«Αποκλείεται να μην έχει WiFi το Μαγικό Δάσος»

Η εικόνα κατ’ αρχήν είναι ελκυστική και πολιτικά ορθή, από κάθε άποψη. Ο νεαρός άντρας-νηπιαγωγός, απλά ντυμένος , με μια θεατρική κούκλα στο δεξί του χέρι, αφηγείται σε μια ομάδα χαριτωμένων και ήσυχων νηπίων ένα παραμύθι. Στο σημείο που λέει: «…και ο κυνηγός χάθηκε στο Μαγικό Δάσος….» ξεκίνησε ο εφιάλτης μου!

«…μα δεν είχε κινητό ο κυνηγός, δεν είχε αυτοκίνητο με GPS, δεν είχε internet…» τα πιτσιρίκια απορούν και ανοίγουν κάτι τεράστια ματάκια γεμάτα φρίκη κι εμένα μου σηκώνονται οι λιγοστές τρίχες της κεφαλής μου κάγκελο από μια άλλη φρίκη!

Βλέπω με τα μάτια της φαντασίας μου την αφεντιά μου, με την αυθεντία της γιαγιαδίστικης ηλικίας μου, να διηγούμαι κάποιο παραμύθι σε ένα εξίσου χαριτωμένο και ήσυχο, θέλω να ελπίζω, νήπιο που θα είναι εγγόνι μου,καμάρι μου, φως μου κλπ,κλπ, και στο πιο κρίσιμο σημείο, μα στο πιο κρίσιμο σημείο, που εγώ στην ηλικία του έλεγα μέσα στην αγωνία «και μετά και μετά ;» το καμάρι μου να με ξενερώνει λέγοντας «Αποκλείεται να μην έχει WiFi το Μαγικό Δάσος».

Μα τι στην ευχή, δεν μπορούμε να αφηγηθούμε χωρίς προβληματισμό την Κοκκινοσκουφίτσα, γιατί …κάτι τρέχει με τον κυνηγό ή τη γιαγιά ή το λύκο,δεν γνωρίζω επακριβώς, τη Σταχτοπούτα γιατί …θίγει τις μητριές, τη Χιονάτη… άστην αυτή, η έρμη αποτελεί από μόνη της μια τραγωδία με πολλές προεκτάσεις… μόνο Τριβιζά μας επιτρέπεται να διαβάζουμε και άντε να τον δω κι εκείνον να απαντάει στα …wifi των πιτσιρικάδων, με αστέρια και ποντίκια και αρκουδίτσες…

Τρέμει η ψυχή μου τη στιγμή που θα χρειαστεί να ψάξω σε κάποιο λεξικό κάτι για τα βλαστάρια των βλασταριών μου.

«Γκούγκλαρέ το ρε γιαγιά και μην παιδεύεσαι!»

Αύριο κιόλας θα πάω να κάνω ISDN, όχι αυτό έχει σχέση με το τηλέφωνο, ECDL μήπως; Αυτό! Θα σου δείξω εγώ ατιμούλικο μελλοντικό εγγόνι μου, καμάρι μου, φως μου κλπ,κλπ,που θα μου την πεις! Εκατό χρονών το άτιμο το αλεπουδάκι, εκατονδέκα η προγερόντισσα αλεπού! Χα!

Μια προγερόντισσα σε κρίση