Πολύ συχνά ακούω γονείς που αναρωτιούνται, προβληματίζονται και αναζητούν γεμάτοι ενδιαφέρον να βρουν με ποιο τρόπο, ή πότε μπορούν ν' αρχίσουν τα παιδιά τους να μαθαίνουν μουσική. Η απάντηση είναι απλή: από τη στιγμή που γεννιούνται!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Και η αρχή κρύβεται μέσα στα παιχνίδια.
Ακόμη κι αν δεν έχουμε όλοι τόσο καλή φωνή για τραγούδι, μπορούμε σίγουρα όμως να μιλήσουμε ρυθμικά και να συνοδεύσουμε το ρυθμικό μας τραγουδάκι με ήχους και κινήσεις. Έτσι λοιπόν να βρούμε την ευκαιρία να μυήσουμε το πιτσιρίκι μας στα πρώτα του μουσικά παιχνίδια. Η λαϊκή μας παράδοση αποτελεί ένα τεράστιο θησαυρό απ' όπου μπορούμε να πάρουμε ιδέες.
Να ένα παράδειγμα: Ελάτε να παίξουμε με το παιδί “την κουμπάρα”.
Πρώτα ενώνουμε τις παλάμες μας σχηματίζοντας μια πυραμίδα.(Οι άκρες των δαχτύλων ενωμένες, το κάτω μέρος της κάθε παλάμης απομακρυσμένο).
Ξεκινάμε χτυπώντας τους 2 αντίχειρες μεταξύ τους και λέμε:
Τικ-Τακ
Μετά χτυπάμε τους δύο δείκτες λέγοντας:
Ποιος είναι;
Ακολουθεί το χτύπημα στα δύο μεσαία δάχτυλα με την απάντηση:
Η κουμπάρα
Συνεχίζουμε με τους 2 παράμεσους λέγοντας τη φράση:
Βρε καλώς τη την κουμπάρα
Και τελειώνουμε με τα δύο μικρά δάχτυλα:
την τρελή, την παλαβιάρα! *
Στην αρχή το παιδί απλώς μπορεί να παρακολουθεί και να ακούει εμάς που λέμε ρυθμικά τα λόγια του παιχνιδιού. Στη συνέχεια μπορούμε να του ζητήσουμε να ακουμπάει τα δικά μας δάχτυλα κάθε φορά, προσπαθώντας να βρει σωστά τη σειρά και το ρυθμό με τη βοήθεια του τραγουδιού. Μετά μπορούμε να το παρακινήσουμε να λέει μαζί μας τα λόγια ενώ εμείς συνεχίζουμε να το λέμε σωστά με το ρυθμό αλλά ίσως λίγο πιο αργά. Εάν στην πορεία και με τις πολλές επαναλήψεις του παιχνιδιού που συνήθως τα παιδιά αγαπούν- συχνά λένε “έλα πάλι”- το παιδί καταφέρει ν' αρχίσει να το παίζει ενώνοντας τις δικές του παλάμες και χτυπώντας τα δικά του δάχτυλα μεταξύ τους τότε επιπλέον εκτός από ένα μουσικό παιχνίδι έχουμε και ένα παιχνίδι για την ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων του παιδιού.
Αλλά ας δούμε πώς θα έγραφε ένας μουσικός αυτή την πρώτη μουσική εκτέλεση του πιτσιρικιού μας:
Τικ-Τακ q q Ποιος είναι; q q
Η κουμπάρα ♪♪♪♪
Βρε καλώς τη την κουμπάρα ♪♪♪♪♪♪♪♪
την τρελή, την παλαβιάρα! ♪♪♪♪♪♪♪♪
και μια παραλλαγή του παιχνιδιού:
Τικ-Τακ q q Ποιος είναι; q q
Ο Πιπίνος ♪♪♪♪
Βρε καλώς τον τον Πιπίνο ♪♪♪♪♪♪♪♪
τον τρελό, τον Αρλεκίνο! ♪♪♪♪♪♪♪♪
Σίγουρα μέσα από την παραπάνω διαδικασία πολλαπλά οφέλη μπορούν να αναδειχθούν. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι θα επικοινωνήσετε με το παιδί σας, θα ανακαλύψετε τη χαρά να του μαθαίνετε πράγματα αλλά και θα το απολαύσετε και οι δυο.
Καλή σας διασκέδαση!
Βασιλική Χατζημανωλάκη, Μουσικοπαιδαγωγός
Η Βασιλική Χατζημανωλάκη είναι μουσικοπαιδαγωγός και συγγραφέας- μέλος των ΗχόΜΥΘΩΝ. Εφαρμόζει στη ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΑΦΝΗΣ ένα πρόγραμμα μουσικής προσέγγισης για παιδιά από 3 ετών μαζί με τους γονείς τους, βασισμένο στα παραδοσιακά παιχνίδια και παιχνιδοτράγουδα.
* από το βιβλίο της Ε.Παπαζή “Ανέβα μήλο-κατέβα ρόδι” εκδόσεις Χίος ΑλφαΠι
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Και η αρχή κρύβεται μέσα στα παιχνίδια.
Ακόμη κι αν δεν έχουμε όλοι τόσο καλή φωνή για τραγούδι, μπορούμε σίγουρα όμως να μιλήσουμε ρυθμικά και να συνοδεύσουμε το ρυθμικό μας τραγουδάκι με ήχους και κινήσεις. Έτσι λοιπόν να βρούμε την ευκαιρία να μυήσουμε το πιτσιρίκι μας στα πρώτα του μουσικά παιχνίδια. Η λαϊκή μας παράδοση αποτελεί ένα τεράστιο θησαυρό απ' όπου μπορούμε να πάρουμε ιδέες.
Να ένα παράδειγμα: Ελάτε να παίξουμε με το παιδί “την κουμπάρα”.
Πρώτα ενώνουμε τις παλάμες μας σχηματίζοντας μια πυραμίδα.(Οι άκρες των δαχτύλων ενωμένες, το κάτω μέρος της κάθε παλάμης απομακρυσμένο).
Ξεκινάμε χτυπώντας τους 2 αντίχειρες μεταξύ τους και λέμε:
Τικ-Τακ
Μετά χτυπάμε τους δύο δείκτες λέγοντας:
Ποιος είναι;
Ακολουθεί το χτύπημα στα δύο μεσαία δάχτυλα με την απάντηση:
Η κουμπάρα
Συνεχίζουμε με τους 2 παράμεσους λέγοντας τη φράση:
Βρε καλώς τη την κουμπάρα
Και τελειώνουμε με τα δύο μικρά δάχτυλα:
την τρελή, την παλαβιάρα! *
Στην αρχή το παιδί απλώς μπορεί να παρακολουθεί και να ακούει εμάς που λέμε ρυθμικά τα λόγια του παιχνιδιού. Στη συνέχεια μπορούμε να του ζητήσουμε να ακουμπάει τα δικά μας δάχτυλα κάθε φορά, προσπαθώντας να βρει σωστά τη σειρά και το ρυθμό με τη βοήθεια του τραγουδιού. Μετά μπορούμε να το παρακινήσουμε να λέει μαζί μας τα λόγια ενώ εμείς συνεχίζουμε να το λέμε σωστά με το ρυθμό αλλά ίσως λίγο πιο αργά. Εάν στην πορεία και με τις πολλές επαναλήψεις του παιχνιδιού που συνήθως τα παιδιά αγαπούν- συχνά λένε “έλα πάλι”- το παιδί καταφέρει ν' αρχίσει να το παίζει ενώνοντας τις δικές του παλάμες και χτυπώντας τα δικά του δάχτυλα μεταξύ τους τότε επιπλέον εκτός από ένα μουσικό παιχνίδι έχουμε και ένα παιχνίδι για την ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων του παιδιού.
Αλλά ας δούμε πώς θα έγραφε ένας μουσικός αυτή την πρώτη μουσική εκτέλεση του πιτσιρικιού μας:
Τικ-Τακ q q Ποιος είναι; q q
Η κουμπάρα ♪♪♪♪
Βρε καλώς τη την κουμπάρα ♪♪♪♪♪♪♪♪
την τρελή, την παλαβιάρα! ♪♪♪♪♪♪♪♪
και μια παραλλαγή του παιχνιδιού:
Τικ-Τακ q q Ποιος είναι; q q
Ο Πιπίνος ♪♪♪♪
Βρε καλώς τον τον Πιπίνο ♪♪♪♪♪♪♪♪
τον τρελό, τον Αρλεκίνο! ♪♪♪♪♪♪♪♪
Σίγουρα μέσα από την παραπάνω διαδικασία πολλαπλά οφέλη μπορούν να αναδειχθούν. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι θα επικοινωνήσετε με το παιδί σας, θα ανακαλύψετε τη χαρά να του μαθαίνετε πράγματα αλλά και θα το απολαύσετε και οι δυο.
Καλή σας διασκέδαση!
Βασιλική Χατζημανωλάκη, Μουσικοπαιδαγωγός
Η Βασιλική Χατζημανωλάκη είναι μουσικοπαιδαγωγός και συγγραφέας- μέλος των ΗχόΜΥΘΩΝ. Εφαρμόζει στη ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΑΦΝΗΣ ένα πρόγραμμα μουσικής προσέγγισης για παιδιά από 3 ετών μαζί με τους γονείς τους, βασισμένο στα παραδοσιακά παιχνίδια και παιχνιδοτράγουδα.
* από το βιβλίο της Ε.Παπαζή “Ανέβα μήλο-κατέβα ρόδι” εκδόσεις Χίος ΑλφαΠι
Πηγή: Παιδόραμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου