Ο μπαμπάς είχε υποσχεθεί στη Ελίζα να τη γράψει σε σχολή χορού. Μ' αυτή την υπόσχεση ξεκίνησε το σχολείο. Εκεί όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Γιατί η Ελίζα έβλεπε τα πάντα διαφορετικά από τα άλλα παιδιά.
"Τα γράμματα χορεύουν" είναι ένα βιβλίο που εξηγεί στα μικρά παιδιά τη δυσλεξία με απλό και κατανοητό τρόπο. Τόσο από το κείμενο, όσο και από την εικονογράφηση και τις επαναληπτικές δραστηριότητες στο τέλος του βιβλίου, οι μικροί αναγνώστες γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά της δυσλεξίας και βλέπουν πώς αισθάνεται κάποιος που έχει αυτές τις δυσκολίες.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά Α’ και Β’ Δημοτικού, αλλά σίγουρα μπορεί να διαβαστεί και από μεγαλύτερα (μαθητές και των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού). Είναι κατάλληλο τόσο για να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά χωρίς δυσλεξία απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κάποιοι συμμαθητές τους όσο και για να εξηγήσουμε στα ίδια τα παιδιά με δυσλεξία τι ακριβώς τους συμβαίνει και γιατί.
Ιδιαίτερα δυνατή είναι η εικόνα στη σελίδα 22, που δείχνει την μικρή πρωταγωνίστρια να κλαίει με φόντο μια σελίδα από το τετράδιό της όπου έχει προσπαθήσει – χωρίς επιτυχία- να γράψει λίγες σειρές. Η εικόνα αυτή μπορεί να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση μέσα στην τάξη.
Κάποια από τα δυνατά σημεία του βιβλίου είναι: ο μικρός βαθμός δυσκολίας του κειμένου – στοιχείο που το καθιστά προσιτό στα παιδιά με δυσλεξία- , η ρεαλιστική ιστορία που θα μπορούσε να είναι η ιστορία κάθε παιδιού με Μαθησιακές Δυσκολίες, η απουσία οποιασδήποτε προσπάθειας να εξωραϊστεί η κατάσταση –στο τέλος του βιβλίου η δυσλεξία δεν εξαφανίζεται ως εκ θαύματος, ούτε το κοριτσάκι ξεπερνάει όλες τις δυσκολίες αμέσως -, η παρουσίαση μιας προφανώς μονογονεϊκής οικογένειας – παρουσίαση μόνο του πατέρα- και η διάθεσή του να βοηθήσει την κόρη του στα μαθήματά της.
Μοναδικό «παράπτωμα» της συγγραφέα και της εικονογράφου, η αναφορά με αρνητικό τρόπο στην ειδική παιδαγωγό, που αντί να παρουσιάζεται ως σύμμαχος και βοηθός του παιδιού, εμφανίζεται σαν την κακιά μάγισσα των παραμυθιών (με μυτερή τεράστια μύτη).
Το βιβλίο περνάει το αισιόδοξο μήνυμα στα παιδιά με δυσλεξία ότι μπορούν να τα καταφέρουν αν προσπαθήσουν, χωρίς να τους δίνει πουθενά την ψεύτικη υπόσχεση ότι κάποια στιγμή «θα περάσει».
Συγγραφέας: Ρουσάκη Μαρία
Εικονογράφος: Σαμαρτζή Ίρις
Σειρά: ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΑΕΙ
Αρ. σελίδων: 40
Ημερομηνία Έκδοσης: 28/1/2010
Διαβάστε επίσης, τη συνέντευξη της Μαρίας Ρουσάκη στη Σάντρα Βούλγαρη (Καθημερινή)
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου