Τιτιβίσματα με …συντακτικό!

Μπορεί να μην χρησιμοποιούν λέξεις ή ρήματα, όμως όπως όλα δείχνουν, τα ωδικά πτηνά ακολουθούν στα μελωδικά τους τραγούδια αυστηρούς κανόνες σύνταξης και γραμματικής.

Ο δρ Κεντάρο Άμπε από το Πανεπιστήμιο του Κιότο στην Ιαπωνία μελέτησε σπίνους της Βεγγάλης και προς μεγάλη του έκπληξη διαπίστωσε ότι διαθέτουν δικό τους …συντακτικό!

«Τα ωδικά πτηνά διαθέτουν μια αυθόρμητη ικανότητα επεξεργασίας των συντακτικών δομών των τραγουδιών τους» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σπίνοι στα θρανία

Προκειμένου να μπορέσει να εξετάσει τις γνώσεις στη ...σύνταξη μελωδικών κειμένων των μικρών τραγουδιστών, ο ερευνητής έβαζε στα πουλιά κατ’ εξακολούθηση άγνωστα τραγούδια σπίνων για να τα συνηθίσουν. Στη συνέχεια, αντέστρεψε κάποιες συλλαβές τους, διαταράσσοντας την γραμματική ισορροπία και τα έπαιξε εκ νέου.

Είδε λοιπόν, ότι οι σπίνοι αντιδρούσαν έντονα σε συγκεκριμένα σημεία όπου πίστευαν ότι παραβιαζόταν το συντακτικό τους.

«Πρόκειται για αναπάντεχα ευρήματα» εξηγεί ο δρ Άμπε. «Η αντίδραση αυτή αποδεικνύει ότι στα τραγούδια των σπίνων ακολουθείται συγκεκριμένος κανόνας ως προς την σειρά των συλλαβών».

«Αγράμματα» πουλιά

Μέσα από έναν δεύτερο κύκλο πειραμάτων, ο ερευνητής διαπίστωσε ότι οι γραμματικές γνώσεις των σπίνων δεν ήταν έμφυτες αλλά επίκτητες.

Συγκεκριμένα, είδε ότι τα πουλιά εκείνα που μεγάλωναν απομονωμένα δεν αποκτούσαν τις ίδιες γραμματικές γνώσεις με τα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα να μην αντιδρούν κατά την ακρόαση των ...παραφωνιών στους κανόνες.

Στη συνέχεια δίδαξε στους απομονωμένους σπίνους λανθασμένους κανόνες γραμματικής και προχώρησε στην καταστροφή μιας περιοχής του εγκεφάλου, η οποία όπως απεδείχθει σχετιζόταν άμεσα με την αποτύπωση των λανθασμένων γραμματικών κανόνων.

Στον άνθρωπο, η αντίστοιχη περιοχή που σχετίζεται με την λεκτική επικοινωνία ονομάζεται περιοχή του Μπροκά και ενεργοποιείται όταν συναντάμε λανθασμένες γραμματικά προτάσεις.

Τα νέα ευρήματα σύμφωνα με τον ερευνητή θα μπορούσαν να ρίξουν φως στο πώς γεννήθηκε η ανθρώπινη γραμματική.

Πηγή: Βήμα (Η φωτογραφία είναι του κ. Κώστα Καρακαλά από το digital-camera