Χάρτινη ηρωίδα, δημιούργημα του διακεκριμένου αργεντίνου κομίστα Κίνο (Quino). Οι ιστορίες της συνδυάζουν το χιούμορ και το κοινωνικό σχόλιο.
Η Μαφάλντα -Ματθίλδη στα ελληνικά- είναι ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, με αντίληψη ενηλίκου. Είναι πολιτικοποιημένη και ανήκει στην αριστερά. Ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, την παγκόσμια ειρήνη και επαναστατεί για όλα τα στραβά που βλέπει γύρω της. Είναι πανέξυπνη, ευγενική, περίεργη και αμετανόητα απαισιόδοξη. Αγαπά την οικογένειά της, αλλά μισεί τη σούπα. Λατρεύει τους Beatles και θέλει να γίνει διερμηνέας στον ΟΗΕ, όταν μεγαλώσει.
Το περιβάλλον που ζει και κινείται η ηρωίδα το αποτελούν οι γονείς της -δύο φυσιολογικοί και συνηθισμένοι άνθρωποι- ο αδελφός της Γκίγιε, που λατρεύει τη σούπα και μια ομάδα φίλων τους: ο ονειροπόλος Φελίπε, ο φιλοχρήματος Μανολίτο, η υπολογίστρια Σουζανίτα, ο καλοκάγαθος Μιγκελίτο και η κοντούλα Λιμπερτάδ (Ελευθερία), έμμεσο σχόλιο του Κίνο για την πολιτική κατάσταση στην Αργεντινή τη δεκαετία του '60 (αυταρχικό καθεστώς Περόν, Χούντα Βιδέλα).
Ο χαρακτήρας της Μαφάλντα πλάστηκε από τον Κίνο το 1962 για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού κόμικς. Το όνομά της το δανείστηκε από ένα διήγημα του συμπατριώτη του συγγραφέα, Νταβίντ Βίνιας (Dar la Cara, 1962). Το σχέδιο, όμως, ναυάγησε.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Κίνο ξαναθυμήθηκε τη Μαφάλντα και τη μετέτρεψε σε ηρωίδα ενός κόμικ, που άρχισε να δημοσιεύεται από τις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Primera Plan» του φίλου του εκδότη Χουλιάν Ντελγάδο. Η σειρά άλλαξε πολλές φορές εκδοτικό μέσο και ολοκλήρωσε τον κύκλο της το 1973.
Στο διάστημα αυτό η ανθρωπότητα βίωσε την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου (Πόλεμος του Βιετνάμ κλπ), ενώ η επιστροφή του Περόν στην εξουσία και η Χούντα του στρατηγού Βιδέλα σηματοδότησαν τις εξελίξεις στην Αργεντινή. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν άφησε ανεπηρέαστη τη Μαφάλντα.
Μετά το 1973, η Μαφάλντα εμφανίσθηκε κάποιες φορές σε ιστορίες του Κίνο, κυρίως για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τρία χρόνια αργότερα πόζαρε σε αφίσα της UNICEF, για τη Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Η Μαφάλντα πέρασε και στην κινούμενη εικόνα, παρά την αντίδραση του δημιουργού της. Το 1972 ο αργεντινός σκηνοθέτης Ντάριο Μάγιο και το 1993 κουβανός συνάδελφός του Χουάν Παδρόν μετέφεραν τις ιστορίες της στη μικρή οθόνη. Το 1982 η Μαφάλντα έκανε την κινηματογραφική της εμφάνιση στην ταινία που σκηνοθέτησε ο αργεντινός Κάρλος Μάρκες.
Η Μαφάλντα ήταν και είναι ακόμη δημοφιλής στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στη Βόρεια Αμερική δεν γνώρισε ανάλογη επιτυχία, επειδή εκεί βασίλευε ο Τσάρλι Μπράουν των Peanuts, ένα ήρωας με ομοιότητες, αλλά χωρίς το πολιτικό υπόβαθρο της Μαφάλντα. Στα ελληνικά, οι ιστορίες της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μέδουσα.
Η Μαφάλντα -Ματθίλδη στα ελληνικά- είναι ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, με αντίληψη ενηλίκου. Είναι πολιτικοποιημένη και ανήκει στην αριστερά. Ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, την παγκόσμια ειρήνη και επαναστατεί για όλα τα στραβά που βλέπει γύρω της. Είναι πανέξυπνη, ευγενική, περίεργη και αμετανόητα απαισιόδοξη. Αγαπά την οικογένειά της, αλλά μισεί τη σούπα. Λατρεύει τους Beatles και θέλει να γίνει διερμηνέας στον ΟΗΕ, όταν μεγαλώσει.
Το περιβάλλον που ζει και κινείται η ηρωίδα το αποτελούν οι γονείς της -δύο φυσιολογικοί και συνηθισμένοι άνθρωποι- ο αδελφός της Γκίγιε, που λατρεύει τη σούπα και μια ομάδα φίλων τους: ο ονειροπόλος Φελίπε, ο φιλοχρήματος Μανολίτο, η υπολογίστρια Σουζανίτα, ο καλοκάγαθος Μιγκελίτο και η κοντούλα Λιμπερτάδ (Ελευθερία), έμμεσο σχόλιο του Κίνο για την πολιτική κατάσταση στην Αργεντινή τη δεκαετία του '60 (αυταρχικό καθεστώς Περόν, Χούντα Βιδέλα).
Ο χαρακτήρας της Μαφάλντα πλάστηκε από τον Κίνο το 1962 για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού κόμικς. Το όνομά της το δανείστηκε από ένα διήγημα του συμπατριώτη του συγγραφέα, Νταβίντ Βίνιας (Dar la Cara, 1962). Το σχέδιο, όμως, ναυάγησε.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Κίνο ξαναθυμήθηκε τη Μαφάλντα και τη μετέτρεψε σε ηρωίδα ενός κόμικ, που άρχισε να δημοσιεύεται από τις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Primera Plan» του φίλου του εκδότη Χουλιάν Ντελγάδο. Η σειρά άλλαξε πολλές φορές εκδοτικό μέσο και ολοκλήρωσε τον κύκλο της το 1973.
Στο διάστημα αυτό η ανθρωπότητα βίωσε την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου (Πόλεμος του Βιετνάμ κλπ), ενώ η επιστροφή του Περόν στην εξουσία και η Χούντα του στρατηγού Βιδέλα σηματοδότησαν τις εξελίξεις στην Αργεντινή. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν άφησε ανεπηρέαστη τη Μαφάλντα.
Μετά το 1973, η Μαφάλντα εμφανίσθηκε κάποιες φορές σε ιστορίες του Κίνο, κυρίως για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τρία χρόνια αργότερα πόζαρε σε αφίσα της UNICEF, για τη Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Η Μαφάλντα πέρασε και στην κινούμενη εικόνα, παρά την αντίδραση του δημιουργού της. Το 1972 ο αργεντινός σκηνοθέτης Ντάριο Μάγιο και το 1993 κουβανός συνάδελφός του Χουάν Παδρόν μετέφεραν τις ιστορίες της στη μικρή οθόνη. Το 1982 η Μαφάλντα έκανε την κινηματογραφική της εμφάνιση στην ταινία που σκηνοθέτησε ο αργεντινός Κάρλος Μάρκες.
Η Μαφάλντα ήταν και είναι ακόμη δημοφιλής στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στη Βόρεια Αμερική δεν γνώρισε ανάλογη επιτυχία, επειδή εκεί βασίλευε ο Τσάρλι Μπράουν των Peanuts, ένα ήρωας με ομοιότητες, αλλά χωρίς το πολιτικό υπόβαθρο της Μαφάλντα. Στα ελληνικά, οι ιστορίες της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μέδουσα.
Πηγή: Σαν σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου