Στο «Πρώτη μέρα στο Δημοτικό» η Άννα περνάει για πρώτη φορά το κατώφλι του μεγάλου σχολείου, ενώ ο αδερφός της ξέρει τι τον περιμένει, αφού θα ξεκινήσει τη Δευτέρα Δημοτικού. Εκείνος έχει ήδη δημιουργήσει τις παρέες του, γνωρίζει το περιβάλλον και τους δασκάλους, για εκείνη όμως όλα είναι πρωτόγνωρα. Μέσα από την ιστορία αυτή, η Άννα μαθαίνει να διαχειρίζεται νέες καταστάσεις και να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες που προκύπτουν, ενώ παράλληλα αρχιζει να σχηματίζει τον δικό της φιλικό κύκλο.
Στο «Η καινούρια δασκάλα κάνει πάσα» ο Νίκος και όλη του η τάξη περιμένουν με ανυπομονησία να δουν ποιος θα είναι ο δάσκαλος που θα τους αναλάβει φέτος. Ο Νίκος έχει πλέξει στο μυαλό του το ιδανικό για εκείνον σενάριο, έλα όμως που τα πράγματα εξελίσσονται εντελώς διαφορετικά. Τώρα, εκείνος είναι αυτός που θα πρέπει να διαχειριστεί μια νέα κατάσταση. Στο βιβλίο αυτό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η εικονογράφηση, καθώς μέσα από τα υπαινικτικά σχέδια, εξελίσσεται η ιστορία της τάξης και της νέας δασκάλας, στοιχείο πολύ σημαντικό, αφού το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τη σωματική αναπηρία και τη χρήση αναπηρικού αμαξιδίου.
Τέλος, στο τρίτο βιβλίο, με τίτλο «Οταν λές “Όχι”», η Γιώτα Χ. Διάκου μιλάει με αφορμή την πρώτη μεγάλη σχολική γιορτή, αυτή της επετείου του «Όχι», για τον σχολικό εκφοβισμό και τη δύναμη που έχει αυτή η μικρή λεξούλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται απλοποιημένα μεν, αλλά ως έχουν, ενώ προς το τέλος του βιβλίου υπάρχει και χρονολόγιο που βοηθάει πολύ στην κατανόηση του τι συνέβη την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Πέρα από τη θεματολογία της σειράς αυτή, η οποία μέσα στον μήνα θα εμπλουτιστεί και με δύο νέα βιβλία, τα «Εδώ Πολυτεχνειο!» και «Ο Τρομοφαγάνας», αξίζει να αναφερθούμε ξεχωριστά στο κείμενο και την εικονογράφηση. Τα κείμενα της Διάκου είναι τόσο όσο σε μέγεθος, ιδανικά για μεγαλόφωνες αναγνώσεις, αλλά κυρίως για τις πρώτες ανεξάρτητες αναγνώσεις. Τα θέματα που αγγίζει είναι κάτι που μπορεί να ενδιαφέρουν τα παιδιά για να τα διαβάσουν μόνα τους, στο σπίτι, με ή χωρις τους γονείς τους, είναι όμως ιδανικά και για μέσα στην τάξη, ως αναγνώσματα που μπορούν να συνδεθούν με τη σχολική καθημερινότητα, αφού αφορούν ακριβώς αυτό.
Τα κείμενα έχουν δημιουργούν ένα αίσθημα οικειότας, ενώ δε λείπει το χιούμορ και οι έξυπνοι διάλογοι, ενώ οι χαρακτήρες είναι τέτοιοι που οι μικροί σε ηλικία αναγνώστες μπορούν να εύκολα συνδεθούν. Από την άλλη, η παιδικότροπη εικονογράφηση λειτουργεί μεν διακοσμητικά, διανθίζοντας την εκάστοτε ιστορία, όμως υπάρχουν και περιπτώσεις όπου χωρίς αυτή η πλοκή δεν θα εξελισσόταν, ενώ σε άλλες περιπτώσεις βοηθάει στην κορύφωση της ιστορίας. Άλλοτε γεμάτες χρώμα, άλλοτε ασπρόμαυρες, οι εικόνες της Dewas, συμβάλλουν καθοριστικά τα βιβλία αυτά να φτάσουν εύκολα στα χέρια των παιδιών. Στις τελευταίες σελίδες και των τριών βιβλίων υπάρχουν δραστηριότητες που αφορούν την κάθε ιστορία και που μπορούν να τις κάνουν είτε μόνα τους τα παιδιά είτε ως πρότζεκτ μέσα στην τάξη.
Εν κατακλείδι, μιλάμε για τρία αξιολογότατα βιβλία, που από τα εξώφυλλά τους και μόνο κεντρίζουν το ενδιαφέρον των μικρών σε ηλικία αναγνωστών. Όσο, λοιπόν, περιμένουμε με ανυπομονησία και πολλή περιέργεια είναι η αλήθεια, τους δύο νέους τίτλους, ξαναδιαβάζουμε τα τρία πρώτα, για να μπούμε και στο πνεύμα των ημερών και στο άνοιγμα των σχολείων!
Η σειρά βιβλίων «Πάμε σχολείο με την Άννα και τον Νίκο» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βιβλιοσκόπιο.
Ζωή Κοσκινίδου
Πηγή: Κόκκινη Αλεπού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου