Οποιος αγαπάει πονάει... λιγότερο

Η αληθινή αγάπη λειτουργεί ως παυσίπονο περιορίζοντας την αίσθηση του πόνου, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες.

Για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, η επικεφαλής της έρευνας και καθηγήτρια ψυχολογίας Ναόμι Άιζενμπεργκερ εξέτασε 17 γυναίκες που διατηρούσαν μακροχρόνια σχέση. Διαπιστώθηκε πως το αίσθημα του πόνου που ένιωθαν οι συμμετέχουσες μειωνόταν όταν κοιτούσαν φωτογραφίες των αγαπημένων τους, ενώ το άλγος αυξανόταν όταν κοιτούσαν φωτογραφίες που απεικόνιζαν αράχνες ή άγνωστα πρόσωπα.

Στο πλαίσιο της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν αξονικοί τομογράφοι για την αναγνώριση των αντιδράσεων του εγκεφάλου με την ταυτόχρονη πρόκληση αισθημάτων πόνου στις συμμετέχουσες. Οι γυναίκες κοιτούσαν φωτογραφίες αγαπημένων και ξένων προσώπων ή διαφόρων αντικειμένων. Έπειτα αξιολογούσαν το μέγεθος του πόνου που αισθάνθηκαν σε μία κλίμακα από το 1 ως το 20, ενώ αποκαλύφθηκε ότι ο πόνος ήταν μικρότερος όταν κοιτούσαν εικόνες των αγαπημένων τους.

Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι υπεύθυνο για την ανακούφιση του πόνου είναι το αίσθημα ασφάλειας που σχετίζεται με το πρόσθιο τμήμα του μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη και στενότερη ήταν η σχέση που διατηρούσαν οι γυναίκες με τα πρόσωπα που κοιτούσαν στις φωτογραφίες τόσο περισσότερο μειωνόταν το αίσθημα του πόνου αλλά και το στρες, καθώς και η δραστηριότητα στον μεσοκοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό (VMPC).

Οι «ευεργετικές ιδιότητες» των συντρόφων έχουν ήδη αποδειχτεί σε παλαιότερες μελέτες, όμως για πρώτη φορά τα ευρήματα μπορούν να συμβάλλουν στον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο τα συναισθήματα δρουν σε διάφορα τμήματα του εγκεφάλου, αλλά και στην αντιμετώπιση της αίσθησης δυσφορίας.

«Ουσιαστικά αν κάποιος βιώνει πόνο ή πρόκειται να υποστεί μία επίπονη διαδικασία, η συνοδεία ενός αγαπημένου προσώπου ή απλά μία φωτογραφία του μπορεί να ανακουφίσει σημαντικά την αίσθηση του πόνου» σχολιάζει η δόκτωρ Ναόμι Άιζενμπέργκερ.

Η πραγματική αγάπη μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά, ενώ στον αντίποδα οι αποκρουστικές εικόνες προκαλούν τα αντίθετα αποτελέσματα, αφού όπως εξηγεί η ερευνήτρια «αντικείμενα, όπως φίδια και αράχνες έχουν απειλήσει την ύπαρξή μας στην εξελικτική μας πορεία».

Πηγή: Βήμα