Τον Μάρτιο, η φωτορεπόρτερ Kiana Hayeri και η ερευνήτρια Mélissa Cornet παρακολούθησαν αυτό το πάρτι γενεθλίων στην Καμπούλ.
Για τη σειρά τους «No Woman’s Land», φωτογράφισαν γυναίκες σε όλο το Αφγανιστάν, καθώς οι Ταλιμπάν τις διέγραψαν όλο και περισσότερο από τη δημόσια ζωή.
Η φωτογραφία θα μπορούσε να έχει τραβηχτεί σε οποιοδήποτε πάρτι γενεθλίων: τρία κορίτσια με φορέματα στέκονται το ένα δίπλα στο άλλο σε ένα σαλόνι, μπαλόνια και σερπαντίνες είναι κρεμασμένα γύρω από την είσοδο.
Οι εικονιζόμενες θα μπορούσαν να είναι φίλες ή αδελφές, η καθεμία με μακριά καστανά μαλλιά που πέφτουν μέχρι τη μέση.
Αλλά με τα πρόσωπά τους στραμμένα μακριά από την κάμερα, υπάρχει ένας λόγος για την ανωνυμία τους, και μια βαθύτερη σημασία για τα μαλλιά τους, που τα αφήνουν σε κοινή θέα.
«No Woman’s Land» της φωτορεπόρτερ Kiana Hayeri και της ερευνήτριας Mélissa Cornet
Ούτε κιχ δεν επιτρέπεται να ακουστεί από τις γυναίκες
Τα κορίτσια ζουν στην Καμπούλ κάτω από τα ολοένα και πιο άγρια και φονταμενταλιστικά μάτια των Ταλιμπάν, οι οποίοι επέστρεψαν στην εξουσία στο Αφγανιστάν το 2021, όταν τα αμερικανικά στρατεύματα αποσύρθηκαν απότομα από τη χώρα.
Αφού αρχικά δεσμεύτηκαν να τιμήσουν τα δικαιώματα των γυναικών, οι Ταλιμπάν έχουν σχεδόν διαγράψει τις γυναίκες από τη δημόσια ζωή, στέλνοντας τα κορίτσια πίσω από κλειστές πόρτες, αφαιρώντας τους ακόμα και τη μεταξύ τους συνομιλία στον δρόμο.
Το πορτραίτο που τραβήχτηκε νωρίτερα φέτος από την Ιρανο-Καναδή φωτορεπόρτερ Kiana Hayeri, είναι μόνο μία από τις πολλές εικόνες από ένα εξάμηνο εργασίας που δείχνει τη ζωή των Αφγανών γυναικών, καθώς οι Ταλιμπάν τους έχουν απογυμνώσει από τα βασικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης για κάλυψη σε δημόσιους χώρους και της απαγόρευσης των ήχων της φωνής τους, καθώς και την απαγόρευση τους από το γυμνάσιο, μεγάλο μέρος του εργατικού πεδίου και πολλούς κοινωνικούς χώρους.
Η Hayeri ήταν παρούσα κατά τη διάρκεια του χάους της αποχώρησης του αμερικανικού στρατού και η Cornet επέστρεψε αμέσως μετά
Κάθε εβδομάδα κι ένας νέος φόβος
Σε συνεργασία με τη Γαλλίδα ερευνήτρια Mélissa Cornet, η συνεργατική έκθεση του μαχητικού δίδυμου «No Woman’s Land» έλαβε χρηματοδότηση από το βραβείο φωτορεπορτάζ Carmignac και εκτίθεται στο Παρίσι αυτόν τον μήνα ως ένα μείγμα φωτογραφιών, βίντεο και συνεργατικής τέχνης με κορίτσια από το Αφγανιστάν.
Οι Hayeri και Cornet ταξίδεψαν σε επτά επαρχίες και συναντήθηκαν με περισσότερες από 100 γυναίκες κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του έτους για την έκθεση.
Γνωρίστηκαν το 2018 στην Καμπούλ και ζουν και οι δύο στο Αφγανιστάν κατά διαστήματα εδώ και αρκετά χρόνια.
Η Hayeri ήταν παρούσα κατά τη διάρκεια του χάους της αποχώρησης του αμερικανικού στρατού και η Cornet επέστρεψε αμέσως μετά.
«Εβδομάδα με την εβδομάδα, υπήρχε ένας διαφορετικός φόβος», θυμάται η Hayeri στο CNN, ξεκινώντας με την άμεση ασφάλειά της εν μέσω του σοκ από την πτώση της χώρας.
«Καθώς βλέπαμε πώς άλλαζαν τα καθημερινά πράγματα και πώς εξελίσσονταν τα γεγονότα, ο φόβος κορυφώθηκε για το τι επρόκειτο να συμβεί στην κοινωνία και τι επρόκειτο να συμβεί στις γυναίκες του Αφγανιστάν».
«Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τη χαρά ως μια μορφή αντίστασης»
Η επαρχία του Αφγανιστάν είναι ακόμα πιο σκοτεινή
Οι δύο γυναίκες ήθελαν να παρουσιάσουν μια διαφοροποιημένη άποψη της ζωής των Αφγανών γυναικών, όπως εξήγησαν.
Αντί για μια μονοδιάστατη άποψη της καταπίεσης, το «No Woman’s Land» έχει σκοπό να είναι μια μεγαλύτερη, βαθύτερη ματιά στις «άυλες απώλειες» μιας γενιάς γυναικών που έχουν χάσει την ελπίδα για το μέλλον, δήλωσε η Cornet.
Όπως δείχνει το έργο τους, οι επιπτώσεις ήταν πολύπλοκες.
«Χωρίς να υποβαθμίζω το πόσο τρομερή είναι η κατάσταση… υπάρχουν πολλά επίπεδα», εξήγησε η Cornet. «Είναι μια πολύ ετερογενής χώρα. Έτσι, αν πάτε στο νότο, στο βορρά, στο κέντρο, στη δύση, βλέπετε εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες».
Αν και η αφγανική κοινωνία είναι «βαθιά» πατριαρχική, πρόσθεσε η Cornet, επιτρέποντας στους Ταλιμπάν να «αναθέτουν τον έλεγχο των γυναικών» στους άνδρες των οικογενειών τους, το χάσμα μεταξύ πόλης και υπαίθρου μπορεί να είναι μεγάλο.
Πολλές γυναίκες δεν βίωσαν ποτέ την πρόοδο στην ισότητα που σημειώθηκε στα κέντρα των πόλεων τις τελευταίες δύο δεκαετίες, εξήγησαν.
Η ζωή των γυναικών του Αφγανιστάν υπό το άγριο βλέμμα των Ταλιμπάν
Εντάσεις στην ιδεολογία μεταξύ των Ταλιμπάν
Η Cornet σημείωσε ότι η κυριαρχία των Ταλιμπάν δεν είναι ομοιογενής, καθώς ορισμένα τμήματα της εξουσίας κάνουν τα στραβά μάτια αφήνοντας να λειτουργήσουν υπόγεια σχολεία που εξακολουθούν να εκπαιδεύουν κορίτσια μετά την έκτη τάξη -μια συνθήκη την οποία κατέγραψαν οι δύο γυναίκες ως μέρος της σειράς.
Οι εντάσεις στην ιδεολογία μεταξύ των Ταλιμπάν φτάνουν μέχρι την κορυφή, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των New York Times, με τον διαβόητο μαχητή και νυν εκτελούντα χρέη υπουργού Εσωτερικών Sirajuddin Haqqani να φέρεται να πιέζει κατ’ ιδίαν για την εκπαίδευση των νεαρών γυναικών σε αντίθεση με τις αποφάσεις του σκληροπυρηνικού επικεφαλής του κράτους, Sheikh Haibatullah Akhundzada.
Κατά τη διάρκεια των έξι μηνών, οι Hayeri και Cornet φωτογράφιζαν επανειλημμένα τα έφηβα κορίτσια τόσο στο παραπάνω πορτρέτο του πάρτι γενεθλίων, καθώς και τον ευρύτερο κύκλο των φίλων τους.
Τις συνάντησαν στα σπίτια τους και σε άλλες ιδιωτικές συγκεντρώσεις για γιορτές όπως γενέθλια και γάμους.
«Στη συγκεκριμένη περίπτωση, επρόκειτο για το πάρτι γενεθλίων ενός 16χρονου κοριτσιού», δήλωσε η Cornet. «Δεν είναι στη φωτογραφία, αλλά είχε ένα μεγάλο μαύρο και χρυσό, σούπερ δραματικό φόρεμα που της είχε φτιάξει η μαμά της».
Αν και η μουσική και ο χορός σε δημόσιο χώρο έχουν απαγορευτεί, τα κορίτσια στο πάρτι έπαιζαν μουσική από τα τηλέφωνά τους σε ένα μεγάλο ηχείο και χόρευαν όλες μαζί
Υπάρχω άρα αντιστέκομαι
Αν και η μουσική και ο χορός σε δημόσιο χώρο έχουν απαγορευτεί, τα κορίτσια στο πάρτι έπαιζαν μουσική από τα τηλέφωνά τους σε ένα μεγάλο ηχείο και χόρευαν όλες μαζί, όπως είπαν, ποζάροντας για τις εικόνες που δημοσιεύτηκαν στους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κάποια από τα κορίτσια συνεχίζουν να μοιράζονται εικόνες τους χωρίς καλύμματα μαλλιών, παίρνοντας κάθε φορά ρίσκο.
Στο πρόγραμμά τους, η Hayeri και η Cornet επέστρεφαν συνεχώς σε μικρές τελετουργίες ομορφιάς που συχνά θεωρούνται δεδομένες, όπως τα κορίτσια που πλέκουν η μία τα μαλλιά της άλλης ή κάνουν μακιγιάζ ή χένα, σε ένα κλίμα όπου αυτές οι πράξεις φορτίζονται έντονα με συμβολικά νοήματα.
«Η αντίσταση για τις Αφγανές γυναίκες δεν μπορεί να σημαίνει να βγαίνουν στο δρόμο και να διαμαρτύρονται, να είναι ειλικρινείς», δήλωσε η Hayeri. Αντίθετα, αντίσταση σημαίνει «να υπάρχουν, επειδή οι Ταλιμπάν προσπαθούν να τις εξαφανίσουν από τη δημόσια ζωή και να τους αφαιρέσουν την ταυτότητά τους».
Η Hayeri και η Cornet έχουν συναντηθεί με μερικά από τα ίδια κορίτσια σε διάφορες εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους, συμπεριλαμβανομένου αυτού του παλαιότερου πάρτι γενεθλίων τον Φεβρουάριο
Οι μικροθήλακες χαράς ως επανάσταση
Αν και το δίδυμο των γυναικών κατέγραψε πάρα πολλές δύσκολες πτυχές της αφγανικής κοινωνίας, από μητέρες που αγωνίζονται να θρέψουν τα παιδιά τους μέχρι οικογένειες που πλήττονται από τις αυτοκτονίες κοριτσιών που απομακρύνονται από το σχολείο, έψαξαν επίσης για «θύλακες χαράς», δήλωσε η Hayeri.
«Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τη χαρά ως μια μορφή αντίστασης. Είναι κάτι που τόσο η Melissa όσο και εγώ έχουμε εμμονή – όταν δεν υπάρχει ελπίδα, δεν υπάρχει απολύτως κανένα φως στην άκρη του τούνελ, πώς συνεχίζετε τη ζωή σας;».
*Με στοιχεία από cnn.com
Πηγή: in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου