Υπερδραστήριο, το σημερινό παιδί δεν ξέρει τι να κάνει όταν δεν έχει τίποτα να κάνει. Ωστόσο, η πλήξη είναι πολύ θετική, λένε οι ειδικοί, γιατί κινητοποιεί την φαντασία.
Κάθε παιδί γνωρίζει κάποια στιγμή την ημέρα την πλήξη. Κυρίως γιατί η προσοχή του για ένα παιχνίδι ή μια δραστηριότητα μειώνεται γρήγορα και απαιτεί από τον γονιό, που συμμετέχει σε αυτόν τον μαραθώνιο, να περνάει από το ένα στο άλλο κάθε είκοσι λεπτά.
Ωστόσο, αγχογενής ή όχι, η πλήξη έχει και θετικά στοιχεία στην ανάπτυξη του παιδιού, λένε οι ειδικοί: αφήνει την φαντασία του να καλπάσει, γίνεται δημιουργικό, παίρνει πρωτοβουλίες και σκέπτεται.
«Ορισμένες φορές τα παιδιά χειρίζονται σωστά την πλήξη, δηλαδή την ιδέα να μένουν για ώρα χωρίς να κάνουν τίποτα. Αλλά ορισμένοι γονείς θεωρούν ότι είναι χαμένος χρόνος και τους δίνουν συνεχώς νέα ερεθίσματα, τους δημιουργούν ένα ωράριο υπουργού!», παρατηρεί ο παιδοψυχίατρος Stéphane Clerget, στην Le Monde, συγγραφέας του βιβλίου «Παιδοψυχίατρος τσέπης: Ολα όσα πρέπει να ξέρετε για να μεγαλώσετε το παιδί σας από 3-11 ετών».
Ο παιδοψυχίατρος αναφέρει ότι τα παιδιά, από αντίδραση, μπορεί να δείχνουν ανησυχία τις ώρες που δεν έχουν δραστηριότητα και μοιάζουν εντελώς χαμένα όταν έχουν ελεύθερο χρόνο.
Απέναντι σε ένα παιδί που γυρίζει από δω κι από εκεί χωρίς δραστηριότητα «το λάθος είναι να του προτείνει ο γονιός να βλέπει τηλεόραση», υπογραμμίζει ο παιδοψυχίατρος.
«Σπάνια το παιδί πλήττει μπροστά στη μικρή οθόνη, σίγουρα. Αλλά βρίσκεται σε μια ημι-υπνωτική κατάσταση, δεν λειτουργεί η φαντασία του, δεν δημιουργεί τίποτα, δεν είναι δραστήριο σε διανοητικό επίπεδο...» προσθέτει.
Η τηλεόραση μπορεί να είναι μια καλή λύση για τους ενήλικες που απασχολούν έτσι τα παιδιά τους, αλλά πρέπει να μπαίνουν όρια, κυρίως χρονικά. «Αν ένα παιδί λέει ότι πλήττει και δεν θέλει να κάνει τίποτα άλλο από το να παίζει στην κονσόλα του, δεν πλήττει στην πραγματικότητα. Απλώς έχει εθιστεί!» δηλώνει ο παιδοψυχίατρος, ο οποίος συμβουλεύει τους γονείς να αντιστέκονται σε αυτή την παιδική συνήθεια και να επιμένουν.
Το να βρει ένα παιδί τον τρόπο να παίζει μόνο του -όταν δεν απασχολείται με τον γονιό του, με έναν φίλο ή με έναν άλλο ενήλικα- αποτελεί από μόνη της μια εποικοδομητική δραστηριότητα.
«Για να μάθετε στο παιδί σας να παίζει μόνο του, μπορείτε να συμμετέχετε αρχικά στα παιχνίδια που του προτείνετε. Σταδιακά αρχίστε να απομακρύνεστε από το παιχνίδι. Μείνετε στο δωμάτιο, κάντε σχόλια για το παιχνίδι, για τη ζωγραφιά, για τον τρόπο που το χειρίζεται. Μπορείτε να του προτείνετε να κάνει κάποια δραστηριότητα. Μετά, εγκαταλείψτε το δωμάτιο και μη γυρίσετε παρά μόνο αν σας το ζητήσει» συμβουλεύει ο γιατρός Clerget.
Τέλος, αν το παιδί πει σε έναν γονιό ότι πλήττει, «είναι ίσως γιατί ζητάει κάτι άλλο. Σε αυτή την περίπτωση «πλήττω» σημαίνει «μίλησέ μου», «ασχολήσου μαζί μου» ή «αγκάλιασέ με». Οταν λέει «πλήττω» μπορεί να σημαίνει «μου λείπεις».
Πηγή: iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου