Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά μπορεί να δυσκολεύονται να θυμηθούν απέξω γινόμενα προπαίδειας, αθροίσματα και διαφορές (πχ 3Χ7= , 4+7= , 11– 3= ) ακόμα και όταν θεωρείτε ότι όλα αυτά έχουν γίνει κτήμα των παιδιών της συγκεκριμένης τάξης (πχ στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού). Αφήστε το παιδί να χρησιμοποιεί «κολπάκια» (στρατηγικές) για να ξεπερνά αυτές τις δυσκολίες του πχ δάχτυλα, μετατροπή γινομένων σε αθροίσματα κοκ. Πολλοί εκπαιδευτικοί «απαγορεύουν» την χρήση δαχτύλων μετά την Γ΄ Δημοτικού. Ωστόσο, τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να τα μάθουν. Η χρήση δαχτύλων ή άλλων στρατηγικών δεν σημαίνει φυσικά ότι το παιδί δεν θα δουλεύει προκειμένου να περάσει στο επόμενο στάδιο (πχ μαθαίνοντας απέξω και ανακατεμένα τις προπαίδειες των αριθμών). Απλά θα του επιτρέψουν να παρακολουθεί κανονικά την ύλη μέχρι να φτάσει σε σημείο να μην χρειάζεται πια αυτή την στρατηγική. Συνήθως τα παιδιά όταν είναι έτοιμα εγκαταλείπουν από μόνα τους προηγούμενες απλούστερες στρατηγικές (πχ δάχτυλα).
- Προσπαθήστε να εντοπίζετε τα σημεία που δυσκολεύουν το παιδί και να κατανοείτε τις αιτίες πίσω από αυτές τις δυσκολίες. Βοηθήστε το να καλύψει τα κενά του στις προαπαιτούμενες γνώσεις, να κατανοήσει σε βάθος τις έννοιες και να υιοθετήσει τις κατάλληλες για εκείνο στρατηγικές προκειμένου να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σχολείου και της καθημερινής ζωής.
- Δώστε αρκετό χρόνο στο παιδί. Σηκώνετέ το στην αρχή του μαθήματος, όταν υπάρχει πολύς χρόνος, έτσι ώστε να το αφήνετε να δουλέψει άνετα με τον ρυθμό και τον τρόπο που του ταιριάζει. Αποφύγετε να του ζητάτε να κάνει πιο γρήγορα ή να μιλάτε διακόπτοντας την σκέψη του (πχ αν καθυστερεί να βρει πόσες φορές χωράει το 7 στο 60, ενδέχεται να λέει από μέσα του την προπαίδεια του 7 και κάθε φορά που μιλάτε να πρέπει να την πει ξανά από την αρχή). Η καθοδήγηση που μπορείτε να του προσφέρετε θα πρέπει να δίνεται την σωστή στιγμή και να είναι η κατάλληλη. Δηλαδή θα πρέπει να το ωθείτε σε στρατηγικές που να ταιριάζουν στο γνωστικό του στυλ και τις δυνατότητές του, Το να λέτε το πρώτο κομμάτι της λέξης της απάντησης και να ζητάτε από το παιδί να την συμπληρώσει (μαντεύοντας ουσιαστικά) δεν είναι βοήθεια (πχ «πόσες φορές χωράει το 8 στο 56; … Εφ…»).
- Βάλτε προβλήματα και ασκήσεις που να έχουν νόημα για το παιδί (να συνδέονται άμεσα με την καθημερινότητά του) για να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και καλύτερη κατανόηση.
- Παρουσιάστε με πιο «χειροπιαστό» τρόπο τα προβλήματα (πχ χρησιμοποιώντας μικρότερους αριθμούς και αντικείμενα ή ζωγραφίζοντας την λύση) για να καταλάβει το παιδί τι πράξη πρέπει να κάνει.
- Βοηθήστε το παιδί να «αυτοματοποιήσει» γινόμενα, αθροίσματα, διαφορές με τη βοήθεια καρτών (flash cards) και πολλή πολλή εξάσκηση.
- Κάντε πολλές σύντομες επαναλήψεις συχνά για να μην ξεχνάει όσα έμαθε.
- Φροντίστε διακριτικά να μην του πέφτουν «δύσκολες» ασκήσεις σε αντικείμενα/ έννοιες που δυσκολεύεται. Είναι σημαντικό στην αρχή να κάνει ασκήσεις τις οποίες μπορεί να ολοκληρώνει μόνο του. Όταν αποκτήσει αυτοπεποίθηση, μπορούμε να αρχίσουμε να του βάζουμε ασκήσεις που θέλουν λίγο περισσότερη προσπάθεια, αλλά βρίσκονται μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, με λίγη καθοδήγηση από τον/ την εκπαιδευτικό.
- Αν κάποια άσκηση είναι πολύ δύσκολη και όχι τόσο σημαντική για το παιδί την παρούσα χρονική στιγμή, μην επιμένετε να την μάθει ή να την κάνει στο σπίτι. Σε κάθε μάθημα υπάρχουν πολύ σημαντικές ασκήσεις που είναι απαραίτητο να κατανοεί πραγματικά το παιδί. Σε αυτές τις ασκήσεις πρέπει να δίνετε έμφαση.
- Φροντίστε να γράφετε καθαρά και οργανωμένα στον πίνακα, σβήνοντας τις ασκήσεις που έχουν ολοκληρωθεί προκειμένου να μην διασπάται η προσοχή του παιδιού και να μπορεί να εστιάσει σε αυτό που κάνετε κάθε φορά. Καθαρά, οργανωμένα, χωρίς ζωγραφιές και μη πυκνογραμμένα θα πρέπει να είναι και τα φυλλάδια που δίνονται.
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου