Η αμφισβήτηση των εμβολιασμών οδηγεί σε απώλεια της ανοσίας της κοινότητας, αύξηση της επίπτωσης των λοιμωδών νοσημάτων και σε βαθμιαία επανεμφάνιση νοσημάτων που σήμερα ελέγχονται, με σοβαρότατες συνέπειες -από νοσηρότητα μέχρι χρόνιες παραλύσεις ή ακόμη και θάνατο- επισημαίνει ο επίκουρος καθηγητής Παιδιατρικής - ΛοιμωξιολογίαςΧαράλαμπος Ανταχόπουλος.
"Ο περισσότερος κόσμος αγνοεί τις συνέπειες των νοσημάτων, τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν γιατί προλαμβάνονται με τους εμβολιασμούς" τονίζει, απαντώντας σε όσους υποστηρίζουν το αντιεμβολιαστικό κίνημα, το οποίο εντείνεται στις αναπτυγμένες χώρες τη τελευταία δεκαετία.
Αναφέρει, δε, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση βρέφους, το οποίο τον Απρίλιο του 2010 προσβλήθηκε από μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία και ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων κατάφερε να επιβιώσει, αλλά σήμερα είναι τετραπληγικός, έχειυδροκέφαλο και χρειάζεται ειδική φροντίδα, ενώ η κατάσταση αυτή θα είχε αποφευχθεί αν είχε εμβολιαστεί κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου Β.
"Τέτοια περιστατικά, δυστυχώς, δεν βγαίνουν ποτέ στη δημοσιότητα. Είναι απαράδεκτο στις μέρες μας να βλέπουμε αναπηρίες, ανθρώπινο πόνο, ακόμη και θανάτους, εξαιτίας νοσημάτων που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί. Τα εμβόλια αποτελούν κατακτήσεις της επιστήμης που προστατεύουν από τις καταστρεπτικές συνέπειες των λοιμώξεων. Καθήκον του γιατρού είναι η πρόληψη της αρρώστιας και η προαγωγή της υγείας. Η παιδιατρική κοινότητα, ως κύριος φορέας υλοποίησης των εμβολιασμών και με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών, θα πρέπει να στρατευθεί για την αναχαίτιση του αντιεμβολιαστικού κινήματος" υπογραμμίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, τα οποία επικαλείται ο κ. Ανταχόπουλος, χάρη στους εμβολιασμούς η ετήσια νοσηρότητα από διφθερίτιδα, ιλαρά, παρωτίτιδα, κοκκύτη, πολιομυελίτιδα, ερυθρά και τέτανο μειώθηκε δραματικά κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Συγκεκριμένα, η νοσηρότητα από πολιομυελίτιδα, από 16.316 που ήταν -κατά μέσο όρο, ετησίως- κατά τον 20ό αιώνα είχε μηδενιστεί το έτος 2000.
Η μέση ετήσια νοσηρότητα από διφθερίτιδα, από 175.888 μειώθηκε στο ένα περιστατικό το 2000, η νοσηρότητα από ιλαρά από 503.282 μειώθηκε σε 86, η νοσηρότητα από παρωτίτιδα από 152.209 μειώθηκε σε 338, η νοσηρότητα από κοκκύτη ήταν 147.271 και μειώθηκε σε 7.867, η νοσηρότητα απόερυθρά ήταν 47.745 και μειώθηκε σε 176, από τέτανο ήταν 1314 και μειώθηκε σε 35 και από τις 20.000 που ήταν η νοσηρότητα, οφειλόμενη στον αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου Β, μειώθηκε σε 293.
"Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων, χάρη στους εμβολιασμούς που έγιναν στα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ του 1994 και του 2013 προλήφθηκαν 322 εκατομμύρια αρρώστιες, αποφεύχθηκαν 732.000 θάνατοι και εξοικονομήθηκαν περίπου 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια" προσθέτει ο κ. Ανταχόπουλος.
Η αμφισβήτηση των εμβολιασμών - αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν είναι κάτι καινούργιο.
Το 1869, το Leicester Anti Vaccination League τάχθηκε κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού έναντι της ευλογιάς, το 1974 αμφισβητήθηκε σε Αγγλία και Ιαπωνία η ασφάλεια του ολοκυτταρικού εμβολίου κοκκύτη, στη δεκαετία του '80 στη Σοβιετική Ένωση αμφισβητήθηκε η ασφάλεια του εμβολίου DTP (διφθερίτιδας - τέτανου κοκκύτη), το οποίο ενοχοποιήθηκε για λευχαιμία και για στρες στο ανοσοποιητικό, το 1998 στη Γαλλία δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση για δύο περιπτώσεις εμφάνισης πολλαπλής σκλήρυνσης ύστερα από εμβολιασμό για ηπατίτιδα Β', ενώ το ίδιο έτος, σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο "The Lancet", συσχετίστηκε το εμβόλιο MMR (ιλαρά- ερυθρά- παρωτίτιδα) με αυτισμό και με κάποιες μορφές κολίτιδας.
"Την τελευταία 10ετία παρατηρείται επίταση του αντιεμβολιαστικού κινήματος σε ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης καθώς και στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Αυστραλία και μείωση της εμβολιαστικής κάλυψης σε αρκετές περιοχές. Το αποτέλεσμα είναι επιδημίες ιλαράς, κοκκύτη, λοιμώξεις από αιμόφιλο ινφλουέντζας τύπου β, κλπ. Αυτό έχει προκαλέσει προβληματισμό στις υγειονομικές αρχές, στην επιστημονική κοινότητα και στους επαγγελματίες υγείας" επισημαίνει ο κ Ανταχόπουλος.
"Το ευεργετικό αποτέλεσμα των εμβολιασμών ήταν ευκολότερα αντιληπτό παλαιότερα όταν οι άνθρωποι ήταν αντιμέτωποι με την απειλή των νοσημάτων. Με την εξάλειψη λοιμωδών νοσημάτων λόγω μαζικών εμβολιασμών, τα εμβόλια έγιναν 'θύματα του εαυτού τους' καθώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν πλέον τους κινδύνους και τις επιπλοκές των λοιμώξεων. Άλλα αίτια είναι η εισαγωγή αρκετών καινούργιων εμβολίων, η αύξηση των ενέσεων, το κόστος, η κρίση αξιών που φέρνει τη αμφισβήτηση του ρόλου των γιατρών, της εντιμότητας κρατικών λειτουργών και των προθέσεων του επίσημου κράτους.
Επίσης, η άνθηση εναλλακτικών μορφών ιατρικής - αμφισβήτηση συμβατικής ιατρικής, η ευρεία χρήση διαδικτύου, όπου κοινοποιούνται απόψεις ή θεωρίες που δεν προέρχονται από ειδικούς και παρουσιάζονται ως επιστημονικά τεκμηριωμένες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Άλλα αίτια είναι οιδιφορούμενες ή αντιφατικές απαντήσεις από επαγγελματίες υγείας σχετικά με θέματα εμβολιασμώνκαι η ελλιπής ή μερική ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας".
Όσον αφορά τις ανησυχίες για την ασφάλεια των εμβολίων, ο κ. Ανταχόπουλος εξηγεί:
"Υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων γιατί χορηγούνται σε μεγάλους πληθυσμούς υγιών ατόμων. Στα άτομα που νοσούν και παίρνουν φάρμακα παρατηρείται αισθητό και αναγνωρίσιμο όφελος, ενώ μπορούν να γίνουν πιο εύκολα αποδεκτές οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες. Τα υγιή άτομα που υποβάλλονται σε εμβολιασμό κατά κανόνα δεν αναγνωρίζουν άμεσο ατομικό όφελος, οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι λιγότερο αποδεκτές και οποιαδήποτε αλλαγή στην κατάσταση της υγείας του εμβολιαζόμενου μπορεί να συνδεθεί με τον εμβολιασμό. Η ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια των εμβολίων αυξάνεται όσο τα νοσήματα που προλαμβάνονται εξαφανίζονται".
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι συνήθως μόνο η επιστημονική έρευνα μπορεί να καθορίσει, αν ένα εμβόλιο πράγματι προκάλεσε ένα πρόβλημα υγείας ή αν ήταν απλώς σύμπτωση και ότι μερικές φορές τα άτομα που εμβολιάζονται αρρωσταίνουν από άλλο αίτιο που δεν σχετίζεται με το εμβόλιο.
"Όταν ένας μεγάλος πληθυσμός εμβολιάζεται είναι πιθανόν να συμπέσουν με τον εμβολιασμό διάφορα νοσήματα. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι αν ένα εκατομμύριο κορίτσια 9-18 ετών εμβολιαστούν με εικονικό εμβόλιο (φυσιολογικό ορό), θα παρατηρηθούν τέσσερα περιστατικά σακχαρώδη διαβήτη ύστερα από έναν μήνα, 29 μετά μία εβδομάδα και 128 μετά έξι εβδομάδες. Επίσης, θα παρατηρηθούν 27 περιστατικά άσθματος, ύστερα από μία ημέρα, 188 μετά μία εβδομάδα και 813 μετά έξι εβδομάδες και 15 περιστατικά εκδήλωσης αλλεργίας ύστερα από μία ημέρα, 106 μετά μία εβδομάδα και 458 έπειτα από έξι μήνες" προσθέτει ο κ. Ανταχόπουλος.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ via nooz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου