Tόσο οι έφηβοι όσο και εμείς οι γονείς ίσως θεωρούμε τους εαυτούς μας τρομερά παρατηρητικούς σε ό,τι αφορά τα σημάδια της διαδικτυακής αποπλάνησης. Κι όμως, οι θύτες, όσο εξελίσσεται η έννοια του ψηφιακού χώρου, τόσο βελτιώνουν τις πρακτικές τους.
Δεν πρέπει λοιπόν να παραμένουμε διαρκώς ενημερωμένοι;
«Τα περίφημα ”αρπακτικά” του κυβερνοχώρου είναι τόσο επιδέξια στο να εξαπατούν τα θύματά τους, που τα σημάδια της διαδικτυακής αποπλάνησης ενδέχεται να είναι τρομερά δύσκολο να εντοπιστούν», προειδοποιεί η Λορέν Κοφρίν, εκτελεστική διευθύντρια του τμήματος στο Εθνικό Κέντρο Κακοποιημένων Παιδιών των ΗΠΑ.
Για αυτόν τον λόγο η ειδικός παρακάτω αναφέρει 3 φαινόμενα στη συμπεριφορά των επιτήδειων που ενδεχομένως μας έχουν ξεφύγει και μπορούν εύκολα να περάσουν «κάτω από τα ραντάρ» μας.
Σημάδια διαδικτυακής αποπλάνησης που δεν πρέπει να πάρουμε αψήφιστα
1. Τα υπερβολικά πολλά κομπλιμέντα από έναν νέο φίλο
Οι ύπουλοι χρήστες που «ψαρεύουν» τα θύματά τους μέσω των σόσιαλ μήντια συχνά κερδίζουν την εμπιστοσύνη των παιδιών κάνοντας κομπλιμέντα. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι παρατηρούν μέσα από το προφίλ των παιδιών, τι ακριβώς θέλουν να ακούσουν οι έφηβοι. Έτσι τους κολακεύουν και τα ωραία λόγια έρχονται και «κουμπώνουν» στις ανασφάλειες των παιδιών.
Αυτού του είδους οι προσωποποιημένες θετικές παρατηρήσεις έχουν σχεδιαστεί για να καταρρίπτουν τις άμυνες των παιδιού. Και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές σε μια ηλικία που το παιδί ποθεί την επικύρωση και έναν καλό λόγο.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι γονείς να έχουμε συνεχείς συζητήσεις με το παιδί σχετικά με τη φύση και τη συχνότητα των διαδικτυακών του αλληλεπιδράσεων. Ιδίως όταν περιλαμβάνουν φιλοφρονήσεις και κολακείες.
2. Ένας νέος φίλος ξαφνικά ασχολείται ακριβώς με τα ίδια ενδιαφέροντα που συγκινούν το παιδί μας
Οι επικίνδυνοι χρήστες μιλούν επιδέξια στα παιδιά γύρω από τα χόμπι και τα πράγματα που τα παθιάζουν, όπως τα βιντεοπαιχνίδια, τη μουσική, τον αθλητισμό και ένα σωρό άλλα. Έτσι οικοδομούν δεσμούς εμπιστοσύνης με το θύμα, που μοιράζεται μαζί τους όλο και περισσότερες προσωπικές πληροφορίες.
Με αυτόν τον τρόπο η σχέση θύτη και θύματος αποκτά δυναμική μεγαλύτερη από τη σχέση γονέα-παιδιού. Οι έφηβοι μάλιστα που συχνά μαλώνουν με τους γονείς τους, βρίσκουν στους αγνώστους ένα «καταφύγιο» και αυτό έχει επικίνδυνες διαστάσεις.
Άρα, αν παρατηρήσουμε τρομερές συμπτώσεις που συνδέουν το παιδί με έναν νέο ψηφιακό φίλο, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε δράση. Αλλά και για να το προλάβουμε αυτό, έχει σημασία να είμαστε κοντά στον/στην έφηβο/η. Ακόμα κι αν καμιά φορά είναι ευέξαπτος/η. Να δείχνουμε ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για τα πράγματα που αγαπά κι ακόμα κι αν δεν τα καταλαβαίνουμε όλα, τουλάχιστον να μην τα κατακρίνουμε
3. Η σχέση ενός αγνώστου με το παιδί παίρνει τις διαστάσεις μιας αληθινής φιλίας αλλά με «μικρές-μικρές διαφορές»
H αποπλάνηση μέχρι να λάβει τις διαστάσεις μιας κακοποιητικής συμπεριφοράς παρουσιάζει αρκετά κοινά με τη φιλία. Ο θύτης δηλαδή ενδέχεται να προσφέρει στο παιδί δώρα για να φανεί γενναιόδωρος και υποστηρικτικός και σιγά-σιγά να ανοίγει συζητήσεις γύρω από τη σεξουαλικότητα για να φανεί ανοιχτόμυαλος, σε αντίθεση με τους «στενόμυαλους γονείς που δεν καταλαβαίνουν το παιδί».
Τότε ο έφηβος ίσως ανοιχτεί και μιλήσει για όλα όσα ντρέπεται να μοιραστεί με τους πραγματικούς του φίλους. Το άλλο άτομο ενδέχεται τότε να εκμεταλλευτεί τις ευαίσθητες πληροφορίες και να απειλεί το μικρό μας, προκειμένου να αποκομίσει ανταλλάγματα άλλου είδους.
Πηγή: huffingtonpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου