Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τρελή κι αδέσποτα : Κοίτα, ο Φίφης

Αν και είναι άσχετο με τη θεματολογία που σας έχουμε συνηθίσει (μην ανησυχείτε, τα χριστουγεννιάτικα τώρα αρχίζουν!), το διαβάσαμε και με δάκρυα στα μάτια (από τα γέλια) είπαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Προσοχή στον Φίφη σας...

Καθημερινές ιστορίες τρέλας απο τους αδέσποτους φίλους μας. 
Είμαι μαζί με την κολλητή μου στο αυτοκίνητο της, κάπου στο κέντρο της μικρής μας πόλης και έχουμε κατέβει παρέα για να πληρώσουμε λογαριασμούς και να κάνουμε κάποιες δουλίτσες.

Εκεί που πηγαίνουμε μια χαρά κι ωραία, ξαφνικά της φωνάζω "Σταμάτα!".
Η κολλητή κοκαλώνει το όχημα, με έκδηλη την απορία στο πρόσωπο και προσπαθεί να συνειδητοποιήσει το λόγο που την έβαλα να σταματήσει στη μέση του δρόμου.

Ανοίγω την πόρτα, κατεβαίνω, βουτάω ένα σκυλί και ξανακάθομαι στη θέση μου.
"Ξεκίνα!" τη διατάζω μονολεκτικά.

-Τι έχει το σκυλί και το μάζεψες; Ήταν έκπληκτη με ό,τι έγινε.

-Μου φαίνεται ότι είδα ανακοίνωση στο facebook πως είναι χαμένο και το ψάχνουν. Κάτσε να πάρω τηλέφωνο τα κορίτσια να μπουν λίγο να δουν, μήπως είναι αυτό, για να το πάμε σπίτι του, της απαντάω.

Ξεκινάω τα τηλεφωνήματα, αλλά δυστυχώς καμία από τις υπόλοιπες της μικρής μας φιλοζωικής ομάδας δεν ήταν σπίτι, για να τσεκάρει την αγγελία.
Οπότε, αναγκαστικά τηλεφωνώ στον άντρα μου, που δεν συμμερίζεται τις φιλοζωικές μου δραστηριότητες.


-Έλα αγάπη μου (καλόπιασμα για να μου κάνει τη δουλειά) μπες λίγο στη σελίδα μου στο facebook και δες τις ανακοινώσεις για σκυλάκια που χάθηκαν στην περιοχή. Μόλις βρεις κάτι, πάρε με να μου περιγράψεις το σκυλάκι που θα δεις και στείλε μου και το τηλέφωνο του ιδιοκτήτη.

-Πού το είδες, στο δρόμο; ρωτάει η αγάπη μου.
-Ναι και το έχω τώρα μαζί μου, μέχρι να σιγουρευτώ ότι είναι αυτό.

Όλο αυτό το διάστημα εν τω μεταξύ, ο μικρός αν και ήρεμος, μού δείχνει ότι δεν πολυγουστάρει που τον έχω μαντρώσει. 
Μετά από μια μικρή αντιπαράθεση που δεν αξίζει να αναφερθώ, πείστηκε ο καλός μου και πέντε λεπτά αργότερα με ξαναπαίρνει τηλέφωνο για να κάνουμε την ταυτοποίηση του χαμένου σκύλου.

-Είναι άσπρο και μικρόσωμο σχετικά, σαν Γκριφόν;
-Ναι, άσπρο είναι και φοράει ένα κόκκινο περιλαίμιο. Αρσενικό και αρκετά στρουμπουλό. Έχει καφετιά μυτούλα και…

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου και τον ακούω να φωνάζει.


-Καφετιά;…Στη φωτογραφία η μύτη του είναι κατάμαυρη!...Καλά, τι κάνεις; Κλέβεις τα σκυλιά των ανθρώπων;
Έχεις παλάβωσε τελείως; Βγήκε το ζωντανό να κάνει μια βόλτα και το βούτηξες μη χάσεις;…Τρελή ε τρελή!

Απάντησα αμέσως έξαλλη κι εγώ.
-Τα σκυλιά πρέπει να συνοδεύονται από τους ιδιοκτήτες τους με λουρί στη βόλτα! Τι πάει να πει βγήκε βόλτα;…Μόνο του βόλτα;
Γι αυτό χάνουν τους σκύλους τους! Κι όχι μόνο…Αν είναι αρσενικό και αστείρωτο, γεμίζει και την περιοχή με αδέσποτα!

-Nα το πας εκεί που το βρήκες!
Και μου κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα.

Η φίλη μου που τα άκουσε όλα, ρώτησε προβληματισμένη.


-Τι κάνουμε τώρα; 

-Γυρνάμε εκεί που το βρήκαμε και θα το ακολουθήσουμε να δούμε πού θα πάει.

Έτσι και κάναμε.
Επιστροφή στο σημείο της απαγωγής και αφήνουμε το μικρό.
Ο σκύλος φανερά ανακουφισμένος, άρχισε να τρέχει να γλιτώσει κι εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα λίγο σαν την Ελμάϊρα στα Looney tunes.

Μπροστά το σκυλί, από πίσω εγώ πεζή και η φίλη να μας ακολουθεί με το αυτοκίνητο.
Δεν προλάβαμε να προχωρήσουμε λίγα μέτρα και ο μικρός χώθηκε σε μια κλειδαμπαρωμενη αυλή, που προφανώς ήταν του...φιλόζωου ιδιοκτήτη του.
Αφού σιγουρεύτηκα ότι είναι σπίτι του, επέστρεψα στο αμάξι.


Ύστερα από λίγες μέρες, βρίσκομαι πάλι καθοδόν με τη φίλη μου και τον άντρα μου.
Μπροστά μας, δύο αδέσποτα σκυλιά βολτάρουν αμέριμνα πάνω στο πεζοδρόμιο.
Ξαφνικά ο άντρας μου, αρχίζει να κάνει αναπαράσταση έναν υποτιθέμενο διάλογο ανάμεσα στους σκύλους.


-Τα ‘μαθες ρε μαλάκα; Μια τρελή τις προάλλες απήγαγε τον Φίφη!
-Πού ρε μαλάκα;
-Έξω από το σπίτι του! Βγήκε να κάνει βόλτα κι η τρελή σταμάτησε με ένα αυτοκίνητο και τον μάζεψε! Άσε σου λέω, ακόμα να συνέλθει ο Φίφης, έχει πάθει σοκ!

Ε, ναι, κλάψαμε από τα γέλια. Ακόμα κι εγώ κι ας είχα τον τίτλο της τρελής.
Γιατί προκύπτει και ηθικό δίδαγμα από την ιστορία, το οποίο είναι ξεκάθαρο:
Πριν προβούμε σε οποιαδήποτε διάσωση, αν το ζώο δεν κινδυνεύει, καλό είναι να κάνουμε πρώτα μια μικρή έρευνα, να δούμε αν όντως είναι αδέσποτο και φυσικά να ενημερώσουμε τον ανεύθυνο ιδιοκτήτη, πως αυτό που κάνει απαγορεύεται και από το νόμο, όχι μόνο από τη λογική.


Έκτοτε, αν τύχει να περνάει κανένα δεσποζόμενο σκυλί που κυκλοφορεί χωρίς συνοδό και είμαι μαζί με τον άντρα μου, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να μου πει:

"Κοίτα, ο Φίφης!".

Ζωή Louper Ευσταθίου - www.eyedoll.gr

Πηγή: adespoto

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου