Βιβλίο: "Μέχρι να φτάσω ως εδώ. Σκέψεις και εμπειρίες ενός νέου με αναπηρίες"

 "Οι άνθρωποι έχουν την τάση να πετούν στο περιθώριο κάτι που διαφέρει από το αρχικό τους πρότυπο. Έχοντας αυτό το κλασικό μοντέλο, δεν μπορούν να δεχτούν τις ικανότητες ενός ανθρώπου που φαινομενικά και με την πρώτη ματιά διαφέρει πολύ. Προσωπικά, επειδή έχω δυσκολίες στην ομιλία, στην ακοή και στις κινήσεις, έχω υποστεί από τους συνανθρώπους μου κάποιες πιέσεις για να απομονωθώ. Παρόλα αυτά, μπόρεσα να αντιδράσω και να μην δεχτώ αυτήν την κατάσταση. Αντίθετα, με ενδιαφέρει να συμμετέχω σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα και σήμερα πια αισθάνομαι χρήσιμος.

Προσωπικά, θα ήθελα να δεχτεί ο κόσμος πως έχω κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες. Παρόλες αυτές τις δυσκολίες μου, να μη νομίζουν οι συνάνθρωποι μου πως δεν μπορώ να καταφέρω τίποτα. Ξέρω καλά τις αδυναμίες μου αλλά κατέχω και τις ικανότητές μου. Αυτές, δε δέχομαι και δε θέλω να μου τις βγάλουν οι άλλοι άχρηστες".

Ένα ενδιαφέρον βιβλίο, που μας μεταφέρει τις σκέψεις και την καθημερινότητα ενός νεαρού ατόμου με εγκεφαλική παράλυση στην δεκαετία του 1980.

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο"Είναι γεγονός ότι πρέπει να συνεχίσω να πραγματοποιώ τις ασκήσεις αυτές (φυσιοθεραπείας). Με το να επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα θα μου γίνουν συνήθεια, έτσι ώστε θα φτάσω σε σημείο να εκτελώ αυτόματα τις σωστές κινήσεις. Αντίθετα, αυτές που έχω μάθει να τις κάνω όχι σωστά, δηλαδή στραβά, πρέπει να τις εγκαταλείψω, έστω και αν μου φαίνονται βολικές. Αυτές οι βολικές θέσεις είναι συνήθειες κακές για το σώμα μου και οπωσδήποτε θα χειροτερέψει η ζωή μου αργότερα, αν δεν κάνω μια νέα προσπάθεια να τις διορθώσω. Αυτό πρέπει να το πραγματοποιήσω αμέσως τώρα. Αν δεν εφαρμόσω αυτά τα απαραίτητα πράγματα, η καθημερινή ζωή μου θα είναι δύσκολη. Θα εξελίσσεται αντίθετα με το μυαλό μου. Καιρός είναι για μένα να κοιτάξω να κάνω πιο άνετα τα πράγματα με τα χέρια μου και όχι με το μυαλό μου".

Τίτλος: Μέχρι να φτάσω ως εδώ. Σκέψεις και εμπειρίες ενός νέου με αναπηρίες.
Συγγραφέας: Σωτήρης Στυλιανός