των μαθητών από διάφορες χώρες, λόγω της καταγωγής τους. Εκείνο που συχνά στο παρελθόν και λιγότερο τώρα μας έχει απασχολήσει -και έχουμε προσπαθήσει να βρούμε πάντοτε τη λύση- είναι τα απαιτούμενα για την εγγραφή δικαιολογητικά των μαθητών, που οι γονείς τους προέρχονται από χώρες που βρίσκονται και πολύ μακριά από την Ελλάδα και σε πόλεμο ή σε άλλες φυλετικές διενέξεις. Θέματα όμως που με το πέρασμα των χρόνων τα επιλύουμε.
Μιλώντας με τους καθηγητές του σχολείου, όπου την ημέρα που εμείς τους επισκεφτήκαμε βρίσκονταν όλοι τους σε πλήρη δράση προετοιμαζόμενοι για την πρώτη ημέρα του σχολείου, που φέτος «δεν μοιάζει και πολύ με τις άλλες χρονιές διότι υπάρχει η γνωστή έλλειψη των βιβλίων και να δούμε πώς θα τα καταφέρουμε με τις φωτοτυπίες», όπως μας λένε, ακούσαμε και από αυτούς να αναφέρονται με θετικά λόγια όχι μόνο στη συνύπαρξη και την αρμονική συμβίωση των μαθητών από διάφορες χώρες, αλλά και στις καλές επιδώσεις μαθητών - παιδιών μεταναστών.
«Όταν στην Ελλάδα ήρθαν οι πρώτοι μαθητές, παιδιά μεταναστών, πέραν των λογικών δυσκολιών της γλώσσας που αντιμετώπιζαν, μας έκανε τότε μεγάλη εντύπωση σε όλους τους συναδέλφους, κυρίως για μαθητές που προέρχονταν από την Αλβανία, μια και στο σχολείο μας από την αρχή η πλειονότητα των μαθητών ήταν από τη γειτονική χώρα, το πολύ καλό επίπεδο στα μαθηματικά. Αξιοθαύμαστη ήταν όμως και η πειθαρχία τους. Έβλεπες παιδιά που σε όλες τις ώρες των μαθημάτων, δεν δημιουργούσαν το παραμικρό πρόβλημα. Και όσο και να πεις πως μπορεί να έπαιζε και το γεγονός πως ήταν σε ξένη χώρα και σε άγνωστο περιβάλλον, από την πείρα μας ξέρουμε πως τα παιδιά εύκολα συνηθίζουν το νέο περιβάλλον και ευκολότερα παρεκτρέπονται σε αυτό. Προφανώς η πειθαρχία στα σχολεία στη χώρα καταγωγής τους ήταν σε υψηλότερο επίπεδο από το δικό μας. Αλλά και στα μαθήματα αυτά τα παιδιά ήταν αξιοθαύμαστα. Ειδικά στα μαθηματικά, είχαμε αιφνιδιαστεί ευχάριστα όλοι οι καθηγητές. Σπάνια βρίσκαμε μαθητή από την Αλβανία που στα μαθηματικά να μην είναι ανάμεσα στους καλύτερους».
Στην κουβέντα μας με τον κύριο Κερασιώτη προσπαθούμε να μάθουμε και για ποιο λόγο στο σχολείο του υπάρχουν τόσοι πολλοί μαθητές με γονείς μετανάστες. Είναι η αλήθεια πως το να είναι σε ένα μόνο σχολείο, πάνω από το 55% των μαθητών από άλλες χώρες, εκτός Ελλάδας, δεν θα κάνει και τόσο ευτυχισμένους τους γνωστούς «θιασώτες» της «ελληνικής σχολής» και της «καθαρότητας της παιδείας».
«Από την πείρα μου ξέρω ότι στα ΕΠΑΛ (από φέτος ΕΠΑΣ) έρχονται παιδιά με χαμηλούς βαθμούς από το γυμνάσιο, με σκοπό να αποκτήσουν ένα πτυχίο και να βγουν στην αγορά εργασίας σύντομα. Λίγοι όμως γνωρίζουν πως και από τα ΕΠΑΣ ο μαθητής έχει τη δυνατότητα να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις και να περάσει στα ΤΕΙ ή και ΑΕΙ. Ταυτόχρονα με το απολυτήριο λυκείου ο μαθητής έχει και ένα επαγγελματικό πτυχίο από τα δεκαοκτώ του χρόνια, ανάλογα με αυτό που έχει επιλέξει να ακολουθήσει στα χρόνια της φοίτησής του.
Τα παιδιά των μεταναστών, όμως, το επέλεγαν και το επιλέγουν πάντοτε με γνώμονα την επαγγελματική τους αποκατάσταση και σταδιοδρομία, σύμφωνα με αυτά που μας λένε τα ίδια. Διότι στο σχολείο μας δεν έρχονται μόνο μαθητές με χαμηλό βαθμό από το γυμνάσιο αλλά και άλλα με καλύτερο βαθμό, τα οποία χωρίς κανένα πρόβλημα θα πήγαιναν στο Γενικό Λύκειο. Ειδικά τα πρώτα χρόνια, που ακόμη οι γονείς τους δεν είχαν αποφασίσει αν και πόσα χρόνια θα μείνουν στην Ελλάδα, ο αριθμός τους ήταν και μεγαλύτερος.
Και για του λόγου του αληθές αρκεί να δούμε τα φετινά αποτελέσματα των Πανελληνίων Εξετάσεων και πόσα παιδιά μεταναστών πέρασαν από το 2ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου σε ανώτερες σχολές.
Από τους 33 μαθητές μας που θα φοιτούν σε ΤΕΙ και ΑΕΙ, οι 17 είναι παιδιά μεταναστών! Από τους 17 που είναι παιδιά μεταναστών, οι 16 είναι από την Αλβανία. Άρα πάνω από το 50% των επιτυχόντων μαθητών μας προέρχονται από γονείς μετανάστες και από αυτούς το 94% είναι παιδιά με γονείς από την Αλβανία» μας λέει καταλήγοντας ο διευθυντής του σχολείου.
Την ώρα της κουβέντας μας στην αίθουσα των καθηγητών, η Αριόλα, ένα μικροκαμωμένο κοριτσάκι που είχε περάσει στη Νοσηλευτική Αθήνας, παιδί μεταναστών από την Αλβανία, έχει έρθει να πάρει κάποια βεβαίωση και δεν κρύβει τη χαρά της. Σχεδόν πετάει.
«Ήταν όνειρο ζωής για εμένα και χαίρομαι αφάνταστα που τα κατάφερα. Δεν επέλεξα το ΕΠΑΛ επειδή δεν μπορούσα να τα καταφέρω στο Γενικό Λύκειο αλλά επειδή ακριβώς ήθελα να ακολουθήσω το συγκεκριμένο επάγγελμα και ήξερα ότι μέσω του ΕΠΑΛ θα μπορούσα να τα καταφέρω ευκολότερα. Οι γονείς μου μοιράζονται την ίδια χαρά με εμένα. Έχω και την άλλη αδελφή, μικρότερη από μένα, αλλά αυτή σκέφτεται να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Της αρέσει η Νομική και ξέρει πως θα της χρειαστεί μεγαλύτερος κόπος. Αλλά δεν τη φοβάμαι, θα τα καταφέρει σίγουρα».
Τα μάτια της λάμπουν από ευτυχία και μαζί της και τα μάτια των καθηγητών που την περιτριγυρίζουν.
Θα πρέπει να είναι ξεχωριστό το συναίσθημα του δασκάλου, όταν βλέπει τον μαθητή του να τα καταφέρνει. Και είναι βέβαιο πως την ώρα εκείνη δεν σκέφτεται την καταγωγή του μαθητή του...
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου