Οταν διαβάζουμε, δεν γαβγίζουμε

Ο Τζέιμι διαλέγει ένα βιβλίο από τα ράφια του γραφείου του, κάθεται ήσυχα στην καρέκλα του και αρχίζει να διαβάζει δυνατά στους γονείς του. Δεν κουνάει νευρικά τα πόδια του, δεν γλιστράει από το κάθισμά του, δεν χαζεύει έξω από το παράθυρο ούτε αφαιρείται με τον παραμικρό θόρυβο ή με ό,τι κινείται. Απλώς διαβάζει. Αργά και καθαρά. Ο Τζέιμι είναι 8 ετών και δεν αποτελεί τον κανόνα. Πολλοί γονείς θα αναρωτηθούν, γιατί εκείνο και όχι το δικό μας παιδί; Η απάντηση - ίσως - βρίσκεται στη συνέχεια της ιστορίας. Πολύ προτού αρχίσει να διαβάζει στη μαμά και στον μπαμπά, ο Τζέιμι διάβασε κάμποσες φορές στον Τέντι, ένα γκόλντεν ριτρίβερ που εκπαιδεύτηκε από μικρό ώστε να γίνει «σκύλος ανάγνωσης». Ενας καλός ακροατής δηλαδή, που σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλον ενήλικα δεν τον διακόπτει, δεν τον αγχώνει και δεν τον κρίνει για τις επιδόσεις του.
Οσο ο μικρός Βρετανός συνεχίζει την προσπάθεια ο Τέντι κάθεται δίπλα του. Το παιδί τον χαϊδεύει και, πού και πού, εάν συναντήσει μια δύσκολη λέξη πιάνει μαλακά την ουρά του. Ο σκύλος, από την πλευρά του, γέρνει ελαφρώς το κεφάλι του σε συγκεκριμένα σημεία της ανάγνωσης, την οποία παρακολουθεί με προσήλωση.
«Ακούγεται τρελό, μπορώ να επιβεβαιώσω όμως ότι λειτουργεί», τονίζει στους βρετανικούς «Τάιμς» ο Τζο Χάσεϊ, υποδιευθυντής στο ιδιωτικό δημοτικό σχολείο Fairchildes, στο Σάρεϊ, όπου η συγκεκριμένη παιδαγωγική μέθοδος εφαρμόζεται έναν χρόνο τώρα. «Ολα τα παιδιά που διαβάζουν στον Τέντι έχουν σημειώσει απίστευτη πρόοδο», προσθέτει.
Μετά τα θεαματικά αποτελέσματα παρόμοιων μεθόδων σε σχολεία των ΗΠΑ, περίπου 100 δημοτικά σχολεία στη Βρετανία έχουν υιοθετήσει σήμερα σκύλους ανάγνωσης. Ορισμένα σχολεία, όπως το Fairchildes, εφαρμόζουν τη νέα τεχνική αποκλειστικά σε μαθητές που παρουσιάζουν πρόβλημα στην ανάγνωση - κυρίως αγόρια. Σε άλλα πάλι χρησιμοποιείται καθολικά, με απώτερο στόχο τη διεύρυνση της σκέψης των παιδιών. Οι βρετανοί εκπαιδευτικοί έχουν έναν παραπάνω λόγο να ελπίζουν στη συγκεκριμένη μέθοδο: τη φετινή έκθεση του επικεφαλής σχολικού επιθεωρητή, βάσει της οποίας το επίπεδο ανάγνωσης και γραφής δεν έχει σημειώσει καμία βελτίωση από το 2005. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ένα στα πέντε παιδιά στη Βρετανία ολοκληρώνει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση με σοβαρά προβλήματα στην ανάγνωση. Το φαινόμενο ωστόσο δεν αγγίζει μόνο τη Βρετανία, αλλά σχεδόν το σύνολο της Ευρώπης, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης: σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ, που διενεργήθηκε πριν από ενάμιση χρόνο, το 21% των ελλήνων μαθητών (επίσης ένας στους πέντε) αντιμετωπίζει προβλήματα στην ανάγνωση, στα μαθηματικά και στις φυσικές επιστήμες. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, είναι κατά μέσο όρο 19,6%.
«Δεν μάς είχε περάσει ποτέ από το μυαλό κάτι τέτοιο και θεωρήσαμε ότι άξιζε τον κόπο να το δοκιμάσουμε σε μαθητές στους οποίους άλλες μέθοδοι - όπως η ενισχυτική διδασκαλία - δεν είχαν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα», υποστηρίζει ο Χάσεϊ. Τα παιδιά που συμμετέχουν στο πρόγραμμα διαβάζουν στον Τέντι μία φορά την εβδομάδα, για 15 λεπτά το καθένα ξεχωριστά. Μαζί τους βρίσκονται πάντα ο ιδιοκτήτης του σκύλου και ένας δάσκαλος.
Γιατί όμως στη συγκεκριμένη μέθοδο δεν χρησιμοποιούνται γάτες ή άλλα κατοικίδια με τα οποία τα παιδιά είναι επίσης εξοικειωμένα; Η απάντηση είναι λίγο-πολύ γνωστή: οι σκύλοι είναι ζώα αγέλης που έχουν ανάγκη να είναι με ανθρώπους, αγαπούν τα παιδιά και εκπαιδεύονται εύκολα.

Φροντιστήριο
Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και στο σπίτι, εφόσον ο κατοικίδιος σκύλος είναι υπάκουος και αρκετά υπομονετικός

 

Πηγή: Νέα