Έχω γράψει πολλές φορές για την πολιτιστική σύγκρουση που βιώνεις όταν είσαι παιδί μεταναστών, που γεννιέται και μεγαλώνει στη Νέα Υόρκη. Εκδηλώνεται πολλές φορές με διαφορετικούς τρόπους στη ζωή μας. Για παράδειγμα, όταν οι Αμερικανοί φίλοι σου παίζουν μπέιζμπολ (στη Little League) το Σάββατο, εσύ συμμετέχεις στο θεατρικό του ελληνικού σχολείου σου όπου γίνεται αναπαράσταση της ήττας των Τούρκων Οθωμανών το 1821. Μία βραδιά κάθε χρονιά την περνάς ακολουθώντας έναν ιερέα και τον τάφο του Ιησού που περιφέρεται στη γειτονιά σου τα μεσάνυχτα, με άλλους 1000 Ορθόδοξους πιστούς. Το πατρικό σου σπίτι στο Queens της Νέας Υόρκης μοιάζει ολόιδιο με κάθε σπίτι στο τετράγωνο, εκτός από την τεράστια ελληνική σημαία που κρέμεται στην εξώπορτα και το αρνί που είναι δεμένο χειροπόδαρα καθώς ψήνεται στο μπροστινό παρτέρι.
Η μεγαλύτερη απόκλιση στην κουλτούρα παρόλα αυτά δεν έχει να κάνει με τις αργίες ή τις παραδόσεις. Έχει να κάνει με το πώς οι Έλληνες γονείς επιπλήττουν τα παιδιά τους.
Ας μη χρυσώνουμε το χάπι. Οι Έλληνες γονείς πειθαρχούν τα παιδιά τους με τρεις και μόνο τρόπους: με την τακτική του φόβου, με απειλές και με τη χρήση υπερβολικών προκαταλήψεων.
Αυτό μου έγινε αρκετά ξεκάθαρο πριν μια εβδομάδα στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου, όπου ένα 7χρονο παιδί σχεδόν κατέρρευσε στην ουρά για το ταμείο. Ο νεαρός αυτός (ας τον αποκαλούμε Σατανά) έχει μόλις ρίξει κάτω ένα ράφι με τσίχλες και καραμέλες και έχει πετάξει μια μεγάλη σακούλα με πατατάκια χωρίς γλουτένη σε μια οικογένεια στο τέλος της ουράς. Η μητέρα του αντέδρασε ακουμπώντας αργά κάτω το τσάι-λάτε της και σκύβοντας ώστε να έρθει στο ύψος των ματιών του «Σατανά». Σχεδόν περίμενα να αρπάξει το παιδί από το λαιμό, έκανα λάθος. Το ρώτησε απλώς τι συνέβη, μέτρησε αντίστροφα από το 10 (δύο φορές) και στη συνέχεια του έδωσε ένα iPad.
Μπερδεμένο, εντυπωσιακό, θεότρελο.
Που ήταν οι θανάσιμες απειλές; Ή το να φωνάξει τον πατέρα του παιδιού... ή την αστυνομία; Τόσοι πολλοί γονείς χρησιμοποιούσαν την ατάκα «τώρα, έρχεται η αστυνομία», που μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι η αστυνομία εργαζόταν για την πόλη της Νέας Υόρκης και όχι για τους γονείς μου (μου πήρε ακόμα περισσότερο να συνειδητοποιήσω ότι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα δεν παρακολουθούσαν την κάθε μου κίνηση σε μια φορητή οθόνη σε απευθείας μετάδοση από το σπίτι μου στον παράδεισο).
Αν κάτι άρεσε στους γονείς περισσότερο από τις πομπώδεις απειλές περί θεϊκής παρέμβασης στην οποία θα πειθαρχούσαν (τα παιδιά τους), αυτό ήταν οι εξωφρενικά βίαιες εκφράσεις. Αν οι γονείς σας γεννήθηκαν στην Ελλάδα και είναι άνω των 50 ετών, τότε είναι 100% βέβαιο ότι μια συμπεριφορά σαν του παιδιού που περιέγραψα θα ήταν αρκετή για να πουν κάποια από τις παρακάτω εκφράσεις:
"Tha se sfakso!"
"Tha se skotoso!"
"Tha se pnikso!"
"Tha se psiso!"
"Tha sou vyalo ta malia!"
Σε ελεύθερη απόδοση; Θα σε σφάξω, θα σε σκοτώσω, θα σε ψήσω στο φούρνο και θα σου βγάλω τα μαλλιά.
Πριν σπεύσετε να καλέσετε τις υπηρεσίες για προστασία των παιδιών, καταλάβετε ότι αυτές οι εκφράσεις θεωρούνται εντελώς νορμάλ και κοινωνικά αποδεκτές στην ελληνική γλώσσα. Μάλιστα, θα έλεγα πως δεν είναι η απειλή ότι θα έρθει η αστυνομία ή η απειλή ότι θα σε ψήσουν στο φούρνο αυτό που τρομάζει περισσότερο τα ελληνόπουλα. Δεν είναι ούτε η απειλή της ξύλινης κουτάλας ούτε της σαγιονάρας. Είναι το θανατηφόρο βλέμμα της Ελληνίδας μάνας - ή όπως το αποκαλώ εγώ, ο «Βόλντεμορτ των τιμωριών». Αν προκαλέσεις με τη συμπεριφορά σου ένα τέτοιο θανατηφόρο βλέμμα, ξέρεις πως ξεπέρασες κάθε όριο.Είναι το ίδιο με το να γελάς στην Εκκλησία ή με το να μη σηκώνεσαι να φιλήσεις την αδερφή της γιαγιάς σου όταν μπαίνει στο σπίτι τη Μέρα των Ευχαριστιών. Τα μάτια θα αλληθώριζαν αλλά θα ήταν και γουρλωμένα την ίδια στιγμή, και τα λέιζερ που θα έπεφταν πάνω σου θα ήταν ταυτόχρονα παγωμένα αλλά και καυτά. Με λίγα λόγια, την έβαψες.
Τα καλά νέα είναι ότι όλοι αυτοί οι γονείς μια μέρα μεταμορφώνονται στους πιο γλυκούς, πιο στοργικούς και ήπιους παππούδες και γιαγιάδες, που τότε υπονομεύουν τη δική σου εξουσία και αφήνουν τα παιδιά σου να τη γλιτώσουν ακόμα κι αν έχουν κάνει φόνο. Η μεταμόρφωση είναι απίστευτη. Οι βασικοί πρωταγωνιστές στην ελληνική τραγωδία που λέγεται «παιδική σου ηλικία» έχουν μετατραπεί ξαφνικά στον Πάπα Φραγκίσκο και τη Μητέρα Τερέζα.
Κι εσύ τι κάνεις; Ε, κάποιος θα πρέπει να συνεχίσει την παράδοση. Και είσαι ο πρώτος στη σειρά.
Ανεπίσημη πρεσβεύτρια των νέων γυναικών που παλεύουν να δημιουργήσουν τη δική τους ταυτότητα
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στη The Huffington Post και μεταφράστηκε στα ελληνικά.
Πηγή: HuffingtonPost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου