Η Ζωίτσα μας, το κουταβάκι που νόσησε από μόρβα και απέκτησε σοβαρή κινητική αναπηρία, ζει εδώ και πέντε χρόνια σε πανσιόν όπου λαμβάνει την καλύτερη δυνατή φροντίδα και τόνους αγάπης! Πιο δυνατή από ποτέ, έχει αρχίσει όχι μόνο να περπατάει με σταθερότητα, αλλά και να χώνει την μυτίτσα της παντού, αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο και μαλώνοντας όποιον πάει να της πάρει την αγαπημένη της θεσούλα!
Η Πηνελοπίτσα, η μονόφθαλμη ψιψινούλα μας που την βρήκαμε μπουκίτσα λίγο πριν την πρώτη καραντίνα, χουζουρεύει στην αγκαλιά της μαμάς της που δηλώνει τρελά ερωτευμένη με τον σίφουνά μας! Ο μικρός μπελάς που έκανε την πρώτη μας τηλεκπαίδευση πιο ενδιαφέρουσα και ευχάριστη πλέον χοροπηδάει στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή της.
Και η Χιονούλα; Εδώ, μαζί μας ακόμα. Αφού ξεπέρασε την πνευμονία που κόντεψε να την σκοτώσει, απολαμβάνει ξάπλες στο μαξιλαράκι της και εξαφανίζει κάτω από τα έπιπλα τα φλασάκια και τους στιλούς μας.
Όχι, σήμερα στο ΚΕΑ δεν θα κάνουμε κάτι ιδιαίτερο για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Δεν χρειάζεται. Οι μαθητές μας και εμείς τη γιορτάζουμε κάθε μέρα! Μαθαίνοντας να σεβόμαστε κάθε ζωούλα, όσο μικρή, «τσαλακωμένη» ή αδύναμη και αν είναι!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου