Τα παιδιά πρέπει να συναναστρέφονται με ζώα

Όλοι πια το ομολογούν απροκάλυπτα. Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με κάποιο κατοικίδιο γιατί υπάρχουν πολλοί θετικοί λόγοι. Όχι μόνο γιατί τα ζωάκια είναι η καλύτερη παρέα και οι πιο πιστοί φίλοι αλλά τους μαθαίνουν και διάφορα. Διαβάστε τους βασικούς λόγους γιατί πρέπει να πάρετε ζωάκι στο παιδί σας.

Οι λόγοι που τα παιδιά πρέπει να συναναστρέφονται με τα ζώα.

Αποκτούν υπευθυνότητα: Βεβαίως. Πρέπει να προσέχουν το ζωάκι τους, να το ταΐζουν, να του βάζουν νερό και να το παίζουν.

Ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή τους: Γιατί αυτόματα αισθάνονται μεγάλοι και ικανοί.

Έχουν λιγότερες αλλεργίες και άσθμα: Αν το παιδί μάθει από μωρό με κάποιο κατοικίδιο, είναι δύσκολο να έχει αλλεργίες στα ζώα μετά.

Ασκούνται: Φυσικά, γιατί θα λυσσάνε στο τρέξιμο και το κυνηγητό όλη μέρα παίζοντας μαζί τους

Αποκτούν ηρεμία και υπομονή: Σαφέστατα. Θα το παρατηρήσετε. Τα παιδιά που έχουν κατοικίδιο, δεν είναι υστερικά, ούτε γκρινιάρικα.

Απομακρύνουν ευκολότερα το άγχος και το στρες από τη ζωή τους: Γιατί ζουν με τους ρυθμούς του ζωντανού

Διαβάζουν καλύτερα και γρηγορότερα: Για να μπορέσουν μετά να έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το ζωάκι τους

Αναγνωρίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους: Αν κάνουν μια «πατάτα» με το ζωάκι τους, δεν τους παίρνει να πουν ψέματα ή να αποφύγουν καταστάσεις.

Μαθαίνουν τη δέσμευση: Και είναι πολύ σημαντικό να ξέρουν ότι έχουν κάτι κατάδικό τους.

Μαθαίνουν να πειθαρχούν: Αν έχουν να το ταΐσουν, να του κάνουν μπάνιο, να του βουρτσίσουν το τρίχωμα, να παίξουν μια-δύο φορές την ημέρα μαζί του, βεβαίως και πειθαρχούν.

Τα βρέφη που συμβιώνουν με οικόσιτους σκύλους παθαίνουν σπανιότερα ωτίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού, σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε σπίτια χωρίς κατοικίδια, σύμφωνα με έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην αμερικανική επιθεώρηση «Pediatrics», δεν εξηγεί τον λόγο αυτού του φαινομένου, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι η επαφή με έναν σκύλο ο οποίος περνά τουλάχιστον κάποιον χρόνο εκτός σπιτιού μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.

Ανάλογη προστασία στα βρέφη παρέχουν και οι γάτες, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τους σκύλους. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στη Φινλανδία, οι γονείς των οποίων κρατούσαν ημερολόγιο κάθε εβδομάδα, καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του και συγκεκριμένα ηλικίας από εννέα έως 52 εβδομάδων.

Συνολικά, τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού -περιλαμβανομένων βήχα, ρινίτιδας, καταρροής και πυρετού- και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.

«Όταν τα παιδιά είχαν επαφή με σκύλο ή με γάτα στο σπίτι, ήταν σημαντικά πιο υγιή στη διάρκεια της περιόδου πραγματοποίησης της έρευνας» αναφέρεται στη μελέτη ειδικών του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας. Μεγαλύτερη προστασία αποδείχθηκε ότι είχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία βρίσκονταν στο σπίτι με τον σκύλο τους για έως και έξι ώρες καθημερινά σε σχέση με τα παιδιά εκείνα που δεν είχαν σκύλο ή που είχαν σκύλο που βρισκόταν μονίμως στον κήπο.

«Εικάζουμε ότι η επαφή με ζώα μπορεί να βοηθήσει στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε πιο συγκροτημένη ανοσοποιητική αντίδραση και μικρότερη διάρκεια των λοιμώξεων» αναφέρει η μελέτη. Η βελτίωση της υγείας τους ήταν σημαντική, ακόμη κι όταν οι ερευνητές απέκλεισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο φλεγμονής, όπως το να μην έχουν θηλάσει, το να πηγαίνουν σε βρεφονηπιακό σταθμό, να έχουν μεγαλώσει από ασθματικούς ή καπνιστές γονείς ή να έχουν αδέλφια.

Επιπλέον, τα βρέφη που κατοικούσαν με σκύλους χρειάζονταν λιγότερα αντιβιοτικά. Παλαιότερες έρευνες είχαν αντικρουόμενα αποτελέσματα, καθώς κάποιες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που συμβιώνουν με κατοικίδια με τρίχωμα δεν έχουν κάποιο όφελος για την υγεία τους, ενώ άλλες αποφάνθηκαν ότι η επαφή με τα ζώα παρείχε στα βρέφη κάποια προστασία απέναντι στα κρυολογήματα και στα στομαχικά προβλήματα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της, η μελέτη αυτή διαφοροποιείται από παλαιότερες στο ότι επικεντρώνεται μόνο στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού και δεν αφορά μεγαλύτερες ηλικίες.

zougla.gr

==========================================

Κάποτε η ανθρωπότητα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την φύση.Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν εικόνες απο την φύση για να εκφράσουν αυτή την σύνδεση και να δηλώσουν μια διαπροσωπική ανταλλαγή καθημερινών εμπειριών.

Τα ζώα της στεριάς είχαν πάντοτε ενα δυνατό συμβολισμό.Εκφράζουν την συναισθηματική πλευρά της ζωής.Τα πουλιά συχνά θεωρούνται σαν σύμβολα της ψυχής αλλά και της σοφίας.

Τα υδρόβια είδη πάλι εκφράζουν την δημιουργική πλευρά της ζωής,την διαίσθηση και την φαντασία.Ακόμη και τα έντομα είχαν συμβολισμό,πχ η εργατικότητα της μέλισσας και του μυρμηγκιού.

Ετσι γεννήθηκαν ενστικτωδώς τα πρώτα συστήματα θεραπευτικής μέσω των ζώων ,που συνεχίζουν και είναι επίκαιρα μέχρι και σήμερα.

Με την αρχή της εξημέρωσης των ζώων,που άρχισε πριν 12.000 χρόνια περίπου,άεχισε παράλληλα και η εκμετάλλευσή τους και η απαξίωσή τους με την απομάκρυνση σταδιακά απο την ενεργειακή,πνευματική σύνδεση μαζί τους.

Αυτό βέβαια είχε σαν επακόλουθο να απομακρυνθούμε και απο την φύση γενικότερα.

Η πιο κατεγραμμένη θεραπευτική χρήση των ζώων έγινε απο την Florence Nightingale το 1860,η οποία παρατήρησε οτι ενα μικρό κατοικίδιο είναι συχνά πολύ καλός σύντροφος για ασθενείς με χρόνιες παθήσεις.

Τον 18ο αιώνα δημιουργήθηκε στην Αγγλία το πρώτο οργανωμένο κατάλυμμα-ίδρυμα ,που περιελάμβανε θεραπεία με ζώα συντροφιάς,ειδικά σε ψυχιατρικές περιπτώσεις.

Η θεραπεία με κατοικίδια ζώα συντροφιάς έχει μια σειρά απο θετικές επιδράσεις.α) βοηθά στην κοινωνικοποίηση του ασθενούςβ)αυξάνουν την δραστηριότητα και ανταπόκριση των εσωστρεφών ατόμων γ) προκαλούν ευχαρίστηση και ικανοποίηση φέροντας στην επιφάνεια συναισθήματα τρυφερότητας και προσφοράς δ) ενισχύουν το ηθικό και την αυτοπεποίθηση ε)μειώνουν την εξάρτιση απο ψυχοτρόπα φάρμακα ζ) αυξάνουν την κοινωνική επικοινωνία και ένταξη,επειδή το κατοικίδιο γίνεται συνήθως και θέμα συζήτησης.

Διάφορες μελέτες που έγιναν ,αναφέρουν οτι οι ασθενείς ενδιαφέρονται περισσότερο για την υγεία τους και θέλουν να συμμετέχουν στις αποφάσεις σχετικά με την θεραπεία και αποκατάστασή τους περισσότερο,αν ξέρουν,οτι ενα ζώο εξαρτάται απο αυτούς για αγάπη και φροντίδα.

Οσο πιο μόνιμη δε είναι η σύνδεση με τα ζώα τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα της θεραπείας και η αποκατάσταση και επιβίωση των ασθενών.

Σε ασθενείς με καρδιακές παθήσεις μελετήθηκε και αποδείχτηκε η σχέση μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης και καρδιοαγγειακής λειτουργίας και θεωρήθηκε ,οτι η έλλειψη συντροφιάς έχει δυσμενή επίπτωση ενω αντίθετα η ύπαρξη μόνιμης συντροφιάς ,έστω και με κατοικίδια ζώα βελτίωνε την καρδιακή λειτουργία και επιτάχυνε την ανάρρωση.

Οι εμπλεκόμενοι σε συστήματα υγείας και αποκατάστασης θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι,ανοικτοί,πρόθυμοι και χωρίς προκατάληψη να συζητούν όλες τις πιθανές θεραπευτικές μεθόδους,όπυ συμπεριλαμβάνεται και η θεραπευτική χρήση των ζώων είτε σαν εναλλακτική είτε σαν παράλληλη με την συμβατική θεραπεία μέθοδος.

Εξ αλλου σημαντικό ρόλο μπορεί να παιξει και η αλλαγή της νοοτροπίας της κοινωνίας μας γενικότερα τόσο στην αποδοχή και δεκτικότητα τέτοιων μεθόδων θεραπείας ,όσο και στην απαλλαγή της προκατάληψης που υπάρχει στον ιατρικό κόσμο σχετικά με την μετάδοση νοσημάτων απο τα ζώα στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στα παιδιά.Τα οφέλη απο την αλληλοεπίδραση ζώων και ανθρώπου είναι τόσο σημαντικά και βαθειά που επικαλύπτουν κάθε άλλο ρίσκο.

Τα παιδιά κινδυνεύουν πολύ περισσότερο απο την ρύπανση,το ασθμα και την ποιότητα των σύγχρονων και ειδικά των μεταλλαγμένων τροφίμων.Ειναι επιτακτική ανάγκη να προωθηθεί η ζωοφιλία διαμέσου της εκπαιδευτικής διαδικασίας έτσι ώστε η κοινωνία μας να μπορέσει επιτέλους να κάνει μια στροφή πάλι προς την φύση και να μπορέσει έστω και στο παρά πέντε να αντλήσει απο αυτή όλα τα ενεργειακά αποθέματα που περιέχει και που στην πορεία της ανθρωπότητας στο όνομα του «υποτιθέμενου πολιτισμού” και της προόδου ,τόσο οικτρά απωλέσαμε.

Πηγή: ΠΦΠΟ