Σπουδαία λέξη, πραγματικά, η συγνώμη!
Της Ελένης Μπετεινάκη
Αλήθεια εσείς ζητάτε συγγνώμη; Από ενοχή, επειδή φοβάστε ή επειδή καταλαβαίνετε πως στεναχωρήσατε κάποιον; Σπουδαία λέξη, πραγματικά! Κάποιοι την ξεχνάνε ή δυσκολεύονται να την πουν. Κάποιοι άλλοι την χρησιμοποιούν λανθασμένα και ορισμένοι δεν σταματούν να απολογούνται ακόμα και για …το τίποτα. Για να δούμε στα δυο επόμενα βιβλία ποια πρέπει να είναι η χρήση της και η σωστή της διάσταση…
Το τερατάκι του Μίλο, Τομ Πέρσιβαλ, εκδ. Ψυχογιός*
Ο Μίλο είναι ένα μικρό αγόρι που ζει σε ένα όμορφο σπίτι σε μια γειτονιά που αγαπά πολύ. Δίπλα του, ακριβώς, κατοικούσε κι ο καλύτερός του φίλος, ο Τζέϊ. Μια μέρα στη απέναντι πλευρά του δρόμου μετακόμισε μια οικογένεια που είχαν ένα κορίτσι με κατακόκκινα μαλλιά στην ηλικία περίπου των δύο μικρών αγοριών.
Και τότε συνέβησαν όλα! Το απόγευμα όταν ο Μίλο αναζήτησε τον Τζέϊ ανακάλυψε πως εκείνος έπαιζε στην αυλή του παλιού σπιτιού με το καινούργιο κορίτσι, τη Σούζυ, και δεν του το είχε καθόλου αναφέρει. Ένα περίεργο συναίσθημα τρύπωσε στην κοιλιά του Μίλο….
Και από την επόμενη μέρα έχανε συνεχώς τον φίλο του και πάντα ήταν παρέα με τη Σούζυ…
Και το συναίσθημα μεγάλωνε και μια μέρα εμφανίστηκε σαν πρασινομάτικο τέρας με σάρκα και οστά, ακριβώς δίπλα του. Κι ας το έβλεπε μόνο αυτός. Ήταν πάντα εκεί! Κι αρχίσαν οι κουβέντες οι παράξενες που τον έκαναν, τον Μίλο, να νιώθει χάλια. Κι όλο χειροτέρευε αυτό κι ο Μίλο έμενε όλο και πιο μόνος…
Και τότε μια άλλη μέρα, καλύτερη αυτή, Το κορίτσι με τα κατακόκκινα μαλλιά, η Σούζυ, πλησίασε τον Μίλο και του είπε πως έλλειπε πολύ η συντροφιά του στον Τζέϊ…
Και όσο κι αν προσπάθησε το πρασινομάτικο τέρας να τον επηρεάσει και να τον μεταπείσει για τα «ψέματα» της Σούζυ ο Μίλο δεν οπισθοχωρούσε. Το τέρας άρχισε να χάνει τη δύναμή του, να μικραίνει συνεχώς ώσπου χάθηκε εντελώς…
Κι ήρθαν οι Συγνώμες και τα χαμόγελα. Κι έφυγε η μοναξιά κι η ζήλεια και όλοι ήταν πια ΜΑΖΙ και φίλοι αχώριστοι κι οι τρεις!
Άλλο ένα υπέροχο βιβλία από ένα μαέστρο στις ιστορίες των συναισθημάτων τον Tom Percival και σε εικονογραφήσεις με ψυχή και ζωντάνια περισσή!
Ένα βιβλίο γεμάτο έντονα συναισθήματα που συναντάμε όλοι μας σε μικρές ηλικίες γνωρίζοντας πόσο δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί ένα παιδί. Η ζήλεια, ως γνωστόν, είναι ένα συναίσθημα που δημιουργεί ανασφάλειες, κόπωση, αρνητική ενέργεια και λαθεμένες σκέψεις. Ο Tom Percival υιοθετώντας σαν ήρωα του το πράσινο τερατάκι μας δείχνει ακριβώς το «δρόμο» της συναισθηματικής κατάστασης του παιδιού. Την ίδια στιγμή παρουσιάζει τη λύση για απαλοιφή της αρνητικής ενέργειας και την μετατροπή της σε θετική και ώριμη σκέψη.
Ένα βιβλίο για την δυνατή φιλία, την ενθάρρυνση και φυσικά τις επιπτώσεις της ζήλειας.
Υπέροχη εικονογράφηση, ζωντανή και ιδιαίτερα καλαίσθητη που αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το κείμενο.
Τα Mεγάλα Πολύχρωμα Συναισθήματα, η σειρα των εκδόσεων Ψυχογιός αποκτούν ένα ακόμα σπουδαίο βιβλίο από τον πολυαγαπημένο Tom Percival.
Δείτε τα εδώ όλα: https://www.cretalive.gr/politismos/ta-megala-polyhroma-synaisthimata-sta-paramythia-toy-sabbatoy
Και αναζητήστε το συγκεκριμένο στα βιβλιοπωλεία ή διαβάζοντας ένα μικρό απόσπασμα εδώ : https://www.psichogios.gr/el/to-terataki-toy-milo.html
Πόσα συγγνώμη ακόμη, Περιστέρι; Wendy Meddour,(μεταφ: Αντώνης Παπαθεοδούλου) εικ: Carmen Saldana, εκδ. Ίκαρος**
Η Πέγκι είναι ένα καλότροπο περιστέρι. Όπου κι αν πάει όπου κι αν σταθεί την διώχνουν κι εκείνη νομίζοντάς πως ενοχλεί ή έχει πάρει τη θέση κάποιου, ζητάει πολύ ευγενικά : «Συγνώμη».
Στη στάση, στο πεζοδρόμιο, στο παγκάκι…Ίσαμε τη στιγμή που ένας μεγάλος άσπρος γλάρος, ο Τζόαν, την πλησίασε και την συμβούλεψε να σταματήσει να λέει συνεχώς συγνώμες ενώ δεν έχει κάνει τίποτα παράξενο ή κακό… Μια άλλη οπτική γωνία παρουσιάζεται στην Πέγκι με τα μάτια και τα συναισθήματα του Τζόαν που της εξηγούν πως οι άλλοι της φέρονται άσχημα γιατί την διώχνουν, την σπρώχνουν, και έχουν αγενή συμπεριφορά. Της εξηγεί πως πρέπει να σταματήσει να απολογείται για όλα και να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Επιτέλους η Πέγκι έχει βρει έναν φύλακα άγγελο που την προτρέπει να διεκδικήσει το δίκιο της. Από την άλλη μέρα, όλα άλλαξαν… Εναντιωνόταν σε όποιον της μιλούσε με άσχημο τρόπο ή προσπαθούσε να την κάνει να φύγει από κάπου. Η Πέγκι έγινε αγνώριστη και τα δυο πουλιά μάλλον πια αχώριστοι φίλοι!
Ένα βιβλίο της Weddy Meddour για το επαναλαμβανόμενο bulling ή εκφοβισμό στη δική μας γλώσσα, που αναπαριστά καταστάσεις σχεδόν καθημερινότητας και τρόπους υπεράσπισης εαυτού. Το να υποτιμά κάποιος τον εαυτό και να βρίσκεται πάντα σε θέση υποδεέστερη της αξίας του καταφέρνει να έχει μόνο ενοχές και ανασφαλείς συμπεριφορές. Είναι δικαίωμα όλων η ενδυνάμωση και υπεράσπιση του εαυτού μας, καθώς και η εξάλειψη κάθε μορφής βίας, στην συγκεκριμένη περίπτωση της λεκτικής.
Ενθάρρυνση χρειάζεται το κάθε «θύμα». Παρότρυνση να ανυψωθεί η αυτοπεποίθηση του καθενός. Να καταλάβει πως να σταματήσει ανάρμοστες συμπεριφορές και να διεκδικήσει ό, τι του ανήκει. Φίλους χρειαζόμαστε όλοι που θα μας βοηθούν, θα μας καθοδηγούν, θα μάς αγαπούν και θα μάς παροτρύνουν να μην εγκαταλείπουμε κάθε μας προσπάθεια για καλυτέρευση της προσωπικότητάς μας. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας υποτιμήσει ούτε όμως κι εμείς να παραμείνουμε με το στόμα μας κλειστό στα άσχημα και παράλογα.
«Τολμώ» είναι η δυνατή λέξη και «απαγορεύω» την κακομεταχείριση.
Δυνατό βιβλίο, υπέροχες συμβουλές και ενθάρρυνση για τόνωση της προσωπικότητας.
Για τις συγνώμες που πρέπει ή δεν πρέπει να λέμε. Για τα δύσκολα που μας εγκλωβίζουν και τα θετικά που μας κάνουν να νιώθουμε δυνατοί και πιο ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Για τη φιλία και την εκτίμηση στους άλλους και στον εαυτό μας πρωτύτερα.
Αναζητήστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία ή διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα εδώ: https://ikarosbooks.gr/1085-posa-syggnomi-akomi-peristeri.html
Πηγή: cretalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου