Σχολική τροχονόμος

Το τελευταίο διάστημα έχω την τύχη (ή την ατυχία, όπως το δει κανείς) να φεύγω για την δουλειά λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι του σχολείου της γειτονιάς μου. Η είσοδος του σχολείου είναι ακριβώς πάνω σε διάβαση με φανάρι που λειτουργεί πάντα και διαθέτει και ηχητική σήμανση. Κάθε πρωί η σχολική τροχονόμος, αγνοώντας το φανάρι, σταματά τα αυτοκίνητα για να περάσουν οι γονείς με τα παιδιά τους αμέσως μόλις πατήσουν το πόδι τους στην άκρη του πεζοδρομίου. Ανεξάρτητα από το μόλις έγινε πράσινο για τα αυτοκίνητα…

Έχω στύψει το μυαλό μου για να καταλάβω για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό.

Για ποιο λόγο δεν μπορούν παιδιά και γονείς να περιμένουν ένα λεπτό μέχρι το φανάρι των πεζών να γίνει και πάλι πράσινο για να περάσουν απέναντι, με τον /την σχολική τροχονόμο να προσέχει για απρόσεκτους ή ασυνείδητους οδηγούς που δεν διστάζουν να περάσουν βιαστικά με κόκκινο;

Γιατί καταργούμε στην πράξη όσα τους μαθαίνουμε θεωρητικά για το πώς κυκλοφορούμε ακολουθώντας βασικούς κανόνες κυκλοφοριακής αγωγής;

Γιατί δεν μαθαίνουμε στα παιδιά μας να περιμένουν και να σέβονται και τα δικαιώματα των άλλων;

Ιωάννα Αγγέλου

Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)

Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)

MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση