“Υπήρξε άραγε κανείς που πρόσεξε την απουσία μας; Υπήρξε άραγε κανείς που να αναρωτήθηκε: Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες; Εύχομαι να υπήρξε. Γιατί τη μια μπορεί να είναι οι νυχτερίδες που λιγοστεύουν, την άλλη ένα λουλούδι που χάνεται, την παράλλη ένα πουλί που εξαφανίζεται, κι έτσι, χωρίς να το καταλάβει κανείς, έρχεται μια μέρα που ο κόσμος γίνεται φτωχότερος”.
Πώς μπορεί μια ξέγνοιαστη ζωή να μετατραπεί σε εφιάλτη μέσα σε λίγους μήνες; Τρεις νυχτεριδούλες που λατρεύουν το καλό φαγητό και τις εξερευνήσεις αρχίζουν να παρατηρούν ότι κάθε μέρα η αποικία τους μικραίνει. Μα πού πάνε οι νυχτερίδες; Πού χάνονται; Έχοντας ένα κακό προαίσθημα και έτοιμες να βρουν λύση στο ερώτημα που τις βασανίζει (και απειλεί την ύπαρξή τους), οι πρωταγωνιστές του βιβλίου ανακαλύπτουν την τραγική αλήθεια: ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει πεθάνει από δηλητηρίαση από εντομοκτόνα. Η ζωή πλέον στην αγροικία δεν είναι ασφαλής και η άμεση μετακόμιση είναι επιτακτική αν θέλουν να επιβιώσουν.
Μια περιπέτεια με πρωταγωνιστές πλάσματα που μέχρι σήμερα μόνο αρνητικές σκέψεις, φόβο και δεισιδαιμονίες είχαν συνδεθεί. Μέσα από τη γραφή της Σύρμως Μιχαήλ μέσα σε 94 σελίδες, με τον πιο φυσικό τρόπο, αλλάζει τελείως ο τρόπος που τα παιδιά (και οι μεγάλοι) αντιμετωπίζουν τον κόσμο.
Τρεις νυχτεριδούλες έτοιμες για περιπέτεια μας ξεναγούν στον εφιάλτη της απώλειας της βιοποικιλότητας. Χωρίς διδακτικό ύφος, μέσα από τις σκέψεις, τους φόβους και τα συμπεράσματα των τριών φίλων, ανοίγεται μπροστά μας ένας άλλος κόσμος, όπου όλα τα πλάσματα είναι πολύτιμα, γιατί “κάθε ζωή από μόνη της έχει αξία”. Φέρνοντας στο προσκήνιο μια οικολογική σκέψη ποθ δεν χωρίζει τα ζωντανά όντα σε άσχημα και όμορφα, άχρηστα και χρήσιμα, αλλά παλεύει για την αναγνώριση όλων των μορφών ζωής πάνω σε έναν πλανήτη που δεν μας ανήκει, αλλά τον καταστρέφουμε με την υπεροψία μας καθημερινά.
Πολλά βιβλία έχουν κυκλοφορήσει για την οικολογική ευαισθητηποίηση της νέας γενιάς. Τα περισσότερα, ωστόσο, εστιάζουν στην οικολογική καταστροφή, «περνώντας» γρήγορα και επιφανειακά το θέμα της απώλειας της βιοποικιλότητας και της εξαφάνισης συγκεκριμένων ειδών. Το βιβλίο «Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες;» δεν πρέπει να λείπει από καμία σχολική και παιδική βιβλιοθήκη, ενώ θα χαρούμε πολύ να το δούμε σαν audiobook για τους αδύναμους αναγνώστες και τα παιδιά με τύφλωση.
Μα πού πήγαν οι νυχτερίδες;
Εικονογράφος: Ίρις Σαμαρτζή
Σελίδες: 104
Ημερομηνία έκδοσης: 20/02/2012
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου