Το απόλυτο είδωλο ομορφιάς, που μεγάλωσε αμέτρητες γενιές κοριτσιών για πολλές δεκαετίες, απομυθοποιείται. Η Μπάρμπι δεν είναι πια τίποτα περισσότερο από μια κοινή θνητή...
Με τη βοήθεια του photoshop, ο μεξικανός γραφίστας Eddi Aguirre αλλάζει τη μορφή της διάσημης ξανθιάς κούκλας, σε μια κοινή θνητή με φακίδες, σακούλες κάτω από τα μάτια, φριζαρισμένα μαλλιά, λιπαρό δέρμα και κίτρινα δόντια με σιδεράκια. «Κανείς δεν είναι τέλειος», αναγράφεται κάτω από τη φωτογραφία της Μπάρμπι, στην οποία παρουσιάζεται για πρώτη φορά χωρίς ίχνος μακιγιάζ.
Από το 1959 που η Μπάρμπι πρωτοκυκλοφόρησε στην αγορά -με το στητό στήθος της, τα λαμπερά μαλλιά της και τα πανέμορφα χαρακτηριστικά της- έχει κατηγορηθεί ότι ενισχύει μια «κακή» εικόνα για το σώμα και την εμφάνιση γενικότερα στα νεαρά κορίτσια, έχοντας υποστεί πολλή αρνητική κριτική για τις τέλειες αναλογίες της.
Σήμερα, αυτή η ρεαλιστική εκδοχή της Μπάρμπι έχει προσελκύσει διάφορες κριτικές, τόσο θετικές όσο και αρνητικές. Πολλές ήταν οι γυναίκες που σχολίασαν σχετικά: «Μακάρι να μου την είχαν δείξει όταν ήμουν ακόμα παιδί… Πάντα πίστευα ότι η Μπάρμπι ήταν τόσο τέλεια. Ίσως να ένιωθα πολύ καλύτερα χωρίς μακιγιάζ στη ζωή μου, αν την είχα δει έτσι παλαιότερα», «Πραγματικά, την προτιμώ με αυτή την πιο ‘φυσική’ της εμφάνιση», «Μια κούκλα με τόσο αρρωστημένο λουκ σαν να έχει χανγκόβερ; Ποιο παιδί θα την ήθελε;», «Δεν ήξερα ότι η ‘φυσική ομορφιά’ θυμίζει πώς είναι κάποιος όταν έχει ξενυχτήσει όλο το βράδυ καπνίζοντας και πίνοντας ακατάπαυστα», «Νομίζω πως ο Κεν (ο σύντροφος της Μπάρμπι), βλέποντάς την, θα το έβαζε στα πόδια από την τρομάρα του», «Δεν καταλαβαίνω πού είναι το κακό στο να εξυμνούμε και να θαυμάζουμε την ομορφιά, ακόμα κι αν πρόκειται για μια κούκλα. Γιατί έχουμε ανάγκη να καταστρέψουμε κάτι που αποτελούσε το είδωλο πολλών γενιών; Επειδή μερικοί άνθρωποι νιώθουν ανεπαρκείς κάνοντας τη σύγκριση; Σταματήστε να γίνεστε ανταγωνιστικοί και να κατηγορείτε μια κούκλα».
Η Fran Walfish, αμερικανίδα οικογενειακή σύμβουλος με ειδίκευση στα παιδιά, λέει: «Είναι στη φύση των ανθρώπων να δημιουργούν είδωλα, για να μπορούν μετά να τα καταρρίψουν. Εξιδανικεύουμε δημόσιες φιγούρες επειδή θέλουμε να μοιάσουμε σε κάποιον, αλλά θέτουμε συχνά τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Κι όταν αυτά τα είδωλα αναπόφευκτα κάνουν τη λάθος κίνηση, νιώθουμε απογοήτευση και θυμό που οι ελπίδες μας πήγαν στο βρόντο». Και προσθέτει: «Η Μπάρμπι με το αξιοζήλευτο παρουσιαστικό είναι τόσο ίδια με όλα αυτά τα κορίτσια που επισκέπτονται το ιατρείο μου. Ίσως αυτή η ‘νέα’ εκδοχή της μας βγει σε καλό τελικά!».
Ποια είναι η δική σας γνώμη για αυτή την κατά τα άλλα «φυσική» εικόνα της θρυλικής Μπάρμπι; Συμφωνείτε με αυτό το εγχείρημα της απομυθοποίησης ενός ειδώλου δεκαετιών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου